گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام در عصر عاشورا حماسه‌ای بزرگ و نامیرا رقم زد. حماسه‌ای که ضربان آن در امروز و روز‌های آینده تاریخ نخواهد ایستاد. اما این حرکت عظیم برای مانایی نیاز مبرم به حماسه‌ای دیگر داشت. حماسه‌ای که اگر خلق نمی‌شد همه آنچه که امام حسین علیه‌السلام در پی آن بود ابتر میماند. پس حضور حماسه آفرینی دیگر لازم بود تا آنچه را سیدالشهدا علیه‌السلام در میدان نبرد به انجام رسانده بود در میدان تبیین به سرانجام برساند.
حضرت زینب سلام‌الله علیها تحت امامت حضرت علی بن حسین علیه‌السلام و در کنار خواهران و برادرزادگان خود بهترین گزینه برای این مهم بود. در میدان میدان هر کس وظیفه‌ای به دوش دارد که باید انجام دهد. در دربار یزید نه تنها حضرت زینب و امام سجاد که امام باقر ـ سلام‌الله علیهم ـ که پنج ساله بودند در کسوت یک مبارز به تبیین و روشنگری پرداختند.
به همین دلیل باید گفت عاشورا شاید پایان ظاهری و حیات دنیوی سیدالشهدا علیه‌السلام باشد، اما عصر این روز عظیم آغاز حماسه زینبی است. حضرت زینب علیه‌السلام که هنوز ابعاد شخصیتی و عمق حرکت حیات بخش‌شان ناشناخته باقی مانده است بهترین الگو برای سربازان جنگ نرم هستند. ایشان بدون داشتن امکانات و تریبون و هر ابزار دیگری در شهر شام که تماما عرق در اسلام اموی شده بود و ابدا درکی از اسلام علوی نداشت خطبه خواند و حقیقت قیام حسینی را مکشوف کرد.
حضور در میدان جنگ بیش از آنکه متکی به ابزار باشد متکی به نگاه درست درک عمیق و باور به حقیقت راهی است که در پیش داریم و باید طی کنیم. خطبه‌های حضرت زینب علیه‌السلام هر چند فریاد تظلم خواهی است، اما حقیقت امر آن است که در سطر سطر فرمایشات بلند ایشان چه در کوفه و چه در شام مملو از اقتدار و عزت و حق طلبی است.
حماسه زینبی آن چیزی است که نسل ما به شدت به آن نیاز دارد. برای رقم زدن حماسه حسینی ممکن است سربازان پر شماری داشته باشیم، اما برای تکرار حماسه زینبی سربازان معدودی در اختیار داریم که با تقویت جبهه فرهنگی این مانع مرتفع خواهد شد. آتش به اختیار بودن همان نسخه شفابخش رهبر معظم انقلاب اسلامی است که می‌تواند دست تهی ما را پر کند.
انتهای پیام/ 161
