به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، وقتی‌که به گذشته برمی‌گردیم؛ می‌بینیم که تخاصمات و رویارویی‌های دریایی ایران با ایالات‌متحده مسبوق به سابقه است که اوج آن به سال‌های پایانی جنگ تحمیلی و به‌ویژه به سال ۱۳۶۶ که از آن به سال «جنگ نفتکشها» نیز نام‌برده می‌شود، برمی‌گردد.
در آن سال با توجه به ضعف و ناتوانی رژیم بعثی صدام در برابر ایران، ایالات‌متحده آمریکا به‌ویژه بعد از تصویب قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل، به‌صورت علنی‌تر وارد کارزار مبارزه با ایران به نفع صدام و متحدین منطقه‌ای‌اش شد که یکی از حوزه‌های این تقابل، رویارویی در دریای خلیج‌فارس به بهانه اسکورت نفت‌کش‌های حامل نفت متحدین منطقه‌ای خود همچون کویت بود.
به بهانه مرور دخالت‌های آمریکا در خلیج‌فارس؛ یکی از این دخالت‌ها را که مردادماه سال ۱۳۶۶ به وقوع پیوست، مرور می‌کنیم.
با پایان یافتن «مانور بزرگ شهادت» در آب‌های خلیج‌فارس، با آنکه آمریکا اعلام کرده بود تا پایان عملیات مین‌روبی، کشتی‌های تحت حفاظت خود را حرکت نمی‌دهد، در ساعت‌های نخست صبح ۱۷ مردادماه، کاروان دیگری از نفت‌کش‌های کویتی در حفاظت ناو‌های آمریکایی از تنگه هرمز عبور کردند و وارد خلیج‌فارس شدند.
رادیو بی‌بی‌سی درباره نحوه حرکت این کاروان گزارش داد: این در حالی است که شب قبل نیرو‌های ایرانی یک مانور عظیم دریایی چهارروزه را در آن ناحیه به پایان رسانده‌اند.
رزم‌ناو‌های نیروی دریایی آمریکا در جلو و پشت سر کاروان نفتکشها قرار گرفته‌اند تا ایمنی آن را تضمین کنند. در این کاروان کشتی‌های آمریکایی، دو ناو و یک ناوشکن که مجهز به موشک‌های هدایت‌شونده می‌باشد هم به دنبال آن حرکت می‌کند. هیچ‌کدام از این کشتی‌ها از هلی‌کوپتر‌های ردیاب مین برخوردار نیستند و ظاهراً هیچ‌گونه تجهیزات مین‌یاب و مین‌روب نیز در این کشتی‌ها وجود ندارد.
نفت‌کش کویتی سپر بلای ناو‌های آمریکایی!
نیرو‌های آمریکا پس از عبور کاروان از تنگه هرمز، برای جلوگیری از خطر برخورد ناو‌های خود با مین، یک نفت‌کش کویتی را به جلو کاروان منتقل کردند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی از آرایش حرکت این کاروان، اعلام کرد: کاروان نفت‌کش‌های کویتی و کشتی‌های جنگی آمریکا که به‌طرف شمال خلیج‌فارس درحرکت بودند، از بزرگ‌ترین نفت‌کش این کاروان به‌عنوان سپری در مقابل مین‌های احتمالی استفاده کردند تا از دیگر کشتی‌ها ازجمله ناو‌های اسکورت در مقابل مین‌های شناور محافظت کنند. این کاروان در یک ستون و به‌صورت یک‌درمیان (نفت‌کش، ناو، نفت‌کش، ناو...) در حرکت بود.
تعقیب کاروان آمریکایی توسط ناو ایرانی
هم‌زمان با حرکت کاروان نفت‌کش‌های کویتی تحت پرچم آمریکا، یک فروند ناو ایرانی به فاصله هفت کیلومتر در پی این کاروان حرکت می‌کرد و یک فروند جنگنده ایرانی نیز در صفحه رادار ناو آمریکا ظاهر شد.
در این هنگام فرمانده ناو‌های آمریکا به همه نیرو‌های حاضر در منطقه آماده‌باش کامل داد و هواپیمای آمریکایی با مشاهده هواپیمای ایرانی که به‌سرعت به‌طرف آن‌ها نزدیک می‌شد، دو فروند موشک هدایت‌شونده به‌سوی آن شلیک کرد که هیچ‌کدام از آن‌ها به هدف اصابت نکرد.
رادیو آمریکا به نقل از مقام‌های پنتاگون در مورد این حادثه گفت: هنگامی‌که یک جت جنگنده که گمان می‌رفت متعلق به ایران بود، به یک هواپیمای تجسسی نیروی دریایی آمریکا بر فراز خلیج‌فارس نزدیک شد، این اتفاق به وقوع پیوست. منابع آمریکایی می‌گویند به خلبان هواپیما (که یک جت اف-۴ بود) اخطار داده شد که از هواپیمای «پی سی اوریون» متعلق به نیروی دریایی آمریکا دور شود.
هنگامی‌که هواپیمای متعلق به ایران از بازگشت خودداری کرد، یک جت اف-۱۴ نیروی دریایی آمریکا که از ناو هواپیمابر «کانستلیشن» برخاسته بود، دو موشک هوا به هوای «اسپارو» به‌سوی جت ایران شلیک کرد. گفته می‌شود که هواپیمای ایرانی به‌سرعت تغییر مکان داد و موشک به هدف اصابت نکرد.
خبرگزاری فرانسه نیز در گزارشی از خلیج‌فارس، در مورد حادثه تعقیب کاروان آمریکا به‌وسیله یک فروند ناو ایرانی، اعلام کرد: با نزدیک شدن کشتی توپ‌دار ایران به کاروان، بلافاصله دو کشتی جنگی آمریکایی به‌سوی آن تغییر جهت دادند و از طریق بی‌سیم جویای قصد آن شدند.
فرمانده کشتی ایرانی به دو کشتی آمریکایی اعلام داشت که در حال گشت زنی در آب‌های بین‌المللی خلیج‌فارس است و بلافاصله این کاروان را دور زد و مسیر شمال را در پیش گرفت.
کشتی جنگی ایرانی مدتی و تا مسافتی به طول پنج کیلومتر به‌موازات کاروان دریایی آمریکا حرکت می‌کرد. این حادثه در ساعت ۱۵:۳۰ به‌وقت‌تهران و در نزدیکی آب‌های رأس‌الخیمه روی داد.
یزدانفام، محمود، روزشمار جنگ ایران و عراق: اسکورت نفتکشها (کتاب پنجاهم)، تهران، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، چاپ سوم هزار و سیصد و هشتادونه صفحات ۲۴۹، ۲۵۰
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۱۳۴
