به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، ابراهیم وحیدزاده کارگردان سینما در خصوص فقدان آموزش اصولی و حرفهای در سینمای ایران اظهار داشت: سینمای علمی در کشورمان هیچ گاه جدی گرفته نشده است و دلیل این اتفاق سیاست گذاران فرهنگی در دولتهای مختلفاند که در هر مقطعی سعی کرده اند بر اساس سلیقه خود دست فیلمسازان دیگر را برای تولید آثار مورد علاقه شان باز بگذارند.
کارگردان فیلمهای سینمایی «معادله» و «تحفهها» افزود: آموزش چه در سینما و چه در رشتههای دیگر باید همواره مورد توجه قرار بگیرد؛ در همه دنیا مرسوم است اساتید دانشگاه با همه علم و دانشی که دارند باز هم در سمینارهایی شرکت میکنند تا از آموختهها و اندیشههای نوین دیگران استفاده کنند، اما این مهم در سینمای ما هیچ گاه به صورت جدی دنبال نشده است.
این سینماگر پیشکسوت یادآور شد: بنده سالها است در سینمای ایران فعالیت میکنم و هیچ گاه به خاطر نمیآورم که مقوله آموزش در سینما به صورت جدی توسط مدیران فرهنگی دنبال شده باشد. حتی در مقطعی گفتند هر کسی دلش میخواهد فیلم بسازد به میدان بیاید این در حالی بود که قبل از آن ضوابطی بود و هر کس نمیتوانست به عنوان فیلمساز وارد عرصه سینما شود.
وی در همین راستا ادامه داد: در یک دوران کانون کارگردانان پرونده متقاضیان فیلمسازی را بررسی میکرد تا ببینند آیا آنها اصلاً در سینما تجربه درخشانی دارند؟ آیا دستیاری کرده اند؟ آیا دانشگاه رفته اند؟ آیا یک فیلم خوب ساخته اند؟ آیا سابقه کار مفید در سینما دارند؟ اما متأسفانه امروز دیگر چنین رویهای نیست و خیلیها از راههای دیگر وارد حوزه فیلمسازی میشوند.
وحیدزاده یادآور شد: سالها قبل بهرام بیضایی میگفت باید انجمن حمایت از نگاتیو به وجود آوریم؛ چون خیلیها وارد سینما میشدند که فقط نگاتیو را هدر میدادند و به جای اینکه کار مثبتی انجام دهند به سینما ضربه میزدند. امروز که دیگر با دیجیتالی شدن سینما این وضعیت بدتر از قبل هم شده است و گویا هیچ دغدغهای هم برای بهبود شرایط توسط سیاست گذاران و مدیران فرهنگی وجود ندارد.
کارگردان فیلمهای سینمایی «مجسمه» و «عشق فیلم» در پایان این گفتگو با بیان اینکه فقدان آموزش حرفهای و اصولی ضربات جبران ناپذیری را بر پیکره نحیف سینمای کشور وارد میکند اظهار داشت: گویا برخی مدیران فکر میکنند اگر کسی دانش داشته باشد و وارد سینما شود بعداً مدعی خواهد شد و بهتر است آدمهای ناآگاه در سینما داشته باشیم تا هر زمان دوست داشته باشیم گوش آنها را بکشیم. این نگاه و این تفکر به سینما و ادبیات و هنر و علم ایران عزیزمان ضربه میزند و من امیدوارم مدیران دغدغه مندی در وزارت علوم و وزارت ارشاد پیدا شوند و دست به دست هم داده و به این وضعیت بحرانی با یک تعامل درست و مشترک پایان دهند.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴