فتح بام ایران توسط جمعی از جانبازان نابینا با یاد آزادگان دفاع مقدس
به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، جمعی از جانبازان نابینا در اقدامی متفاوت به مناسبت سالروز بازگشت آزادگان سرافراز به کشورمان، تصمیم گرفتند تا قله دماوند را فتح کرده و رکوردی ماندگار را به ثبت برسانند. اقدامی متفاوت که بازتاب‌های زیادی را به همراه داشت و به دلیل شرایط خاص جانبازان شرکت‌کننده و پشتکار آنان در فتح دماوند، تحسین بسیاری را برانگیخت.
این جانبازان پرافتخار که نابینایی را از هشت سال دفاع مقدس با خود به یادگار دارند در قالب یک گروه چند نفره برای فتح قله دماوند اقدام کرده و سفر خود را برای فتح بلندترین قله ایران آغاز کردند که حضور آنان در این میدان سخت کوه‌نوردی بار دیگر اراده و همت والای جانبازان پرافتخار کشورمان را به رخ کشید.
«سید کاظم شمس مفرحه» جانباز نابینا ۷۰ درصد و دارای دکترای فلسفه تعلیم و تربیت و دبیر کانون جنت فرهنگسرای اخلاق اظهار داشت: این کانون در سال‌های اخیر برنامه‌های متنوعی را با محوریت جانبازان نابینا برگزار کرده است و صعود به قله دماوند نیز یکی از برنامه‌های این کانون بود.
وی درباره صعود جانبازان به قله دماوند گفت: صعود به قله دماوند از مدت‌ها پیش در نظرمان بود و می‌خواستیم یک اتفاق مهم را عملیاتی کنیم. با توجه به سالروز ورود اسرا به کشورمان که همه ساله گرامی داشته می‌شود و همچنین شرایط جوی، ۲۶ مرداد را به عنوان روز صعود خود درنظر گرفتیم.
شمس مفرحه اضافه کرد: بر در ابتدا قصد داشتیم تیم‌مان کاملا متشکل از بچه‌های جانباز باشد، اما با توجه به اینکه همه گروه توانمندی‌های لازم برای صعود را نداشتند نتوانستیم درخدمت همه جانبازان عزیز باشیم؛ بنابراین گروه ما از چند جانباز نابینا و عادی و هشت نفر هم‌نورد تشکیل شد. روز ۲۴ مرداد از تهران حرکت کردیم و به کمپ اول دماوند رفتیم. ۲۵ مرداد مسیری ۵-۶ ساعته را پیاده‌روی کردیم و خود را به بارگاه سوم دماوند رساندیم. صبح روز ۲۶ مرداد نیز صعود خود را آغاز کردیم. با توجه به شرایط خاص بچه‌های جانباز و نابینا که همراه ما بودند محدودیت‌هایی برای کوه‌نوردی داشتیم، اما مسیر را طی هشت ساعت طی کردیم. پس از صعود به قله مسیر برگشت را طی کردیم و خود را به بارگاه سوم رساندیم و روز جمعه نیز به تهران برگشتیم.
وی با اشاره به اثرات بسیار مثبت حضور جانبازان در صعود به قله دماوند گفت: نکته مهمی که باید اشاره کنم این است که برنامه ما به واسطه حضور بچه‌های جانباز و نابینا اثرات میدانی بسیار خوبی داشت و بار‌ها ثمرات ناشی از حضور آنان را مشاهده کردیم. وقتی به گروه‌های صعودکننده به قله دقت می‌کردیم متوجه می‌شدیم که با دیدن این جانبازان هم شگفت‌زده می‌شدند و هم برایشان جالب بود که یک فرد با معلولیت نابینایی و یا دو دست قطع چگونه می‌تواند کوه‌نوردی حرفه‌ای داشته باشد؟ اثر میدانی حضور جانبازان در چنین میدانی وصف‌ناپذیر است. این اتفاق در حالی است که عده‌ای از مسئولین فکر می‌کنند جانباز نمی‌تواند کاری بکند. به نظرم بیان خیلی از ارزش‌های دینی و انقلابی با وجود جانباز نیاز به گفتن نداشته باشد چرا که او تابلوی گویای همه ارزش‌هایی است که ما درصدد حفظ آن هستیم؛ بنابراین درخواست من از دوستان این است که این موضوع را درنظر بگیرند.
وی تاکید کرد: رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند باید ارزش‌های خدادادی را حفظ کنیم؛ و جانبازی ارزش خدادادی است. باید برای حفظ این ارزش‌ها تلاش کنیم و فقط قدردانی از جانباز کفایت نمی‌کند.
این جانباز هشت سال سال دفاع مقدس درباره فعالیت کانون جنت (کانون جانبازان نابینای تهران) توضیح داد و گفت: این کانون با امکانات بسیار ناچیزی این برنامه را برگزار کرد. البته دوستان ما در هیئت ورزش‌های نابینایان و کم‌بینایان استان تهران بسیار کمک کردند و همه هزینه‌ها را تامین کردند. با این حال باید این سوال را پرسید که چرا متولیان فرهنگی برای این قشر کاری نمی‌کنند؟ متاسفانه حمایتی صورت نمی‌گیرد. بدون شک ارتباط بین این جانبازان با نسل‌های نوجوان می‌تواند پلی برای گفتمان جدید انقلاب اسلامی باشد. چه قدر خوب است که جانبازان کانون جنت را به مدارس بفرستیم تا با نوجوانان ارتباط برقرار کنند و پیام آور فرهنگ ارزش‌های انقلابی باشند.
انتهای پیام/ 112
