به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «علی توکل‌نیا» تهیه کننده و کارگردان سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران اظهار داشت: در کدامیک از بخش‌های سینما و وزارت ارشاد عدالت جاری است که توقع داشته باشیم در حوزه اکران عدالت وجود داشته باشد؟ این واژه عدالت محوری و عدالت طلبی که توسط مدیران مطرح می‌شود تنها در حد همان حرف و شعار باقی می‌ماند!
تهیه کننده فیلم‌های سینمایی «دخترک کنار مرداب» و «حکایت آن مرد خوشبخت» افزود: بنده خودم یکی از قربانیان فیلمسوزی هستم؛ زمان اکران فیلم سینمایی «چند می‌گیری گریه کنی ۲» فیلم من سانس کم داشت چرا که صاحب فلان مجموعه سینمایی بهترین سانس‌ها را در اختیار فیلم‌های خود می‌گذاشت و همین باعث شد تا فیلم من در اکران با مشکل روبرو شود.
وی ادامه داد: اجحاف در اکران زیاد است؛ البته من به سینماداران حق می‌دهم که با این تورم و گرانی و مخارج بالا در پی اکران فیلم‌های پر فروش باشند، اما این وظیفه مدیران سینمایی است که به سینماداران سوبسید بدهند و به آن‌ها کمک کنند تا آن‌ها برای فروش و درآمد بیشتر تنها به برخی فیلم‌های پر فروش سانس‌های خوب ندهند.
توکل نیا سپس با بیان اینکه اگر مدیران سینمایی تدبیری نکنند معضلات سینما روز به روز پیچیده‌تر و فزاینده‌تر خواهد شد اظهار داشت: مدیران می‌توانند زیرساخت‌های سینمای کشور را اصلاح کنند؛ دولت به جای تولید فیلم‌های زائد که در گیشه اغلب با شکست روبرو می‌شوند باید سالن بسازد! چرا بنیاد سینمایی فارابی این همه بودجه سینما را صرف تولید فیلم‌های کم اثر و کم فروش می‌کند؟
این سینماگر در همین راستا متذکر شد: با همین بودجه‌ها می‌توان سالانه حداقل یک مجموعه سینمایی ۱۰ سالنه ساخت؛ دولت می‌تواند این سالن‌ها را بسازد و اداره آن‌ها را به دست تهیه کنندگان و پخش کنندگان مظلوم سینما بسپارد. اگر این اتفاق بیفتد آن زمان مدیران می‌توانند داعیه دار عدالت محوری در سینما باشند.
کارگردان فیلم‌های سینمایی «نفرین» و «مدیوم» در پایان این گفتگو تأکید کرد: ما باید باور کنیم که سینما در کشورمان کاملاً از دست رفته است؛ دیگر در این سینما کمتر آدم سالمی پیدا می‌شود. زیرمیزی و پارتی بازی و رفیق بازی و رانت خواری در تمامی بخش‌ها بیداد می‌کند و با این شرایط دیگر من و امثال من امیدی برای ادامه کار در سینما را ندارند.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴
