گروه استان‌های دفاع‌پرس لرستان - عصمت دهقانی؛ همزمان با ایام عزاداری حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) شمیم عطر شهدا در گوشه‌گوشه این خاک قهرمان‌پرور پیچیده است. به استقبال لاله‌های فاطمی می‌رویم. تیتر خبرهایمان حکایت از بزمی عاشقانه دارد. خودمان را میزبان می‌نامیم؛ اما نه میزیان واقعی شهدا هستند که ما مهمان بزرگی و عظمت نگاهشان هستیم.
آن‌روز‌ها دل سپردن و عاشق شدن و سر بر آستان دوست ساییدن حال دلشان را خوش می‌کرد و امروز حضور در محفل بهشتی‌شان دل‌های زنگار گرفته مان را صیقل می‌دهد و حال دلمان خوش می‌شود.
نشان پایداری‌شان را باید در پرچم‌های سه رنگی دید که زینت‌بجش تابوت‌هاست. سال‌هاست، در سکوت دشت‌ها، در خاک سکنی گزیده بودند. سال‌هاست که صدای یا زهرا (س)، بی‌سیم‌های‌شان را در حسرت دیدار فرو برده و کوله‌پشتی‌شان در انتظارِ شانه‌ها، خواب ایثار را مرور کرده است در تمام این سال‌ها مرغ دلشان همراه کاروان کربلا راه می‌پیمود و از زخم‌های خار مغیلان چشم می‌پوشیدند و خود چراغ راه کسانی شده‌اند که مسیر عزت و شرف را جست‌و‌جو می‌کنند.
به خود می‌بالیم و حس غرور در رگ‌هایمان موج می‌زند که شانه‌های شهرمان در زیر تابوت‌های ایثار و پایداری که حامل خوشنامان فاطمی هستند، سرافرازانه فریاد برمی‌آوریم که ما فرزند این آب و خاکیم و پدران و برادان‌مان شجاعت را برای‌مان به یادگار گذاشته‌اند.
این‌روز‌ها در بدرقه شهدای گمنام، قدمهایمان را آرام برمی‌داریم تا بدانیم که بر کدام عرش قدم می‌گذاریم و در کدامین کربلا ایستاده‌ایم و چه می‌خواهیم. قدمهایمان می‌جویند گمشده خود را؛ چراکه قلب خاک آلودمان محتاج شست‌وشویی است تا آلودگی‌اش را با خاک کربلایی که در این نزدیکی است، بزدایم و چقدر سخت است حال عاشقی که نمی‌داند محبوبش نیز هوای او را دارد یا نه؟! ای شهدای خوشنام! از همان زمان که تقدیر شما را از ما جدا کرده است تاکنون، یاد شما خاطره حیات‌مان گشته و اکنون ما به عشق شما و به امید وصل شما زنده‌ایم.
راستی، چگونه حرف دلمان را هجی کنیم تا بدانید بر ما چه می‌گذرد؟! سال‌هاست در میان ما نیستید، اما حس بودن شما تار و پود وجودمان را رنگ می‌زند. ای سبکبالان عاشق! زمین با همه عظمت و بزرگی‌اش توان جذب شما را نداشت؛ شما آسمانی بودید و خدا را دیدید. شما عاشقی کردید و پرواز آموختید تا در هوای ماندگاری گرفتار نشوید؛ اما اکنون عصر غربت لاله‌هاست و این‌جا بعضی‌ها سعی می‌کنند دیگر کسی از شهیدان نگوید. دشمنان انقلاب اسلامی می‌خواهند آن ندای یا حسین (ع) که ما را با کربلا نزدیک و نزدیکتر کرد، دیگر به گوش نرسد؛ اما کور خوانده‌اند. آن روز نوشتید و گفتید: «رفتیم تا آسمانی شویم و شما بمانید و بگویید که بر یاران خمینی چه گذشت».
ما ماندیم تا امروز از شما بگوییم و فریاد برآوریم که ما از این گردنه آسان نگذشتیم و ماندیم که سال‌های سال از شما بگوییم؛ چراکه خون شماست که می‌تپد و یادمان نرفته که امنیت و آسایش امروزمان را مدیون شما و حماسه‌هایتان هستیم.
انتهای پیام/
