گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ «سید محمد طالبیان» پژوهشگر دفاع مقدس؛ از شرایط کوفه چنین بر می‌آید که شیعیان کوفه، خود مبتکر حرکت سیاسی خویش بودند و امام حسین علیه‌السلام در پاسخ دعوتشان، مسلم را فرستاد، اما شیعیان بصره اندک بودند و امام برای فعال کردن آنان به سرانشان نامه نوشت تا آماده مبارزه باشند.
محتوای نامه‌های امام یک مضمون داشت: ابتدا از رسالت رسول خدا سخن گفته و این که اهل‌بیت وارث به حق اویند و سزاوارتر از همه به خلافت، مورد تأکید قرارگرفته، سپس آمده: ابتدا ماسکوت کردیم، چون از اختلاف هراس داشتیم اما اکنون بدعت‌ها ظاهرشده و اساس دعوت من، به کتاب خداو سنت رسول است.
سلیمان غلام امام این نامه را به بصره برد. عبیدالله بن زیاد حاکم بصره _که بعد با حفظ سمت حاکم کوفه هم شد_از آمدن سلیمان آگاه شد، او را دستگیر کرد و به دارآویخت.
از میان بصریان، یزید بن مسعود از طایفه بنی‌سعد با شماری از بزرگان قبائل جلسه‌ای گذاشت و پس از جلب حمایت آن‌ها نامه‌ای به امام حسین علیه‌السلام نوشت و گفت که اهل‌بیت، حجت خدا روی زمین هستند و راهنمای مردم و ما در اجرای فرمان تو آماده‌ایم.
برخی دیگر هم مانند یزید بن نبیط پاسخ دادند. وی از طایفه عبدالقیس بود و با دو فرزندش به مکه رفت و از همان جا همراه سیدالشهدا علیه‌السلام بود تا در کربلا به شهادت رسید.
انتهای پیام/
