شهید «سهراب بازگير الوار»:

ادامه راه ما رعایت حجاب شما است

در فرازی از وصیت نامه شهید بازگیر آمده است: پیامی دارم به تمام خواهران مكتبی و دختران اقوام كه بعد از مرگ ما راهمان را كه كوبنده تر از رزم ماست برای دشمن، يعنی حجاب خود را رعايت كنند و با حجاب و تقوای خود راهمان را ادامه دهند.
کد خبر: ۶۱۵۴۷۲
تاریخ انتشار: ۱۹ شهريور ۱۴۰۲ - ۱۷:۲۰ - 10September 2023

ادامه راه ما رعایت حجاب شما استبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از اهواز، شهید «سهراب بازگير الوار» در بيستم شهريور 1342، در شهرستان انديمشك به دنيا آمد. سهراب تا دوم متوسطه درس خواند سپس به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت.

وی دهم شهريور 1361، با سمت مسئول مخابرات، در محور كوت عبدالله به اهواز هنگام انجام مأموريت دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسيد. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

متن وصيت‌ نامه‌ شهید سهراب بازگيرالوار:

با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب امام خمينی و با سلام به تمام دوستان و ياران و همرزمان و با سلام به تمام اقوام و به پدر و مادر بسيار عزيز و مهربانم. پدر و مادری كه در تمام طول زندگيم برای من زحمات فراوان كشيدند و اگر در تمام طول عمر ناچیزم برای راحتی آنها تلاش کنم نمی‌توانم زحمات آن عزیزان را تلافی كنم.

پدر و مادر عزيز، دوستان و اقوام ناراحت نباشيد كه من به جبهه آمده ام چون راه خودم را انتخاب كرده‌ام و از خداوند بزرگ طلب شهادت دارم که اگر خداوند بزرگ و متعال اين تقاضای كوچك مرا كه طلب شهادت از اوست پذيرفت پیروز می‌دانم و اگر هم اين تقاضای مرا نپذيرفت حتما قسمت من اين بوده است.

دوستان و مادر مهربان و عزيزم، از شهادتم كه بزرگترين آرزوی من بوده ناراحت نشوید بلكه خوشحال باشيد كه من به عنوان چهارمين شهيد قوم خویش باعث افتخار شهر و دیار خود هستم. اميدوارم كه با شهادت من پدر و مادر عزيزم غمی به دل راه ندهند زيرا اين آرزوی من است.

پیامی دارم به تمام خواهران مكتبی و دختران اقوام كه بعد از مرگ ما راهمان را كه كوبنده تر از رزم ماست برای دشمن، يعنی حجاب خود را رعايت كنند و با حجاب و تقوای خود راهمان را ادامه دهند. التماس دعای خاص دارم از شما دوستان برای شهادت من و پيروزی رزمندگان.

در آخر از تمام آشنايان می‌خواهم كه هر بدی از من ديده‌اند مرا ببخشند و حلالم كنند و از شما خواهش می‌كنم بعد از مرگ من اين شعر را روی سنگ قبرم حك كنيد:

به عـشق شهادت كمر بسـته‌ام        من از بی ثمر ماندن خسته‌ام
شكوه و شرف در شهادت بود             نه مردن به بستر كه ذلت بود
به خون خفتگان جاويد زنده‌اند            غــريب و همراه پايــنده‌انـد

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها