به گزارش دفاعپرس از مشهد، محفل انس رزمندگان ادوات خراسان یادبود سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی با حضور پیشکسوتان دفاع مقدس در مشهد برگزار شد.
سردار سرتیپ دوم پاسدار «اکبر نجاتی» رئیس ستاد بزرگداشت شهدای ادوات خراسان در این مراسم با مقایسه شرایطی که رزمندگان اسلام به اسارت نیروهای بعثی درآمدند با شرایطی که نیروهای دشمن اسیر شدند، اظهار داشت: رزمندگان اسلام عزتمندانه و با اقتدار سالهای اسارت را پشت سر گذاشتند و نیروهای ارتش بعث با همه امکاناتی که در اختیار داشتند به دلیل ترس از جان با ذلت به اسارت درآمدند.
در ادامه این محفل صمیمی آزاده سرافراز «محمدباقر جلیلیان» که در عملیات خیبر به اسارت نیروهای دشمن درآمده بود در سخنانی به بیان نحوه اسارت خود پرداخت و گفت: قرار بود در عملیات خیبر هلیبرن شویم که با تغییر مانور، با قایق عملیات را شروع کردیم و بعد از سه روز حرکت در آب و جنگیدن با دشمن در محاصره قرار گرفتیم و به اسارت دشمن درآمدیم.
در ادامه، دومین آزاده «مسعود نعمتی» که در سال ۱۳۶۷ در تک ارتش بعث به اسارت درآمده بود چگونگی اسارت خود را اینگونه روایت کرد: در دکل دیدبانی مشغول دیدبانی بودیم که آتش عراق شروع شد آنقدر این آتش تهیه شدید و طولانی بود که غیرطبیعی بهنظر میرسید. تصمیم گرفتیم منطقه را ترک کنیم و به مقر دوم برویم. در آنجا کسی نبود و تعدادی از رزمنده درحال عقبنشینی بودند. خودمان را به قرارگاه فرماندهی رساندیم که تخلیه شده بود و بعثیها درحال پیشروی بودند. دنبال راهکاری برای عبور از این شرایط بودیم.
وی افزود: در سمت راست ما هور (آب) قرار داشت و در سمت چپ نیزار بود که بر اثر حجم شدید آتش دشمن درحال سوختن بود. ناچار به دل آتش و دود و خاکستر زدیم و با سینهخیز به پیش رفتیم و به نقطهای رسیدیم که احساس کردیم راهی جز اسارت نداریم و به اسارت نیروهای دشمن درآمدیم.
سومین راوی این محفل «جواد برادران توکلی» مسئول آتشبار در سخنانی بیان داشت: با یک قایق که پنج نفر از رزمندگان سرنشینان آن بودند ۲۴ ساعت زودتر بعنوان جلودار نیروهای رزمنده بطرف دشمن حرکت کردیم که متأسفانه به دلیل اشتباه رفتن مسیر، در یکی از آبراهها به کمین دشمن خوردیم و با آنها درگیر شدیم ودرابتدا به خاطر آتش مناسب رزمندگان دشمن هیچ حرکتی نمی تواند انجام دهدو وقتی خطر جدی می شود از همه قایق های پشت سر می خواهد که عقب نشینی کنند و این قایق با مسئولیت برادر نعمتی تازمانی که اسلحه کارمیکرده جلودشمن ایستادگی می کنند و بعداز گیرکردن اسلحه و شهادت سه نفر از رزمندگان تسلیم می شوند.
در ادامه «توانائی شاهرودی» آزاده دفاع مقدس از سختیهای آن دوران از جمله نحوه درمان آزادگان و همچنین ساماندهی و سازماندهی آنها برای شرکت در برنامههای مذهبی، کلاسهای درسی و آموزش قرآن مطالبی را ارائه کرد.
در ادامه آزاده «غلامحسین ابراهیمزاده» گفت: پس از اسارت با سرباز عراقی که مأمور اعزام من بود به دلیل ارتباطی که با هم برقرار کردیم باهم دوست شدیم. بواسطه این دوستی به کسی اجازه نمیداد به من تعرضی و یا توهین شود، ولی در مراحل بعدی متأسفانه بعثیها خیلی سختگیری و توهین میکردند. نهایتا سال ۱۳۶۹ که بنا شد آزاد شویم برخورد بعثیها با ما عوض شد و خیلی نرم برخورد میکردند.
در پایان این محفل «امین بابائی» مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان با تأکید بر ضرورت پاسداشت آزادگان و رسیدگی به آنها و خانوادههایشان، ابراز داشت: ما مسئولین موظف هستیم در این راستا برابر وصیتنامه الهی سیاسی امام خمینی (ره) عمل کنیم و نگذاریم پیشکسوتان دفاع مقدس در پیچ و خم زندگی روزمره گم شوند و نگذاریم انقلاب به دست نااهلان بیفتد.
انتهای پیام/