به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «محسن روزبهانی» طراح جلوه‌های ویژه پیشکسوت سینما در آستانه روز ملی سینما با انتقاد شدید از خانه سینما، سازمان سینمایی و سایر نهاد‌های مرتبط با امور هنرمندان اظهار داشت: معضل ما این است کسانی فیلم می‌سازند که نباید فیلم بسازند؛ کسانی بودجه می‌گیرند که نباید بگیرند و همین وضعیت باعث تشتت و آشفتگی در سینمای کشور شده است.
طراح جلوه‌های ویژه فیلم‌های سینمایی «به وقت شام» و «سرو زیر آب» افزود: متأسفانه اینقدر الآن مشکلات در مملکت زیاد و بزرگ شده که دیگر حتی خود مدیران فرهنگی هم دغدغه سینما ندارند. نمونه بارز اینکه برگزاری چهل و یکمین جشنواره فجر نشان داد که مدیران دغدغه نداشتند و اعتبار این جشنواره را نیز مخدوش کردند و نه از نظر اجرایی و نه محتوایی نتوانستند جشنواره‌ای در قامت سینمای ایران و انقلاب اسلامی برگزار کنند.
وی سپس با اشاره به وعده‌های پیاپی و شعار‌های زیبای مدیران فرهنگی و سینمایی در راستای رشد و ارتقای سینمای کشور اظهار داشت: مدیران اگر حرف نزند و شعار ندهند که باید جمع کنند و بروند. معلوم است که می‌خواهند چند صباحی با این حرف‌ها و وعده‌ها سر اهالی سینما را گرم کنند.
روزبهانی سپس بیکاری را یکی از مهمترین معضلات سینمای کشور برشمرد و تأکید کرد: در این زمانه با این تورم و گرانی سرسام آور بیکاری اهالی سینما را از پا در آورده است. بدیهی است این وظیفه مدیران سینمایی است که باید بودجه مناسب به سینما و سینماگران اختصاص دهند و آن‌ها را از این وضعیت بحرانی نجات بخشند، اما افسوس که اهالی سینما بدتر از هر زمان دیگری به حال خود رها شده اند.
این سینماگر پیشکسوت متذکر شد: به جای اینکه بودجه‌های هنگفتی از سینما سالانه صرف تولید فیلم‌های بی خاصیت و بی بازده می‌شود باید نهایتاً سالی یکی دو فیلم خوب ساخته شود! مدیران نباید دنبال کمیت گرایی باشند و باید کمی به هم مسأله مهم کیفیت توجه کنند. این چه افتخاری است که ما مثلاً ۲۰ فیلم داشته باشیم که کیفیت شان بد است؟ چه بهتر که ما ۲ فیلم داشته باشیم، اما کیفیت شان خوب باشد.
طراح جلوه‌های ویژه فیلم‌های سینمایی «یتیم خانه ایران» و «استرداد» در همین راستا خاطرنشان کرد: ما باید یاد بگیریم اگر در حوزه سینمای استراتژیک هم می‌خواهیم فعال باشیم فعالیت مان درست و به جا باشد. متأسفانه امروز وضعیت سینمای ما پخش و پلا است و هر نهادی به خود اجازه می‌دهد در حوزه سینما ورود کند. مثلاً نمی‌دانم بنیاد شهید چرا باید به حوزه تولید فیلم ورود کند وقتی حتی نمی‌تواند درست به وضعیت زندگی خانواده شهدا و ایثارگران برسد؟
روزبهانی تصریح کرد: سینمای ایران باید یک بانی مشخص داشته باشد و این موازی کاری‌های شدید در آن باید از بین برود. این همه دم و دستگاه و سازمان و نهاد و کمپانی به درد سینمای متوسط و رنجور کشور نمی‌خورد و فقط بودجه‌های فرهنگی را اتلاف می‌کند. وزارت ارشاد نباید اجازه این را بدهد که هر نهادی به حوزه سینما ورود کند و باید تدبیری داشته باشد تا وضعیت سینما به یک ثبات و سامان نسبی برسد.
این سینماگر در بخش دیگری از این گفت‌وگو با بیان اینکه باندبازی، پارتی بازی و سفارشات در سینما حرف اصلی را می‌زند متذکر شد: حرمت مسجد به متولی آن است و رئیس سازمان سینمایی باید تدبیری داشته باشد تا تمامی تولیدات سینما تنها از یک کانال عبور کند و این همه شقه و شکاف و موازی کاری و چشم و هم چشمی و رقابت ناسالم در نهاد‌های متعدد از بین برود.
وی تأکید کرد: متأسفانه آنقدر فیلم‌های سطحی در حوزه سینمای دفاع مقدس ساخته شده که مردم از این آثار دلزده شده اند. همه این اتفاقات به دلیل کمیت گرا بودن مدیران سینمایی است.ای کاش ما فقط سالی یک فیلم در سینمای کشورمان می‌ساختیم، اما آن فیلم درست بود، خوب بود و می‌توانست حرف‌های استراتژیک ما را بیان کند.
روزبهانی سپس به سایر نهاد‌ها و دستگاه‌هایی که عنوان «هنر» و «سینما» را با خود به یدک می‌کشند اشاره کرد و گفت: حقیقتاً نمی‌دانم در یک سری نهاد‌ها چه می‌گذرد؛ مثلاً صندوق اعتباری هنر به بنده‌ای که مدرک درجه یک هنری دارم ماهانه ۲ میلیون تومان می‌دهد آن هم به دلیل سال‌ها سابقه کار در سینما داشتن تعداد کثیری سیمرغ و جایزه از جشنواره! متأسفانه بقیه اهالی سینما همین را هم ندارند.
وی افزود: از سوی دیگر نهاد‌های دیگری مانند موسسه پیشکسوتان هنر، خانه سینما و... هم وجود دارند که همه این‌ها یک جور موازی کاری با دیگر نهاد‌ها محسوب می‌شوند و بهتر است همه آن‌ها در ذیل یک نهاد تلفیق شوند تا هم بودجه کمتری اتلاف شود و هم احیاناً کارکرد موثری داشته باشند.
این سینماگر در پایان این گفت‌وگو افزود: افسوس که ما همیشه شاهد تصمیم گیری‌های غلط در سینما هستیم که جز ضرر برای ما چیز دیگری ندارد. یکی از این تصمیمات غلط رفتن صنوف سینمایی در ذیل وزارت کار بود که با اصرار برخی مدیران پیشین خانه سینما انجام شد. حالا در اساسنامه وزارت کار آمده که اگر عضوی ۲ سال کار نکند باید از صنف اخراج شود! آن‌ها گویا نمی‌دانند که برخی اعضا سال‌ها است امکان کار و فعالیت ندارند. خوب الآن تکلیف این افراد چیست؟ چرا باید بر اساس تصمیم گیری‌های نادرست عده‌ای بی خرد این چنین اهالی سینما با معضل و بحران روبرو شوند. من امیدوارم مسئولان وزارت ارشاد و سازمان سینمایی تدبیری اندیشه کنند و به صورت عاجل و ریشه‌ای تمامی این معضلات را برطرف نمایند.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴
