گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: در مبارزه حق و باطل که در طول تاریخ ادامه داشته است، مردم گاهی در انتخاب دچار مشکل بوده‌اند. با اینکه می‌خواستند از حقیقت دفاع کنند، اما به دلیل نداشتن تدبیر و دانش با خرافه همراه بودند. در واقع، گاهی این عدم تدبیر و آگاهی به حدی بود که با وجود اینکه جبهه حق و باطل مثل روز روشن بوده، باز هم کسانی بودند که مسیر خود را گم کردند.
دلیل این سردرگمی این است که مردم به جای ارزیابی معیار‌های حق، راهنماییهای برخی افراد یا رسانهها را در تعیین سمت خود مدنظر قرار میدهند؛ مثلا در جنگ صفین شخصی نزد امام علی (ع) آمد و گفت: یا علی! تو «حقیقت هستی یا معاویه؟»، حضرت چنین پاسخ داد: «تو برو اول حق را بیاموز، بعد ببین چه کسی از حق پیروی می‌کند و چه کسی نه». یا در قرآن کریم چنین آمده است: «قلْ هٰذِهٖ سَبٖیلٖى اَدْعُوا اِلَى اللّٰهِ عَلٰى بَصٖیرَةٍ»؛ «بگو: این راه من است. من مردم را با بصیرت و شعور به راه خدا دعوت می‌کنم». (یوسف/۱۰۸).
مردم را باید پیش از انتخاب سمت و سو، بصیرت و آگاهی داد؛ معیار‌های درست و نادرست باید آموزش داده شود. کسانی که بدون آینده‌نگری و ناخودآگاه در کنار حق ایستاده‌اند، ممکن است فردا در کنار باطل قرار گیرند، زیرا سنجش درستی ندارند. لشکر معاویه وقتی فهمید در جنگ صفین شکست خواهد خورد، صفحاتی از قرآن را به نیزهها چسباندند و هدفشان فریب دادن لشکر امام علی (ع) از این طریق بود.
عدهای از لشکر امام علی (ع) شروع کردند به گفتن: «چرا با آنها می‌جنگیم؟ آنها هم می‌گویند قرآن، ما هم می‌گوییم قرآن. آنها می‌گویند الله، ما هم می‌گوییم الله. هنگامی که افراد بی بصیرت شروع به گفتن این سخنان کردند، عمار یاسر به آنجا آمد و گفت: من قبلاً هم پرچم‌ها را در دست این دو سپاه دیدهام. این دو پرچم قبلاً با یکدیگر جنگیدهاند. در جنگ بدر این پرچم در دست معاویه و پدرش ابوسفیان بود و پرچمی که در دست امام علی (ع) است در دست پیامبر (ص) بود. من آن موقع زیر این پرچم بودم و الان هم زیر این پرچم هستم».
بعد‌ها در کربلا پرچم در دستِ معاویه در دست پسرش یزید و پرچم در دستِ امام علی (ع) در دست فرزندش امام حسین (ع) قرار گرفت. بله فقط ظواهر عوض شده بود، ولی محتوا یکی بود. معاویه راه پدرش ابوسفیان را پیمود و امام علی (ع) نیز راه پیامبر (ص) را. این بصیرت است. انسان عاقل به محتوای رویداد‌ها نگاه می‌کند نه ظاهر آنها. گاهی ممکن است امور ظاهری یکی باشند، اما باطن و مضامین آنها متفاوت و متضاد باشد. فرد بابصیرت فریب ظاهر حوادث را نمی‌خورد. او با گفتن اینکه هر دو طرف حقیقت را می‌گویند گیج نمی‌شود.
وقتی به تاریخ امروز می‌رسیم، در دهه اخیر تحولات و جنگ‌هایی در غرب آسیا رخ داده است. این جنگ که ده سال پیش در سوریه آغاز شد، اکنون در فلسطین ادامه دارد. طرفین جنگ سوریه همان طرفین جنگ امروز فلسطین و رژیم صهیونیستی هستند. پرچمی که آمریکا و رژیم صهیونیستی در جنگ سوریه داشتند، همان پرچمی است که اکنون در دست دارند. تنها تفاوت آن آمریکا و رژیم صهیونیستی هستند که با پنهان شدن پشت داعش در جنگ سوریه در پس زمینه باقی ماندند، اکنون آشکارا بیرون آمدهاند. از آنجایی که آنها نتوانستند به هدف خود در رهایی رژیم صهیونیستی و نجات آن از منطقه تنگ و محصور در جنگ سوریه برسند، اکنون بدون واسطه به میدان آمده اند.
در حالی که مسلمانانی که آینده‌نگری دارند در هر شرایطی طرف خود را انتخاب می‌کنند، کسانی که آینده‌نگری ندارند به گونه‌ای عمل می‌کنند که به توجیه رژیم صهیونیستی می‌انجامد؛ هرچند حق و باطل بسیار واضح است. اگر هوشیار نباشید با اینکه می‌گویید پیغمبر را دوست دارید، باز هم می‌روید و به لشکر یزید می‌پیوندید و با امام حسین (ع) می‌جنگید. اگر نادان و جاهل باشید، می‌توانید بگویید: «اگر جنگ را فلسطین آغاز نمی‌کرد، مردم غزه این گونه ظلم نمی‌دیدند». اگر می‌دانستید که غزه بزرگترین زندان رو باز جهان است و مردمی که در آن زندگی می‌کنند هر روز کشته می‌شوند، این حرف‌ها را نمی‌زدید. اگر می‌دانستید زنی که درد زایمان دارد برای رسیدن به بیمارستان باید از پست‌های بازرسی ارتش رژیم صهیونیستی عبور کند و بسیاری از زنان باردار در حین عبور از این ایست بازرسی‌ها به دلیل درد زایمان جان خود را از دست داده یا فرزندان خود را از دست دادهاند، این کلمات را نمی‌گفتید...
اگر می‌دانستید که دخترانی را که سربازان رژیم صهیونیستیی جلوی چشم والدینشان می‌گیرند و می‌برند و معلوم نبود بعد از آن چه کردند، باز هم می‌گفتید: «چرا جنگ را شروع کردید و رژیم صهیونیستی را بمباران کردید؟» آیا می‌دانید غزه سال‌هاست در محاصره دریا و خشکی قرار دارد و ورود غذا و دارو منوط به اجازه رژیم صهیونیستی است؟! در واقع کمک‌های غذایی و دارویی که از کشور‌های مختلف جهان برای مردم غزه ارسال می‌شود، به دلیل امتناع رژیم صهیونیستی از آن، قابل تحویل نیست. اما برخی تصویری را ترسیم می‌کنند که گویی مردم فلسطین، مردم غزه، در آسایش و بدون رنج زندگی می‌کنند و زیر ظلم نمی‌میرند، و اکنون این مردم به دلیل شروع جنگ توسط فلسطین به این وضعیت افتاده‌اند! این فکر و خیال، تصوری بسیار نادرست ناشی از جهل است.
اگر می‌دانستید که رژیم صهیونیستی از قبل برای چنین حمله‌ای آماده می‌شود و اگر غافلگیر نمی‌شد، جنایات بزرگ‌تری مرتکب می‌شد، آیا باز هم از منظری محدود به این جنگ نگاه می‌کردید؟! صهیونیسم جبهه خرافات است. آنها بزرگترین دشمنان اسلام در طول تاریخ بوده‌اند. هیچ‌کس در این مورد تردیدی ندارد. پس مراقب رفتار و حرفی که می‌زنیم و طرفی که برمی‌گزینیم باشیم تا در موقعیت کنونی، بازیچه دست یهودیان صهیونیست نشویم؛ پرچم‌هایی را که در بدر و صفین و کربلا رو در روی هم قرار گرفته‌اند را به خوبی بشناسید تا با غفلت طرف باطل قرار نگیرید.
به جنگ خیبر و فتح قلعه خیبر فکر کنیم. برای باز و بسته کردن دروازه قلعه خیبر که متعلق به یهودیان بود به نیروی ده نفری نیاز بود. یهودیان فکر می‌کردند که هیچ‌کس نمی‌تواند وارد این قلعه شود که مانند گنبدی آهنین است؛ اما به یاری خداوند حضرت علی (ع) با یک دست آن را پاره کرد و دور انداخت. اکنون با همان یاری الهی شاهد سوراخ شدن گنبد آهنینی هستیم که صهیونیست‌ها بیش از هر چیز به آن اعتماد دارند. بله، پرچم‌هایی که ده سال پیش در سوریه با هم برخورد کردند، اکنون آشکارتر و آشکارتر در فلسطین برخورد کردهاند. مراقب باشید و در اظهارات یا نگرشهایی که طرف رژیم صهیونیستی را حمایت می‌کند، شرکت نکنید.
نویسنده: آکین جابا از ترکیه
مترجم: حسن صادقیان؛ تحلیلگر مسائل سیاسی
انتهای پیام/ ۱۳۴
