گروه سایر رسانههای دفاعپرس - داود مهدوی زادگان؛ چند روزی است که بار دیگر آتش جنگ نابرابر میان مردم مظلوم فلسطین با صهیونیستها شعله ور شده است. رژیم اشغالگر قدس بی سابقهترین حجم بمباران علیه ساکنان مظلوم غزّه را پیش گرفته است. آب و برق و راه ارسال کمکهای بشردوستانه را قطع کرده است.
دولت جنایتکار آمریکا ناوهای جنگی اش را در حمایت و پشتیبانی از اسراییل غاصب روانه منطقه کرده است. دیگر دولتهای غربی نیز به تبع آمریکا از اسرائیل غاصب حمایت میکنند.
ملل جهان شاهد گستردهترین حجم ظلم و ستم بر مردم بی گناه فلسطین هستند و از دولتهای متبوع شان خواهان حمایت و امداد رسانی از مردم مظلوم فلسطین هستند.
اکنون رژیم صهیونیستی به قصد نابودی کامل مردم غزه وارد عمل شده است. اما این ظلم چه وقت مضاعف میشود.
ظلم مضاعف در جایی است که نخواهند مظلومیت ستم دیدگان را ببینند و بر آن صحه بگذارند یا اگر هم بخواهند ببینند با ظالم برابر میبینند و برای دو طرف ظالم و مظلوم حق برابر قایل میشوند. عمل هر دو را بر وزن واحد محکوم میکنند. با مظلوم همان خطابی را دارند که با ظالم دارند. آشکارا دفاع مظلوم را محکوم میکنند و او را به نقض قوانین جنگی متهم میسازند، اگرچه ظالم را اشغالگر میخوانند. از این رو، هر دو طرف را علی السویه به خشونت پرهیزی دعوت میکنند.
ظلم مضاعف صحنه نبردی است که در پشت جبهه، در افکار عمومی و رسانهها و شبکههای جمعی اتفاق میافتد. این کار خواسته و نا خواسته توسط کسانی انجام میشود که سلاح نظامی به دست ندارند، ولی قلم و تریبون دارند و به گمان خودشان در صدد حمایت از مظلومان برآمده اند. اما با یکسان انگاری ظالم و مظلوم بیشترین خدمت را به قوم و دولت ظالم میکنند. چون با عمل به توصیه آنان هیچ چیزی فرق نخواهد کرد و ظلم و ستم همچنان برقرار میماند. بلکه پیروز میدان ظالمین خواهند بود.
بنابر این، بر همه کسانی که در صحنه نبرد حضور ندارند، ولی در این شرایط سخت و دردناک خواهان حمایت از مظلومان غزّه هستند، بویژه قشر روحانی و روشنفکر، این انذار وجود دارد که مبادا در ظلم مضاعف بر ملت مظلوم فلسطین مشارکت کنند و به جای یاری مظلومان از ظالمین و زورگویان حمایت کنند. اینان اگر یاری نمیرسانند، لا اقل، نمک بر زخم ستم دیدگان نپاشند.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴