گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ سیده فاطمه سادات کیایی؛ حتما شما هم این روز‌ها فرم‌های مربوط به اعزام غزه را دیده‌اید. نظرسنجی‌هایی که می‌گوید اگر امکان اعزام نیرو باشد آیا حاضرید در جنگ با رژیم صهیونیستی شرکت کنید یا نه، نتیجه این نظرسنجی‌ها فرم‌ها و آمار‌ها هرچه باشد این واقعیت را نشان می‌دهد که خیلی‌ها دوست دارند در ماجرای فلسطین و آزادی قدس کاری کنند.
این آرزویی که بذرش را امام راحل در دل‌های پدرانمان کاشت و در ما جوانه زده و قرار است روزی ثمره‌اش را دیر یا زود ببینیم. حتی برای آن‌هایی که علاقه‌ای به سیاست ندارند، انسانیت آنان را در جایی می‌نشاند که مقابل رژیم صهیونیستی قرار دهد. در چنین حالتی حتی اگر کسی خود را برای مبارزه هم آماده نکند، اما قلبش برای پیروزی مظلوم دلشوره‌های شیرینی! دارد.
اما فارغ از اینکه حضور ما امروز در خط مقدم جنگ در غزه یا صهیونیست‌ها چقدر کارآمد است باید دید مبارزه تنها به سلاح دست گرفتن و حضور در میدان نبرد سخت خلاصه می‌شود یا خیر؟ اینکه ما دوست داریم کنار کودکان جنگ زده فلسطینی باشیم، با مادران و پدران‌شان همدردی کنیم و در خدمات رسانی همراهشان باشیم نشات گرفته از فطرت انسانی همه ماست، اما جبهه به میدان نبرد خاکی ختم نمی‌شود. جنگ‌های امروز جبهه‌های مختلفی دارد که افراد متناسب با فعالیت‌ها و دغدغه‌‌ها و توانمندی‌هایشان می‌توانند در آن حضور داشته باشند.
صدای رسای هر انسان آزاده‌ای در همراهی با ندای مقاومت و مبارزه مردم فلسطین پیش از گرفتن اسلحه در دست نیازمند یک عقبه فکری و حمایت‌های رسانه‌ای است. در دنیایی که رسانه‌ها راهبری افکار عمومی را در دست دارند و پیشتبانی و حمایت‌های فکری یک جنگ پیش از آغاز و پس از پایان در میدان رسانه صورت میگیرد هرکس که در این میدان مشغول فعالیت باشد رزمنده است. ما گمان می‌کنیم باید حتما در غزه حاضر باشیم، ولی به یقین حضور ما در شبکه‌های جهانی و فعالیت درست برای فلسطین تاثیری کمتر از حضور در میدان غره ندارد.
انتهای پیام/ ۱۴۱
