به گزارش دفاع پرس از شیراز، خاکی پوشان آسمانی کازرون خبر، بازخوانی حماسه ها و دلامردی های هر کشور برای نسل های بعدی ضرورتی اجتناب ناپذیر است. تاریخ ایران پر است از دلاوری و حماسه هایی که مطالعه هر یک از آنان می تواند افتخاری بس بزرگ باشد. یکی از این حماسه ها، دلاورمردی های رزمندگان در 8 سال دفاع مقدس است که اقتدار امروز ما دنیا، مرهون آن دلاورمردی ها است. کربلای 4 و چهارم دی ماه یکی از عملیات و روزهایی است که هیچ وقت از حافظه تاریخی ما کازرونی ها پاک نخواهد شد. روزی که در آن 78 رزمنده کازرونی به شهادت رسیده اند و به یاد آن ها، این روز به نام «روز کازرون» نامگذاری شده است.
عملیات کربلای چهار در دی ماه 1365 در شرایطی انجام شد که از نظر اجتماعی مردم ایران منتظر یک پیروزی بزرگ و سرنوشتساز و نهایتاً پایان جنگ بودند. این جو عمومی که بهویژه بعد از عملیات بزرگ والفجر 8 و فتح فاو ابعاد روانی ویژهای پیداکرد، سبب هجوم بینظیر نیروهای مردمی به سمت جبههها شد که در تاریخ 8 ساله جنگ تحمیلی تنها در برهه عملیات فتحالمبین در سال 61 نمونه داشت.
از سوی دیگر، بعد از عملیات والفجر 8، عراق با بهرهگیری از نظرات کارشناسان نظامی آمریکایی و اروپایی دست به اجرای سلسله عملیاتهای دفاع متحرک زد تا هم دستاوردهای پیروزی ایران در فاو را خدشهدار کند و هم توان نظامی ایران را در نبردهای فرسایشی و پراکنده رو به تحلیل برده تا در نهایت با ضربهای کاری، مسئله جنگ را به نفع خود تمام کند.
این دو مسئله بهعلاوه شرایط خاص اقتصادی و سیاسی ایران در سال 65 و فشارهای بینالمللی برای پایان جنگ و همچنین حضور مستقیم آمریکا در جنگ با ایران(چه در خلیج فارس و جنگ دریایی و چه در جنگ اطلاعاتی) فرماندهان و متولیان جنگ در ایران را برآن داشت تا بههرنحو ممکن، با اجرای عملیات کربلای 4، هم از ظرفیت حضور بالای مردم در جبهه بهره بگیرند و هم با تصرف بصره(ضمن در اختیار داشتن فاو) دست بالا را در پایان جنگ و مذاکرات پس از آن، داشته باشند.
در این عملیات قرار بود حدود 15000 غواص خط شکن با عبور از طول رودخانه اروند و گذر از روبروی خطوط عراقیها، در مقابل چند نقطه حساس از ساحل بصره وارد خطوط عراقیها شده و پس از شکستن استحکامات خط اول دفاعی عراق، موج دوم نیروها در تک اصلی پیشروی را به سمت بصره ادامه دادند تا سرنوشت عملیات را به سرانجامی نیکو برسانند.
انتهای پیام/
