گروه استانها دفاع‌پرس - مجید مظهر صفاری، پژوهشگر دوران دفاع مقدس؛ پس از به ثمر نشستن انقلاب اسلامی در ایران، با سرمایه‌گذاری و سازماندهی قدرت‌های بزرگ، به‌ویژه استکبار جهانی (آمریکا) موجی از ترور، بمب‌گذاری، آشوب‌های داخلی با هدف تضعیف و براندازی جمهوری اسلامی، مهار انقلابی که به‌واسطه آن اسلام ناب محمدی بر سرتاسر دنیا معرفی می‌شد، چنگ‌اندازی دوباره به منابع عظیم نفتی و گازی و معادن غنی ایران اسلامی که طی سال‌های طولانی به خاطر بی‌لیاقتی و سرسپردگی حاکمان ناخلف و ناشایست رژیم پهلوی به هر طریق ممکن و با کمترین دردسر آن را به تاراج برده بودند، کشور را فرا گرفت.
مناطق کردنشین غرب و شمال غرب استان آذربایجانغربی که به واسطه سیاست‌های رژیم گذشته در فقر و محرومیت اقتصادی و فرهنگی دست و پا می‌زد، یکی از مناطق مناسب برای توطئه بود که پس از انقلاب به‌عنوان یکی از پایگاه‌های اشرار و ضدانقلاب برای عقده‌گشایی و حرکت‌های نظامی بر ضد حکومت مرکزی برگزیده شد. بدین‌ترتیب گروهک‌ها و احزاب (نظیر حزب منحله دمکرات و سازمان کومله) با مارک‌های مختلف و عقاید ضداسلامی همچون قارچ در منطقه سربرآوردند و شروع به جذب نیرو و سازماندهی آنان کردند. ضد انقلاب‌ها زیر نقابی از تبلیغات کذایی و شعار‌های دروغین عامه‌پسند با تحریک عقائد مذهبی توده مردم و دامن زدن به احساسات و عواطف قومی در میان جوانان کرد، آشوب به پا کردند و منطقه را دچار بحران کردند.
آن‌ها با مطرح ساختن شعار‌هایی همچون خودمختاری (ناسیونالیسم کردی)، آزادی، حمایت از توده‌ها، رفع فقر اقتصادی، مردم را فریفتند؛ عده‌ای را با خود همراه کردند و شروع به مبارزه و فعالیت‌های مسلحانه ضد جمهوری اسلامی‌کردند. امّا، اَعمال جنایتکارانه و اقدامات غیرانسانی آن‌ها همچون حمله به شهر‌ها و روستاها، پایگاه‌ها و پادگان‌ها، کمین و راه‌بندان، آدم‌ربایی و گروگان‌گیری، حمله به تأسیسات دولتی، بمب‌گذاری، مین‌گذاری، پرتاب مواد منفجره و تیراندازی، سرقت و غارت اموال و دارایی مردم و دولت و اخاذی از آن‌ها به بهانه‌های مختلف، شکنجه، اعدام و تیرباران نیرو‌های نظامی و غیرنظامی در مدت حضورشان در منطقه، نقاب از چهره کریه آنان برداشت و مردم را با ماهیت پلیدشان آشنا ساخت.
مردم مسلمان و غیور استان آذربایجانغربی به همراه مردم سایر استانها به یاری نیرو‌های مسلح مستقر در استان نظیر سپاه پاسداران، ارتش، ژاندارمری، جهاد و هلال احمر شتافته و قبل از شروع جنگ تحمیلی (۳۱ شهریور ۱۳۵۹) به مقابله با هدف اصلی آن‌ها یعنی تجزیه کشور پرداختند و همزمان با شروع حمله رژیم بعث به ایران این مقابله ابعاد گسترده‌ای یافت، ولی بیش از ۳ دهه طول کشید تا رزمندگان و مردم غیور ایران توانستند توطئه آن‌ها را خنثی کرده و از کشور فراری دهند. در این مقطع هزاران نفر از مردم کشور به شهادت رسیده یا مجروح و یا به اسارت در آمدند، ولی نگذاشتند یک وجب از خاک کشورمان از ایران اسلامی جدا شده و احزاب مسلح ضدانقلاب و رژیم بعث عراق به کمترین اهداف خود برسند.
انتهای پیام/
