به گزارش گروه اجتماعی دفاع‌پرس، کاظم غریب آبادی، دبیر ستاد حقوق بشر و معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه طی نامه‌ای به «آنتونیو گوترش»، دبیر کل سازمان ملل متحد، واکلاف بالک، رئیس شورای حقوق بشر و «وولکر ترک»، کمیسر عالی حقوق بشر نوشت: بیش از ۷۵ سال از اشغالگری، تجاوز و جنایات رژیم صهیونیستی اسرائیل در فلسطین اشغالی می‌گذرد. در طول این مدت، بیش از ۷ میلیون نفر فلسطینی آواره، بیش از ۱۰۰ هزار نفر شهید و بیش از صد‌ها هزار نفر مصدوم شدند. فقط در طول ۱۵ سال گذشته، بیش از ۳۵ هزار کودک فلسطینی کشته و زخمی شدند. دور جدید جنایات این رژیم کودک کش و آپارتاید نیز در مدت ۱۰ روز، موجب شهادت بیش از سه هزار نفر و مصدومیت بیش از ۱۳ هزار نفر مردم بی‌دفاع و بی‌پناه گردید. حمله این رژیم به یک بیمارستان که بیش از هزار نفر انسان بی‌گناه، عمدتاً زن و کودک، را به خاک و خون کشید، جنایتی بی‌سابقه است و حاکی از وقوع پاکسازی قومی و نژادی، بویژه در نواز غزه، است.
غریب آبادی در ادامه با اشاره به اینکه شرایط فعلی، بیش از هر چیز نتیجه تداوم و شدت جنایات رژیم اسرائیل و سکوت عامدانه کشور‌ها و سازمان‌های مدعی حقوق بشر است، افزود: فلسطینی‌های مظلوم در چنین شرایطی، چاره‌ای جز توسل به حق دفاع مشروع در برابر متجاوز و اشغالگر ندارند. در دور جدید جنایات صهیونیست ها، شاهد تمامی جنایات کیفری بین‌المللی مانند جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و نسل کشی هستیم. مقامات این رژیم نیز در نهایت وقاحت، مواضع و اقداماتی را اتخاذ کردند که در زمره جنایات بین‌المللی قرار می‌گیرند، مانند: قطع آب و برق و سوخت غزه، تهدید به اینکه هیچ کس در نوار غزه در امان نخواهد بود، تهدید ساکنان غزه به تخلیه آن، تهدید به اینکه نوار غزه بیش از آنکه به کمک‌های بشردوستانه نیاز داشته باشد به بمب و مواد منفجره نیاز دارد.
دبیر ستاد حقوق بشر و معاون امور بین‌الملل قوه قضاییه تصریح کرد: در فلسطین اشغالی، اکنون طیفی از جنایات، در تداوم جنایات قبلی، روی داده و در حال توسعه است، از قبیل: کشتن اعضای یک گروه ملی، قومی و نژادی، ایجاد شرایط دشوار زندگی برای فلسطینی‌ها به قصد نابودسازی آن ها، اخراج و انتقال اجباری جمعیت، محاصره و محبوس نمودن جمعیت، شکنجه، حملات عمدی بر ضد غیرنظامیان، حملات عمدی به سوی اهداف غیرنظامی، حملات عمدی علیه کارکنان و تجهیزات خدمات بشردوستانه، بمباران و حمله به شهر‌ها و روستا‌ها و نقاط مسکونی، حملات عمدی به ساختمان‌های مذهبی و آموزشی و بیمارستان‌ها، بکارگرفتن سلاح‌های مسموم کننده یا سمی و تحمیل گرسنگی اجباری بر غیرنظامیان.
وی ادامه داد: متاسفانه مدت طولانی است که جهانیان نظاره‌گر نقض فاحش منشور ملل متحد و حقوق بین‌الملل، به ویژه حقوق بشر بین المللی و حقوق بشردوستانه بین‌المللی از سوی یک رژیم متجاوز و اشغالگر هستند، رژیمی که اقدامات غیرقانونی و جنایتکارانه آن به طور آشکار مورد حمایت برخی دولت‌های غربی بوده که این حمایت‌ها به نوبه خود موجب عدم اقدام سازمان‌های بین‌المللی ذی‌ربط (مانند وتوی قطعنامه اخیر آتش‌بس فوری از سوی آمریکا، انگلستان و فرانسه در شورای امنیت) و گستاخی فزاینده این رژیم در نقض حقوق بنیادین ملت فلسطین و محروم کردن آن‌ها به ویژه از حق ذاتی تعیین سرنوشت خود شده است. جامعه بین‌المللی باید فورا رویکرد خود در قبال مسأله فلسطین را تغییر داده و جنایات رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین را شناسایی نماید.
معاون امور بین الملل قوه قضائیه تاکید کرد: در چنین شرایطی، از شما عالیجنابان که مسئولیت اساسی در رابطه با مسائل مرتبط با وضعیت موجود دارید، انتظار می‌رود تا نهایت مساعی خود را، از جمله برای اتخاذ و یا پیشبرد اقدامات زیر، بکار بگیرید:
۱. برگزاری نشست اضطراری شورای حقوق بشر و صدور قطعنامه قاطع و مؤثر علیه رژیم اسرائیل؛
۲. ورود قاطعانه شورای امنیت و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با هدف توقف حملات و جنایات رژیم اسرائیل و پاسخگو نمودن آن؛
۳. تشکیل یک دادگاه بین‌المللی برای محاکمه عاملان جنایات از رژیم اسرائیل علیه مردم بی‌پناه و بی‌دفاع فلسطین؛
۴. تحریم تسلیحاتی جامع علیه رژیم اسرائیل؛
۵. ارسال کمک‌های بشردوستانه شامل غذا، آب، دارو و تجهیزات پزشکی و همچنین فراهم نمودن سوخت و برق برای ساکنان محاصره شده نوار غزه؛
۶. وادار نمودن رژیم صهیونیستی اسرائیل به پابان بخشیدن به اشغال و تجاوز و پایبندی آن به تعهدات بین‌المللی خود تحت رژیم حقوق بشر بین‌المللی و حقوق بشردوستانه بین‌المللی.
دبیر ستاد حقوق بشر در پایان این نامه یادآور شد: بایستی تاکید شود که رژیم اسرائیل قواعد آمره حقوق بین‌الملل را مکررا نقض کرده است و از اینرو، کشور‌ها و سازمان‌های بین‌المللی ملزم به عدم شناسایی وضعیت حاصل از نقض این قواعد، عدم همکاری در تداوم این وضعیت، و همکاری در مسیر توقف این وضعیت هستند. قصور جامعه بین‌المللی در وضعیت فعلی، به یک بحران تمام عیار بشردوستانه با آثار و عواقب غیرقابل جبران تبدیل می‌شود.
انتهای پیام/ 241
