گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ محمد دیندار؛ داریوش مهرجویی را بواسطه ساخت فیلم‌هایی در دوره‌های مختلف تاریخی یعنی هم پیش از وقوع انقلاب اسلامی و هم در سال‌های پس از انقلاب و نیز به‌جهت خلق آثاری ماندگار در ژانر‌ها و موضوعات مختلف، می‌توان سینماگری برای تمامی فصول لقب داد. سینماگری که در برهه‌های مختلف و دهه‌هایی طولانی توانست مضامینی را بر پرده سینما جان بخشد که عمدتا نوگرا، جریان ساز و ماندگار بودند.
سینماگری اندیشمند و دغدغه‌مند که در دوران پیش از انقلاب آثار درخشانی از جمله: آقای هالو، دایره مینا و گاو را خلق کرد و بعد از انقلاب نیز با ساخت آثاری ماندگار مانند اجاره نشین‌ها، لیلا، هامون، پری، مهمان مامان، سنتوی، پری، بانو و... جایگاه خود را به‌عنوان سینماگری متفاوت در تاریخ سینمای ایران و اذهان علاقمندان هنر هفتم به نیکی ثبت کرد.
داریوش مهرجویی شاید تنها سینماگری باشد که هم در خلق مضامین فلسفی مانند «گاو» و «هامون» و هم کمدی‌های اجتماعی مانند «اجاره نشین‌ها» و هم آثاری عاشقانه مانند فیلم بسیار زیبا و دلنشین «لیلا» و هم آثار اجتماعی مانند فیلم بیاد ماندنی و فراموش نشدنی «مهمان مامان» به استادی تمام عمل کرد و خیل مردم و صاحب‌نظران سینمایی را با خود و آثارش همراه و همدل ساخت.
برای اینکه به اوج هنرمندی و توانایی سحرآمیز مهرجویی پی ببریم کافی است؛ تنها چند لحظه به این نکته فکر کنیم که چگونه کسی می‌تواند هم آنقدر با خصوصیات روستا و روستانشینان آشنا باشد که کاراکتر‌هایی مانند شخصیت مش حسن را به آن زیبایی در فیلم «گاو» خلق کند و هم آنقدر با جریان روشنفکری و فلسفه آشنا باشد که کاراکتر هامون را بسازد و هم از رفتار‌های مردم عادی آنچنان شناخت داشته باشد که شخصیت‌های مهمان مامان را به آن زیبایی و ملموسی رقم بزند و هم آنقدر مفهوم عشق را حس و درک کرده باشد که «لیلا» را بسازد، مگر اینکه در اوج هنرمندی و اندیشه ورزی باشد.
در این مجال که مردم و دوستداران فرهنگ و هنر کشورمان در سوگ این هنرمند تاثیرگذار و همسر گرامی اش غمناک‌اند، البته مجال و حوصله نقد و مرور کامل آثار این استاد بزرگ نیست و به همین بسنده کرده و یادداشت را با این جمله به پایان می‌رسانم: بزرگترین و مهم‌ترین هنر مهرجویی این بود که مضامین پیچیده فلسفی را با توانایی منحصر بفرد و خلاقانه، در قالب فیلم‌هایی جذاب و قابل فهم برای عموم و مخاطبان عام عرضه می‌کرد، بی آن که ژست‌های فلسفی بگیرد.
انتهای پیام/
