به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «امید نیاز» کارگردان سینما در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک اظهار داشت: جشنواره فیلم کودک تنها برای سیگار فروش نزدیک به هتل هنرمندان و تورهای گردشگری اصفهان دستاورد دارد چرا که آنها از برگزاری این جشنواره منافع زیاد میبرند و متأسفانه سینمای ایران و سینماگران حوزه کودک و نوجوان هرگز شاهد دستاورد جدی در این رویداد نبوده اند.
کارگردان فیلم سینمایی «همسر دات کام» افزود: متأسفانه تجربه ثابت کرده ما در سینمای کشورمان به ویژه سینمای کودک و نوجوان دنبال انجام کارهای مفید نیستیم.
وی یادآور شد: جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک زمان به جشنوارههای معتبری مثل جیفونی تنه میزد و هم راستا با آنها در حال حرکت بود. در روزگار نه چندان دور ویترین سینمای ایران با فیلمهای کودک بود و در دنیا سینمای ایران را با آثار درخشانی مانند «بچههای آسمان» و «خانه دوست کجاست؟» میشناختند، اما متأسفانه امروزه به دلیل سهل انگاری مدیران فرهنگی و سینمایی کار این سینما به جایی رسیده که جز ویران سرایی از آن باقی نمانده است.
نیاز سپس با اشاره به برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان تصریج کرد: آفتابه لگن هفت دست، ولی شام و نهار هیچی بهترین توصیف برای این رویداد است! حقیقتاً من نمیدانم چرا مدیران سینمایی سراسیمه چند ماه مانده به برگزاری این رویداد چند تله فیلم بی ارزش افتضاح و عاری از فرهنگ و هنر را میآورند و جدول نمایش پر میکنند و با افتخار میگویند که جشنواره برگزار کرده اند؟
این سینماگر متذکر شد: جشنوارهای که فیلم هایش اکران عمومی نمیشود چه ثمری دارد؟ جشنوارهای که جایی برای تبادل افکار و اندیشهها نیست اصلاً چرا باید برگزار شود؟ جشنوارهای که حتی توان آن را ندارد که فیلمسازان را با هم آشنا کند بود و نبودش چه معنایی دارد؟ جشنوارهای که یک بازار فیلم درست ندارد و نمیتواند با دنیا ارتباط برقرار کند چرا باید برگزار شود؟
کارگردان فیلم سینمایی «ب-۱۲» خاطرنشان کرد: مهمترین ضلع سینمای کودک و نوجوان مخاطب است که متأسفانه سالهای متمادی است این سینما مخاطبان خود را نیز از دست داده است. گذشت زمانی که فیلمهایی مانند «پاتال و آرزوهای کوچک» و «مدرسه موش ها» و آثار مجید مجیدی و زنده یاد عباس کیارستمی و... تولید و اکران میشد و مردم با جان و دل به تماشای آنها میرفتند و در جشنوارههای خارجی هم از آنها استقبال میشد.
نیاز تأکید کرد: سینماگران حوزه کودک و نوجوان امروزه به دلایل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و عدم انگیزه بیکارند. من به عنوان عضو کوچکی از سینمای کودک امکان کار ندارم. وقتی فیلمنامه کودک را به دفتر هر تهیه کنندهای میبرم میگوید کار کودک نمیکنم، چون بازار ندارد، چون اکران درست نمیگیرد؛ متأسفانه هرچه میکشیم از سیاست گذارانی است که حتی از تأمین یک باکس اکران برای فیلمهای کودک هم عاجز هستند.
وی در همین راستا ادامه داد: متأسفانه ما در ایران دچار جشنواره زدگی هستیم. دچار قهرمان پروریهای کاذب هستیم و کارهایی که میکنیم اغلب بی بازده و بی ثمر و بی اثر است! متأسفانه حتی با تغییر مدیران اتفاقی رخ نمیدهد چرا که خانه از پای بست ویران است. ما کلی جشنواره در سینما داریم، اما هیچ خروجی ندارند و نهایت کارمان در سینما این شده که مخاطبان به سمت فیلمهایی مانند «فسیل» بروند!
نیاز در پایان این گفتوگو افزود: آقایان از خودتان سوأل کنید چرا هنرمند در خانه است؟ چرا دولت سازوکار فرهنگی برای اکران و بازگشت و عرضه محصول آنها ندارد؟ چرا برخی نگاهها به سینمای کودک و نوجوان ساده انگارانه است؟ چرا کسی به دغدغههای سینماگران اهمیت نمیدهد؟
منبع: مهر
انتهای پیام/ ۱۳۴