به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «لیلی نقولا» تحلیلگر لبنانی؛ جهان در حال تماشای نسل‌کشی در غزه به وسیله رژیم صهیونیستی است و ارتش این رژیم مرتکب اقداماتی می‌شود که نقض جدی قوانین بین‌المللی، بشردوستانه و قوانین حقوق بشر است. طبعاً باید اسناد قانع‌کننده‌ای برای مجاب کردن مقام‌های رژیم صهیونیستی به پاسخگویی جمع آوری شود؛ نه تنها مقام‌های صهیونیستی بلکه همه کسانی که دستور به این گونه اعمال وحشیانه دادند و در تحریک آن نقش داشته اند.
برخی عوامل و اسناد عبارتند از:
محاصره غزه
محاصره شدید و جلوگیری از انتقال آب، غذا و سوخت جنایت جنگی اثبات شده است، زیرا قوانین بین المللی هرگونه مجازات جمعی را طبق مواد ۳۳، ۱۴۶ و ۱۴۷ کنوانسیون چهارم ژنو در حمایت از غیرنظامیان ممنوع می‌داند.
سیاست گرسنگی دادن به فلسطینیان، محروم کردن آن‌ها از دسترسی به غذا و دارو و خودداری از انتقال سوخت به بیمارستان‌ها جنایت جنگی و نسل کشی تمام عیار است و به وضوح ناقض ماده ۵۵ کنوانسیون ژنو مصوب سال ۱۹۴۹ میلادی به شمار می‌رود. طبق این ماده، وظیفه رژیم اشغالگر است حداکثر اقدامات لازم را برای انتقال مواد غذایی و تجهیزات پزشکی به مردم فراهم کند.
علاوه بر این، وظیفه رژیم اشغالگر است در صورت وجود نداشتن منابع در سرزمین‌های اشغال شده، زمینه انتقال مواد غذایی، تجهیزات پزشکی و سایر لوازم مورد نیاز غیرنظامیان را فراهم کند. رژیم اشغالگر نمی‌تواند مواد غذایی، تدارکات یا تجهیزات پزشکی موجود در سرزمین‌های اشغال شده را مصادره کند و باید نیاز‌های غیرنظامیان را درنظر بگیرد.
حملات به غیرنظامیان
اقدامات رژیم صهیونیستی در نوار غزه به منزله جنایت جنگی و مطابق با فهرست جنایت‌های جنگی مندرج در اساسنامه رم مصوب سال ۱۹۹۸ میلادی و نیز ناقض جدی کنوانسیون ژنو مصوب ۱۹۴۹ میلادی ازجمله در زمینه تخریب گسترده اموال، تصرف عدوانی و اقدامات غیرمجاز نظامی با هدایت عمدی است.
مصادیق جنایت‌های جنگی اساسنامه رم و کنوانسیون ژنو عبارتند از؛ حملات علیه غیرنظامیان یا تأسیسات غیرنظامی که جزو اهداف نظامی نیستند، حمله یا بمباران شهرها، روستاها، محل‌های سکونت یا ساختمان‌هایی که اهداف نظامی نیستند، سیاست گرسنگی دادن عمدی غیرنظامیان به عنوان روش جنگی با محروم کردن آن‌ها از دسترسی به مواد ضروری برای ادامه حیات.
نقض جدی کنوانسیون چهارم ژنو
طبق ماده ۱۴۷ کنوانسیون چهارم ژنو، نقض شدید کنوانسیون شامل اعمال خاصی است که در صورت ارتکاب علیه اشخاص یا اموال مورد حمایت کنوانسیون انجام می‌شود، مانند: قتل عمد، وارد کردن عمدی آسیب شدید یا صدمه جسمانی یا نقص سلامتی، تخریب و غصب اموال به نحوی که اقدام جنگی در مقیاس وسیع موجه نباشد و غیرقانونی و خودسرانه انجام شده باشد.
داشتن حیات و سلامت جسمانی حق اساسی‌ای به شمار می‌رود که به وسیله ماده سه کنوانسیون ژنو مصوب ۱۲ اوت ۱۹۴۹ میلادی تضمین شده است. حقوق بین الملل بشردوستانه مبتنی بر تمایز میان غیرنظامیان و نظامیان و این اصل در ماده ۴۸ تصریح شده است.
در پروتکل‌های الحاقی ماده سه موارد زیر بیان شده است:
عملیات فقط ممکن است علیه اهداف نظامی انجام شود. جمعیت‌ها و افراد غیرنظامی باید از حمایت کلی برخوردار باشند؛ بنابراین جمعیت و افراد غیرنظامی نباید مورد حمله، اعمال یا تهدید به خشونت قرار گیرند.
حملات شدید خودسرانه ممنوع است. بمباران منطقه‌ای به شیوه ممنوعه جزو حملات شدید خودسرانه به شمار می‌رود. هر حمله‌ای (بمباران هوایی یا سایر حملات) که چندین هدف نظامی جداگانه و کاملاً متمایز را در داخل شهر، شهرک، روستا یا مکان‌های دیگر با تمرکز بر غیرنظامیان هدف قرار دهد، به عنوان هدف نظامی شناخته می‌شود و حمله تصادفی و بدون اطلاع قبلی به آنجا ممنوع است.
حملات بازدارنده علیه غیرنظامیان ممنوع است. حملاتی نیز که اصل تناسب را نقض می‌کنند، حملاتی که انتظار می‌رود به جان باختن غیرنظامیان یا مجروح شدن آن‌ها یا آسیب دیدن وسایل غیرنظامیان منجر شود، ممنوع است.
امضای رژیم صهیونیستی پای توافق
رژیم صهیونیستی کنوانسیون چهارم ژنو را ژوئیه ۱۹۵۱ میلادی امضا کرد، بنابراین توافقنامه مذکور و مفاد آن درباره سرزمین‌های اشغال شده از سوی رژیم صهیونیستی پس از جنگ ۶ روزه در سال ۱۹۶۷ میلادی لازم الاجراست. همچنین دیوان عالی دادگستری رژیم صهیونیستی از تصمیم خود برای به رسمیت شناختن این توافق در ۳۰ می ۲۰۰۴ میلادی خبر داد و از آن پس کنوانسیون چهارم ژنو به طور رسمی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین اعمال می‌شود.
رژیم صهیونیستی برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت خود مدعی است، از زمانی که در سپتامبر ۲۰۰۵ میلادی از نوار غزه خارج شد، دیگر نیروی اشغالگر نیست، اما این توجیه هیچ دلیل قانونی یا عینی ندارد. رژیم صهیونیستی با کنترل گذرگاه‌ها، مرزها، حریم هوایی و آب‌های سرزمینی نوار غزه، کنترل مؤثر خود را بر این منطقه تحمیل می‌کند. نیرو‌های رژیم صهیونیستی نیز هر از چند گاهی عملیات نظامی گسترده‌ای در قلمرو غزه انجام می‌دهند.
بر این اساس، رژیم اشغالگر صهیونیستی همچنان مکلف به رعایت وظایفی است که قوانین بشردوستانه بین‌المللی به عنوان یک رژیم اشغالگر بر آن‌ها تحمیل می‌کند و باید مسئولیت جنایت‌های جنگی مستمر علیه فلسطینیان را بپذیرند.
رژیم صهیونیستی می‌تواند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند؟
دیوان کیفری بین‌المللی تأیید می‌کند، صلاحیت قضایی آن پس از عضویت فلسطین در ساختار قضایی دیوان، شامل تمام سرزمین‌های فلسطینی می‌شود؛ بنابراین دیوان کیفری موظف است با علم به اینکه ساختار قضایی مصونیت‌های رسمی را برنمی تابد، اجازه ندهد مقام‌های رژیم صهیونیستی از مجازات فرار کنند.
ماده هشت اساسنامه رم در زمینه وظیفه دادگاه کیفری بین المللی تأکید می‌کند، نقض جدی حقوق بین الملل بشردوستانه ازجمله حملات عمدی، بی رویه و نامتناسب که به غیرنظامیان آسیب برساند، زمانی که با قصد جنایتکارانه انجام شده باشد، جنایت جنگی به شمار می‌رود و به راحتی می‌توان آن را ثابت کرد.
با توجه به اظهارات مقام‌های رژیم صهیونیستی که علنی این موضوع را اعلام کرده اند و خواستار نابودی فلسطینیان در غزه هستند، می‌توان جنایت جنگی صهیونیست‌ها را اثبات کرد.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴
