به گزارش گروه اجتماعی دفاع پرس، در جهان امروز مباحث نظم اجتماعی از جمله مسائل اصلی و مورد توجه تمام کشورهای جهان است. ناگفته پیداست که در صورت عدم اعمال و کنترل انضباط، جوامع انسانی که به شدت به آن وابسته شده و از آن تأثیر میپذیرد دچار هرج و مرج شده و این شرایط ناامن و نامطلوب اثرات مخربی بر روح و روان افراد به بار خواهد آورد. بنابراین در اینجا بررسی نقش نیروی انتظامی به عنوان یکی از کنشگران اصلی در ارتقای بهداشت روانی جامعه خواهیم پرداخت.
بیان مساله
پذیرش قوانین اجتماعی به ویژه رعایت الگوهای رانندگی در نظر برخی از صاحبنظران به عنوان یکی از مصادیق دنیای متحول و پرشتاب امروزی و از دیدگاه برخی دیگر بهعنوان یکی از مصادیق ارزشی و اخلاقی ثابت و همیشگی در نظر گرفته میشود. رعایت قوانین و پایبندی به ارزشهای اجتماعی ضامن ایجاد آرامش برای آحاد جامعه است. نیروی انتظامی به عنوان یکی از ارکان اصلی برقراری قانون و جلوگیری از بی نظمی در جامعه محسوب میشود. به عنوان مهمترین نقش نیروی انتظامی بایستی در ابتدا به حیطه وظیفهی پیشگیری از وقوع ناامنی در جامعه اشاره کنیم. پس مساله اصلی دستیابی به بهداشت و سلامت روان به عنوان مهمترین پیامد برقراری نظم در جامعه است که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
مفاهیم
بهداشت روانی، قوانین مربوط به سلامت عاطفی را در بر میگیرد، به گونهای که فرد بتواند مشکلات را به آرامی پشت سرگذارد؛ به شرط آنکه بداند چگونه از فشارهای روانی و نگرانی پیشگیری کند. کارشناسان سازمان بهداشت جهانی از «بهداشت روانی» به «سلامت روان و فکر» تعبیر کردهاند و میگویند: «بهداشت فکر، عبارت است از قابلیت ارتباط موزون و هماهنگ با دیگران، تغییر و اصلاح محیط فردی و اجتماعی و حل تضادها و تمایلات شخصی بهطور منطقی، عادلانه و مناسب». بهداشت روانی افراد متأثر از عوامل متعددی است. این عوامل میتواند : خانوادگی، آموزشی، اجتماعی- اقتصادی و فرهنگی باشد .
بهطور کلی، بهداشت روانی با دو تعریف مورد توجه قرار میگیرد. در تعریف اول منظور از بهداشت روانی، نبودن اختلالات عصبی و روانپزشکی و در تعریف دوم ، بهداشت روانی به معنای رشد و تکامل روانی است. به نظر میرسد که در شرایط ایدهآل بهداشت روانی، کلیهی اختلالهای روانی اعم از فردی و اجتماعی از بین میروند و نظم و انضباط اجتماعی نیز یکی از این جنبهها میباشد.
اگر بخواهیم نقش امنیت در زندگی انسانها را بررسی کنیم می توان آن را به دو بخش امنیت درونی و بیرونی دسته بندی کرد:
امنیت درونی یا همان امنیت روانی، مسلماً مهمترین فاکتور زندگی سالم هر انسانی است ، با پیچیده شدن جوامع و پیرو آن روابط اجتماعی، متغیرهایی که بر روی امنیت روانی افراد تاثیرمستقیم وغیرمستقیم دارند بسیارگسترده شده است .
شغل، طبقه اجتماعی، امید به زندگی، سیاست، عشق، اعتبار اجتماعی و بسیاری از موارد دیگر می توانند امنیت روانی افراد را تضمین با مختل نمایند، در عین حال امنیت اجتماعی و به عبارت دیگر امنیت بیرونی لازم و ملزوم امنیت روانی یک جامعه می باشد با توجه به اهمیت بهداشت روانی در جامعه امروزی شاید بتوان گفت که پرداختن به این مقوله از موارد مهم در زندگی است. بنابراین تأمین رشد و سلامت روانی فردی و اجتماعی، پیشگیری از ابتلا به اختلال روانی، درمان مناسب و بازتوانی یا به عبارت دیگر بهداشت روانی، نقش ویژهای را در ایجاد امنیت و سلامت جامعه ایفا میکند .
نتیجه گیری
در سالهای اخیر، در کشور ایران مانند سایر کشور های جهان، علاقهی مخصوصی به امر بهداشت روانی، هم از طرف مسئولان و مقامات دولتی و هم از جانب مردم نشان داده شده است و اثرات مثبت آن در بهبود اوضاع و بهکاربردن روشهای صحیح در پیشگیری از اختلالات رفتاری و روانی مشاهده میگردد. با وجود این هنوز بسیاری از مردم از درک صحیح ماهیت و علل اختلالات رفتاری و روانی به درستی آگاهی ندارند و متأسفانه آمارهای دقیق و منظمی مربوط به این موضوع در دسترس نیست. عدم بهداشت روانی و وجود اختلالات رفتاری در جوامع انسانی بسیار مشهود و فراوان است و در هرطبقه و صنفی و در هر گروه و جمعی، وجود دارد . نیروی انتظامی در کشور ما میتواند با صیانت از ارزشهای اسلامی و حفظ آزادیهای افراد در جامعه همواره نقش پررنگی در ایجاد امنیت و آرامش جامعه ایفا کند. نیروی انتظامی علاوه بر برخورد با مجرمین و پاکسازی جامعه از وجود تباهی، نقش اصلی در پیشگری از ارتکاب به جرم بر عهده دارد که این مهم با فرهنگسازی و ارائهی آموزشهای مستمر و همگانی در سطوح سنی مختلف امکانپذیر خواهد بود.
