به گزارش خبرنگار دفاعپرس از شیراز، در عاشورای سال ۱۳۳۲ هجری قمری برابر با دوازدهم اردیبهشت ۱۲۹۲ خورشیدی در خانه سید محمدتقی دستغیب از مراجع تقلید تشیع در شیراز، کودکی دیده به جهان گشود که او را عبدالحسین نامیدند. خاندان دستغیب از سادات حسنی و حسینی به شمار میرفتند که از چهار قرن پیش در شیراز به دستغیب معروف شده بودند.
تحصیلات حوزوی
سید عبدالحسین در سن کودکی مشغول تحصیل علوم دینی شد و دروس مقدماتی حوزه را نزد پدر بزرگوارش آموخت او در حالی که دهمین بهار زندگی را پشت سر میگذاشت. در سال ۱۳۴۲ ه. ق پدر را از دست داد از آن پس سرپرستی مادر دو برادر کوچکتر و سه خواهرش را به عهده گرفت. پس از فوت پدر، سید عبدالحسین دستغیب با وجود فقر اقتصادی تحصیلات خود را در مدرسهی علمیه خان شیراز ادامه داد و از نورانیت و روحانیت آن مدرسه بهرهمند شد.
هجرت به نجف اشرف
این طلبه جوان در حالی دروس سطحی را به پایان رساند که جریان کشف حجاب در ایران آغاز شده بود. او به حکم وظیفه با این تهاجم بزرگ به مبارزه پرداخت ولی ماموران رژیم رضا خانی، او را زیر فشار قرار دادند. به ناچار، وی در سال ۱۳۱۴ ه. ش راهی نجف اشرف شد.
در نجف اشرف، از محضر اساتیدی چون آیات سید محمد کاظم شیرازی، سید ابوالحسن موسوی اصفهانی، سید میرزا آقا استهباناتی، میرزا علی آقا قاضی طباطبائی، شیخ محمد جواد انصاری همدانی و دیگر علما بهره برد و در سن کمتر از سی سالگی درجه اجتهاد را از مراجع بزرگ آن زمان دریافت کرد و در سال ۱۳۲۱ به توصیه استادش رهسپار شیراز شد.
وقایع قبل از انقلاب
وی در جریان انقلاب اسلامی بارها مورد خشم ماموران رژیم شاه قرار گرفت تا جایی که در شب ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ ماموران گارد ویژه شاه از تهران برای دستگیری آیتالله دستغیب به شیراز آمدند که با مقاومت مردم روبرو شدند. ماموران که از دستگیری وی مایوس شده بودند عدهای از زنان و کودکان را مورد ضرب و شتم قرار دادند و عدهای را بازداشت کردند.
در پی این اقدام، شهید آیتالله دستغیب طی پیامی خطاب به فرماندار نظامی وقت شیراز گفت: «اگر به خاطر دست نیافتن به من، مردم را این طور اذیت میکنید، من حاضرم خودم را معرفی نمایم.»
در نهایت شهید دستغیب دستگیر و در زندان عشرت آباد بازداشت و سپس تبعید شد. در سال ۱۳۴۳ نیز برای دومین زندانی و تبعید شد.
برگزیده شدن به عنوان امام جمعه شیراز
نخستین هفته پس از اقامه نماز جمعه تهران در سال ۱۳۵۸ مردم شیراز از حضرت امام خمینی (ره) درخواست کردند که حکم امامت جمعه شیراز را به آیتالله دستغیب تنفیض کنند به دنبال آن حضرت امام (ره) طی حکمی، آیتالله دستغیب را به امامت جمعه شیراز منصوب کرد. آیتالله دستغیب تا روز شهادت در این سمت باقی ماند.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران
با آغاز تهاجم رژیم بعث عراق به ایران، شهید آیتالله دستغیب نقش مهمی در اعزام نیروهای مردمی به جبههها ایفا کردند.
شهادت و پرواز به سوی دوست
سرانجام در ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه صبح جمعه بیستم آذر ۱۳۶۰ مانند همیشه راهی اقامه نماز جمعه شد. وی هنگام خروج از خانه دختری ۱۹ ساله از اعضای گروهک منافقین با چند کیلو تی ان تی به بهانه ارائه نامه به آیتالل دستیب به سوی ایشان وی رفت و با فعال کردن تی ان تی آیتالله دستغیب را به شهادت رساند.
بخشی از پیام امام خمینی (ره) در پی شهادت آیتالله دستغیب
«شهادت براى فرزندان اسلام و ذریه پیامبر عظیم الشأن (ص) و اولاد فاطمه (س) و یادگاران حسین (ع) در راه هدف و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزى غیر عادى و پدیدهاى غیر معهود نیست.
ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد کوفه تا صحراى افتخارآمیز کربلا و در طول تاریخ پر ارزش سرخ تشیع قربانیانى ارزشمند به اسلام عزیز و فى سبیل اللَّه تقدیم نموده و ایران شهادت طلب هم از این پدیده سعادتمند مستثنا نیست. انقلاب اسلامى گوش و چشمش پر از این شهیدان حسین گونه است.
ملت عزیز ما در روز رستاخیز با سرافرازى در پیشگاه مقدس خداى بزرگ و پیامبران و اولیاى عظیم الشأن، صف هاى طولانى از شهیدان در راه دفاع از حق عرضه مى دارد؛ از علماى اعلام و ائمه جمعه و جماعت تا فداکاران و سربازان در جبهه هاى دفاع از حریم مقدس اسلام.
پیامبر بزرگ اسلام که بر امم دیگر حتى به سقط، مباهات مى کند، مطمئن هستیم به فداکارى این عزیزان جبهه و پشت جبهه و این شهیدان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بیمارستان ها مباهات مى فرماید. و چه بهتر و گواراتر که با شهادت این فرزندان اسلام و ذریه طاهره بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرض اعمال هر چه بیشتر بیفزاییم.
این جانب این ضایعه بزرگ و فاجعه اسفناک را بر حضرت مهدى (ارواحنا فداه) و ملت شجاع ایران و اهالى معظم استان فارس و خانواده آن شهید تسلیت مىدهم و به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام این فداکاریهاى ملت اسلام و مجاهدات قشرهاى مختلف ایران را تبریک عرض مىکنم، و براى خاندان این شهید پرافتخار از خداوند تعالى توفیق صبر و بردبارى و سلامت طلب مىنمایم.»
منبع: پرونده فرهنگی مرکز اسناد ایثارگران فارس
انتهای پیام/