به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «حسن هدایت» کارگردان سینما در خصوص فقدان آموزش اصولی و حرفه‌ای در سینمای ایران اظهار داشت: آموزش آکادمیک سینما در کلاس‌های آزاد و دانشگاه‌ها اغلب کلاهبرداری است! ما مدت‌ها است شاهد این اتفاق هستیم و این مسأله به دیروز و امروز باز نمی‌گردد.
کارگردان فیلم‌های سینمایی «گراند سینما» و «دلاوران کوچه دلگشا» افزود: خیلی آموزشگاه‌ها ادعا دارند که ۲ ماهه اصول فیلمنامه نویسی، بازیگری یا کارگردانی را به هنرجویان یاد می‌دهند. یک نفر نیست از این‌ها سوأل کند مگر کشک است؟ اگر اینطور بود که امروز همه فیلمساز و گریمور و بازیگر و فیلمنامه نویس درجه یک می‌شدند. اگر این چنین بود که این همه سال در سینمای دنیا آزمون و خطا روی فیلمسازان نمی‌شد.
وی یادآور شد: بنده از اول که وارد سینما شدم تا الآن این نتیجه برایم روشن بوده و هر سال هم قطعی‌تر می‌شود که آموزش تئوری در سینما بی معنی است. این کلاس‌ها و آموزشگاه‌ها و دانشگاه‌ها همه دکانی هستند برای سر کیسه کردن جوانانی که با آرزوی فراوان واردش می‌شوند. البته شاید استثنائاتی در این میان باشد، اما مسأله این است که همه این‌ها پول و وقت هنرجویان را هدر می‌دهند و در نهایت هیچ پل ارتباطی میان هنرجویان و سینما نمی‌شوند.
هدایت سپس با بیان اینکه سینما مثل کار بنایی است اظهار داشت: همانطور که هیچ بنایی را دانشکده رفته و درس خوانده نمی‌بینیم و بیشتر کار و مهارت شان بر اساس کار اجرایی و تجربی است در سینما هم وضعیت همین است. ممکن است در یک آموزشگاهی تکنیک کار سینما را به هنرجو آموزش بدهند، اما تا این فرد نتواند در این حیطه آزمون و خطا کند و اثری تولید کند چه فایده دارد؟
این سینماگر در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مقوله بسیار مهم محتوا و لزوم آموزش محتوا برای فیلمسازان اشاره و در این باره تصریح کرد: سینمای ایران دولتی است و از این رو هر ضعفی در تولیدات وجود دارد تماماً به سیاست‌های ارشاد باز می‌گردد؛ ما اگر فیلم‌هایی با محتوای نازل و کم ارزش در سینما می‌بینیم از کجا مجوز گرفته اند؟ همه از سازمان سینمایی و ارشاد مجوز گرفته اند پس در این میان نقش غلط مدیران فرهنگی و سینمایی از همه پررنگ‌تر است.
کارگردان فیلم‌های سینمایی «آتش در زمستان» و «یک مرد، یک شهر» خاطرنشان کرد: مدیران فرهنگی باید بدانند که هرچه امروز در سینما می‌بینیم موید سیاست‌های آن‌ها است و همه ضعف‌ها به خود سیاست‌های دولت باز می‌گردد.
وی ادامه داد: دولت در همه کار دخالت می‌کند؛ اما نه به معیشت سینماگران توجه دارد نه مسکن و بیمه و شأن سینماگر برایش مهم است و در همه کار هم دخالت می‌کند. این دخالت از اول دادن فیلمنامه شروع می‌شود تا دخالت در انتخاب عوامل و بازیگر و کنترل سوژه‌ها و نوبت اکران و... ادامه دارد. بی شک اگر این مراحل به خود سینماگران واگذار می‌شد وضعیت از این بهتر بود.
هدایت در همین راستا متذکر شد: در سینمای دهه‌های ۶۰ و ۷۰ مدیرانی بودند که درک درست تری از سینما داشتند و عمده فیلم‌های به درد بخور و استخوان دار کشور در آن دوران ساخته شده بود، اما هر چه جلوتر آمدیم کار‌ها ضعیف‌تر شد، جز یک سری استثنائات! البته نباید به این استثنائات توجه کرد چرا که ربطی به سیستم و اجرای سیستم ندارد و محصول کار و تلاش فیلمسازان شان است. در سال این همه فیلم ساخته می‌شود چند تا از آن‌ها به معنای واقعی استاندارد یک فیلم سینمایی است؟
این فیلمساز با انتقاد شدید از وزارت ارشاد تصریح کرد: این وزارتخانه مثل بقیه وزارتخانه‌ها دنبال آمار است به همین علت راحت مجوز به آموزشگاه و... می‌دهد. اگر پیگیری شود تا این آموزشگاه‌های حقه بازی درشان تخته شود و مورد پرسش قرار گیرند خدمتی به جوانان و خانواده‌ها می‌کنند که ستودنی است. این آموزشگاه‌ها دکان دو نبش است و مدرک الکی می‌دهند و یک سری آدم امیدوار را بیرون می‌فرستند که در نهایت سرشان به سنگ می‌خورد.
وی در پایان این گفت‌وگو افزود: متأسفانه ما نه تنها بحث مهم آموزش در سینما را کاملاً نادیده گرفته و رها کرده ایم بلکه خیلی از نکات مهم دیگر را نیز نادیده گرفته ایم؛ همین باعث شده تا مردم در این شرایط وانفسا سطح توقعات شان پایین بیاید، اما خوشبختانه به صفر نرسیده و هر اثری را قبول نمی‌کنند. فیلم باید حداقلی را به آن‌ها به شکل انسانی و علمی و احساسی به آن‌ها بدهد و آن‌ها را با حال خوش به خانه بفرستد، اما اغلب فیلم‌های ما چنین نیست. ما قطعاً در سینما نیازمند محتوای سالم و انسانی و اندیشه ورز هستیم که این مهم قبل از آموزش نیاز به دغدغه از سوی مدیران فرهنگی و سیاست گذاران سینما دارد.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴
