«محمدرسول رضایی» نوجوان شهیدی که بصیرت داشت

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از همدان، «محمدرسول رضایی» در ۱۹ تیر سال ۱۳۵۳ در شهرستان اسدآباد استان همدان متولد شد او به‌عنوان بزرگ‌ترین فرزند خانواده کمک‌حال پدر و مادر بود. 

اما در سن ۱۳ سالگی حضور با دیدن تجاوزهای رژیم بعثی احساس تکلیف کرد و با دستکاری شناسنامه‌‌اش به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد.

در دومین اعزام خود با شرکت در عملیات «بیت‌المقدس ۲» در سی‌ام دی سال ۱۳۶۶، در ارتفاعات‌ غرب‌ شهر ماووت‌ عراق‌ به فیض شهادت نائل آمد.

«محمدرسول» با وجود سنش رفتارهای کریمانه‌ای داشت که از یک مرد انتظار می‌رفت. بنابر خاطرات خانواده‌اش آن زمان چون گاز نبوده، مردم از بخاری‌های نفتی برای گرمایش استفاده می‌کردند و برای تهیه آن باید در صف‌های طولانی منتظر می‌ماندند و چون پدر محمدرسول مغازه داشته و نمی‌توانسته مغازه را رها کند، محمدرسول برای تهیه نفت می‌رفته، اما هربار که برمی‌گشته، می‌گفته پول یا کوپن را گم کرده‌ام و چندبار هم پدرش تنبیهش می‌کند. یک بار که پدرش بدون این‌که محمدرسول متوجه شود به دنبالش می‌رود، می‌بیند او پول را می‌دهد و نفت را می‌گیرد و با خود می‌گوید که خدا را شکر که پسرم پول و کوپن را گم نکرده، اما می‌بیند که محمدرسول به‌جای این‌که به منزل خودشان بیاید به منزل پیرزنی می‌رود که فرزندی ندارد و مستضعف است و متوجه می‌شود محمدرسول هربار نفت را به او می‌داده است.

با خواندن وصیت نامه این شهید می‌توان به بصیرت این نوجوان پی‌برد. محمدرسول به دوستانش وصیت كرده بود «در تشییع جنازه من پرچم آمریكا را به آتش بكشید تا مردم بدانند من ضدآمریکایی و تابع ولایت فقیه هستم». به دلیل روح بلند و استکبارستیز او بود که سال‌ها پیش به عنوان کوچک‌ترین شهید اسدآباد همدان در تشییع جنازه‌اش پرچم آمریکا را همکلاسی‌هایش به آتش کشیدند.

آری او اینچنین بود که تصویرش بر دیواره اتاق رهبر معظم انقلاب اسلامی نصب شده و نه فقط بر دیوار اتاق رهبر که بر دیوار شهر و بسیاری از دیوارهای دیگر نصب شده است.

کتاب «محمدرسول، آن مرد کوچک» به قلم «فاطمه بگزاده» در وصف این شهید والامقام نگاشته شده است.

انتهای پیام/