به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، راهپیمایی جاماندگان اربعین حسینی (ع) امروز (چهارشنبه) و همزمان با اربعین حسینی (ع) با حضور مردم عاشورایی از میدان آیینی امام حسین (ع) تا حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) در شهر ری برگزار شد.
مردم کربلایی، راهپیمایی خود را با قرائت زیارت اربعین آغاز کردند. از ابتدای مسیر مواکب کار خود را آغاز کردند و مواد غذایی مختلف مانند عدسی، هندوانه، شربت، آب و... به مردم ارائه می‌دادند. برخی هم ایستاده بودند و با دستگاهی به نام «مه‌پاش» به سر و صورت مردم آب می‌پاشیدند.
از ابتدای مسیرم پلاکارد‌هایی را دیدم که روی آن‌ها مضامینی مرتبط با «امر به معروف و نهی از منکر و حمایت دولت از آمرین به معروف و ناهین از منکر» نوشته بود و چند نفر از مردم در این مورد تجمع کرده بودند. با یک نفر از آن‌ها که در مورد این تجمع مطلع بود، راجع به این پلاکارد‌ها گفتگو کردم و او در مورد آن‌ها گفت: «ما ۷۵ روز است که بیرون مجلس علیه بی‌حجابی و معیشت فضای مجازی مرتبط با لایحه جدیدی که علیه آمرین به معروف تصویب شد، تحصن کردیم.
آمر به معروف باید از طرف دولت حمایت شود؛ در حالی که در این لایحه اینگونه است که اگر درگیری میان خانم مکشّفه و آمر به معروف پیش بیاید، آمر به معروف مسئول این درگیری است و اعتراض ما به این لایحه است. تنها این لایحه هم نیست؛ بلکه حجاب مسئه بسیار مهمی است. اگر دشمنان بتوانند حجاب را از فرهنگ ما حذف کنند، کل ناموس، غیرت و همه چیز ما بر باد می‌رود. ما باید از حجاب دفاع کنیم؛ چون وضعیت حجاب روز به روز دارد بدتر می‌شود.
۷۵ روز است که ما تحصن شبانه‌روزی کرده‌ایم. ما ابتدا در جامی بودیم، بعد به مسجد ارک رفتیم و بعد از آن به مجلس رفتیم تا شاید تأثیری داشته باشد، اما آن موقع این لایحه داشت تصویب می‌شد. باید علیه بی‌حجابی کاری انجام داد. دشمن همه هدف خود را روی رواج بی‌حجابی در جامعه ما گذاشته است.
ما در کشور جمهوری اسلامی زندگی می‌کنیم. نباید بگذاریم نعمت جمهوری اسلامی از دست برود. خود حضرت آقا هم فرمودند که هدف دشمن ایران نیست؛ بلکه جمهوری اسلامی است. ما جمهوری اسلامی را باید حفظ کنیم.» در ادامه مسیرم، دست تعدادی از راهپیمایان، پرچم کشور پاکستان را دیدم و متوجه آن شدم که بسیاری از آن‌ها به زبان پاکستانی عزاداری می‌کنند.
در مورد آن‌ها که چه کسانی هستند، از سرگروهشان پرسیدم و او در مورد آن‌ها گفت: «این‌ها پاکستانی‌های مقیم تهران و شهر ری هستند که حدود نیم قرن است که در تهران ساکن هستند. حدود سه سال است که ما اینجا برای آن‌ها موکب راه می‌اندازیم تا بیایند و در اینجا به عزاداری بپردازند. موکب آن‌ها هم به نام شهید «سید عارف‌حسین الحسینی» نامگذاری شده است و این فرد شاگرد حضرت امام (ره) بود.»
در مورد معنای مداحی‌ها و سینه‌زنی‌هایشان که پرسیدم، یکی از عزاداران در پاسخ من گفت: «این‌ها می‌گویند: حسین جان! خدا نگهدار تو باشد. مداحی آن‌ها در رثای شهدای بنی‌هاشم (حضرت علی‌اکبر (ع) و...) در کربلا از زبان حضرت زینب (س) است...»
در ادامه مسیرم گروهی از هنرمندان در خیابانی تعزیه حضرت عباس (ع) را اجرا می‌کردند و گروهی از مردم دور آن‌ها حلقه زده بودند و تعزیه را مشاهده می‌کردند. به مسیرم که ادامه دادم، هیئت احمدی (ص) کاشانی‌های مقیم مرکز، دسته سینه‌زنی راه انداخته بودند و خلاف مسیر حرکت مردم که به‌سمت حرم حضرت عبدالعظیم (ع) در حرکت بودند، به‌سمت میدان امام حسین (ع) حرکت می‌کردند. گروهی هم بودند که روضه حضرت علی‌اصغر (ع) را به‌صورت نمایش بی‌کلام اجرا می‌کردند.
در ادامه مسیرم، دوچرخه‌ای را دیدم که ظاهری بسیار جالب داشت. صاحب دوچرخه، در چرخ‌های دوچرخه‌اش گُل‌هایی گذاشته بود و در جلوی دوچرخه خود، پرچم ایران را گذاشته بود و پشت دوچرخه‌اش، تصاویری از شهیدان حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و پرچم‌هایی با نوشته‌های «با روضه حسین (ع) نفس تازه می‌کنیم» را گذاشته بود.
به ابتدای شهر ری که رسیدم، خیل کثیر مردم عزادار را با پرچم‌هایی بزرگ، مزین به نام مقدس «یا حسین (ع)» دیدم و کمی جلوتر ایستگاه «مَشک» بود که در آن مَشک نمادینی را قرار داده بودند که مزین به نام «یا اباالفضل (ع)» بود و از درون آن آب قرمزرنگی می‌جوشید. این مَشک، روضه زنده‌ای است برای خود؛ حتی نیاز به مداح و روضه‌خوان هم ندارد.
انتهای پیام/ ۱۱۸
