به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «کمال کورسل» با نام اصلی «ژروم ایمانوئل» در ۹ آوریل سال ۱۹۶۴ در شهر فرانسه از مادری فرانسوی و پدری تونسی متولد شد. در سن نوجوانی با سفری که به تونس داشت با اسلام آشنا شد و به اسلام گروید. او سال ۶۱ به ایران سفر کرد و بعد از پذیرش قطعنامه و حمله منافقین با حمایت بعثی‌ها فرصت را مناسب دید و با عضویت در گردان صدر به جبهه غرب رفت. در سه روز عملیات پس از اینکه او و همرزمانش گرسنگی و تشنگی زیادی را تحمل کردند و پس از درگیری با نیروهای منافقین به شهادت رسید. پیکر او را در کنار دیگر همرزمانش در گلزار شهدای علی‌بن‌جعفر (ع) قم به خاک سپردند.
در این فیلم که اواخر تیر ۶۵ توسط مرحوم محمود اصفهانی (باهنر) ضبط شده، بازدید بیژن نامدار زنگنه وزیر وقت جهادسازندگی از مدرسه خاتم‌الانبیا نجف‌آباد که ویژه آموزش فارسی به طلاب غیرایرانی راه‌اندازی شده، نشان داده می‌شود.
در اوایل این فیلم «سید مجید شکراللهی» مسئول وقت این مدرسه، در شرایطی که طلبه شهید کمال کورسل فرانسوی در سمت چپ او نشسته، راجع به عملکرد این مجموعه برای حاضرین توضیح می‌دهد.
شکراللهی توضیح می‌دهد که با توجه به فعالیت‌های شهید محمد منتظری در کشور‌های اسلامی با عنوان «ساتجا» (سازمان انقلابی توده‌های جمهوری اسلامی)، برخی افراد غیر ایرانی علاقه‌مند تحصیل علوم حوزوی در ایران شده‌اند به طوری‌که در آن مقطع، بیش از سه هزار طلبه غیرایرانی در قم مشغول تحصیل بوده‌اند.
وی همچنین به ادامه عملیات اجرایی ساختمان حوزه علمیه نجف‌آباد در خیابان منتظری اشاره کرده و اعلام می‌کند که در این ساختمان، قرار است فضایی ویژه تحصیل ۵۰۰ تا ۶۰۰ طلبه غیرایرانی فراهم شود.
اشاره به وجود ۱۵ تا ۱۶ هزار متقاضی غیرایرانی برای تحصیل در حوزه‌های علمیه ایران، دیگر مطلبی است که مدیر مدرسۀ خاتم‌الانبیاء با بیان آن می‌گوید: «تکمیل دورۀ آموزشی زبان فارسی در نجف‌آباد، بین سه تا چهار ماه زمان می‌برد و بلافاصله پس از آن، خواندن دروس حوزه شروع می‌شود.»
این عضو جهادسازندگی نجف‌آباد در بخش دیگری از صحبت‌های خود به اشکال مختلف پذیرش علاقه‌مندان در این مدرسه اشاره کرده و اظهار می‌دارد: «برخی با درخواست مکتوب می‌آیند. تعدادی به واسطه روحانیون فعال در خارج از کشور به این مجموعه مرتبط می‌شوند. در حال حاضر از کشور‌های مختلف مانند هندوستان، مالزی، ترکیه، تانزانیا، اندونزی، پاکستان و هلند طلبه داریم. برخی، فرزند مبارزانی هستند که در خارج کشور زندانی شده‌اند و تعدادی یک یا چند فرزند خود را تحویل داده و خواسته‌اند تا پایان تحصیل، نیازی به برگشت‌شان به زادگاه‌شان نیست.»
انتهای پیام/ ۱۴۱
