گروه بین‌‍الملل دفاع‌پرس- سعید شهرابی فراهانی؛ حمله ناجوانمردانه تروریست‌ها به دانشکده افسری در حمص سوریه که ده‌ها نفر را به خاک و خون کشید، یادآور قتل‌عام افسران جوان عراقی در پایگاه اسپایکر به دست داعش بود.
بیان جزئیات تکنیکی یا استراتژیک این دست از اقدامات تروریستی، از حوصله مخاطب فضای مجازی خارج است؛ اما این اشاره لازم است که این‌گونه اهداف تصادفی انتخاب نمی‌شوند!
دانشگاه‌ها و دانشکده‌های افسری در بین مراکز آموزشی کشورها، جایگاه خاصی دارند که فقط به جایگاه اجتماعی فارغ‌التحصیلان آن محدود نمی‌شود. دانشجویان امروز دانشکده‌های نظامی، فرماندهانی هستند که مسئولیت تاریخی امنیت در آینده کشور را برعهده می‌گیرند. چه فارغ‌التحصیلان دانشکده پلیس و چه ارتش یا دانشکده‌های وابسته به دستگاه‌های اطلاعاتی، ستون فقرات آتیه آن کشور هستند که البته استعدادیابی و پرورش آنان نیز بسیار حساس، زمان‌بر و مستلزم به‌کارگیری منابع مادی و غیرمادی فراوان است. مضافاً اینکه پیدا کردن جایگزین برای چنین افرادی، بسیار دشوار است.
همین نکته غیرمستقیم، برای فهم علت انتخاب دانشکده‌های نظامی در عراق و سوریه به‌عنوان اهداف تروریست‌ها کفایت می‌کند! تروریست‌هایی که تحت هدایت مستقیم سرویس‌های اطلاعاتی سه‌قلو و دستگاه امنیتی بعضی جاه‌طلبان منطقه قرار داشته‌اند.
در اهمیت دانشکده‌های افسری همین بس که هرگونه عملیات موفق و پیشرفت یا ناکامی در برنامه‌های نظامی و امنیتی کشور، به کیفیت افسران تربیت‌شده در این مراکز بستگی دارد. به‌طور مثال، بسیاری از عملیات‌های پیروز دفاع‌مقدس مانند فتح‌المبین یا ثامن‌الائمه (ع) محصول طراحی عمیق افسران زبده در دانشکده افسری بوده است.
دستاوردهای امروز سخت‌افزاری و نرم‌افزاری نیروهای مسلح مانند موشک، پهپاد، صنایع زرهی، توانمندی نگهداری تجهیزات حساس و ...؛ مرهون خروجی همین دانشکده‌های نظامی است که استادانی جنگ‌دیده و کارآزموده داشته و دارند.
در کنار همه اینها، باز هم باید یادآوری کرد که محافل علمی-نظامی؛ همواره مورد طمع بیگانگان و سرویس‌های اطلاعاتی آنان بوده و هستند. اگر در مورد عراق و سوریه که دچار معضل تروریسم هستند، از هم پاشاندن ستون فقرات آینده امنیت کشور به عنوان هدف در چک‌لیست سرویس‌های متخاصم تیک می‌خورد؛ تکنیک و تاکتیک‌های مربوط به نفوذهای موردی یا سازمان‌یافته در بین نظامیان سایر کشورها نیز همچنان شگرد موثری قلمداد می‌شود.
گاهی یک نفوذی در سایه هدایت سرویس و حمایت مهره‌های آن می‌تواند به چنان جایگاهی برسد که فاجعه‌ای خاموش ولی بدتر از اسپایکر را رقم بزند. البته در مورد جمهوری اسلامی ایران؛ نهادهای عضو جامعه حفاظت‌اطلاعاتی ثابت کرده‌اند که رویاهای شیرین سرویس‌های حریف، نهایتاً خام‌اندیشی و خیال‌پردازی بوده است!
انتهای پیام/
