به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، صهیونیستها معتقدند، یحیی السنوار ۶۱ ساله معمار عملیات مقاومت فلسطین در هفتم اکتبر یا آنچه تل آویو حمله «شنبه سیاه» میخواند، است. این توصیف خود گویای سنگینی و حجم فشار صهیونیستها در آن روزهاست و نشان میدهد مقاومت توانست شوکی به آنها وارد کند که نتوانسته اند از آن خلاصی یابند.
السنوار بیش از ۲۳ سال را پشت میلههای زندان رژیم صهیونیستی گذراند، همانجا زبان عبری آموخت و به آن مسلط شد؛ ولی اکنون میتواند ذهن صهیونیستها را بخواند و توانایی تحلیل نقشههای سرویسهای اطلاعاتی تل آویو دارد. وی به گونهای اوضاع را پیش بینی میکند که صهیونیستها برای پی بردن به آن، چندین دهه سردرگم میمانند.
السنوار کیست؟
یحیی السنوار در سال ۱۹۶۲ میلادی در اردوگاه خان یونس که رژیم صهیونیستی آنجا را پایگاه جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) میداند، در خانوادهای پناهنده از شهر المجدل در نزدیکی شهرک عسقلان به دنیا آمد و مدرک لیسانس خود را در دانشگاه اسلامی غزه گرفت. این دانشگاه محل آموزش ارزشهای مقاومت و مبارزه علیه اشغالگری بود تا اینکه بعدها به یکی از جوانان نخبه این جنبش تبدیل شد.
وی قصد داشت تشکیلات نظامی تأسیس کند که بعدها به نام «مجاهدان فلسطینی» شناخته شد. در ژانویه ۱۹۸۸ میلادی دستگیر و به چهار بار حبس ابد محکوم و در داخل زندان با شیخ احمد یاسین آشنا شد.
السنوار شخصیتی جدی، مرموز و دارای جذبه رهبری بود و شاید این همان چیزی است که بعدها وی را به یکی از تحت تعقیبترین افراد رژیم اشغالگر و حتی نخستین نفر در فهرست افراد تحت تعقیب رژیم صهیونیستی تبدیل کرد.
طبق گزارش ها، السنوار به تأسیس گردانهای عزالدین القسام (شاخه نظامی حماس) کمک کرد و سپس مسئول سرویس امنیت داخلی غزه (مجد) شد و راهبرد مهمی برای نابودی عوامل رژیم اشغالگر قدس در نوار غزه داشت.
نقش السنوار در تمام وقایع پس از آزادی اش از زندان پر رنگ بود و رد پایش را میتوان در جنگهای سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ میلادی دریافت که به تقویت موقعیت مقاومت در نوار غزه کمک کرد. وی حتی در معرض سوء قصدی نافرجام قرار گرفت.
السنوار در سال ۲۰۱۷ میلادی به عنوان رئیس جنبش حماس در غزه و جانشین اسماعیل هنیه انتخاب شد و از آن زمان به بعد میتوان گفت، «مرد شماره یک حماس در نوار غزه» است.
خوانش اشتباه صهیونیستها
نیروهای رژیم اشغالگر یحیی السنوار را در سال ۱۹۸۸ میلادی دستگیر و به بیش از ۴۰۰ سال زندان محکوم کردند، ولی وی به عنوان بخشی از معامله تبادل اسیران به همراه بیش از یک هزار فلسطینی دیگر با نظامی اسیر صهیونیست، گیلعاد شالیط مبادله و آزاد شد. السنوار مانند هیچ یک از زندانیان دیگر نبود و حتی در مقام و موقعیت رهبران دیگر حماس که رژیم صهیونیستی بازداشت کرده بود، قرار نداشت. وی شخصی باهوش و زیرک بود که توانست از شرایط زندان بهره بگیرد و مهارتهایی به دست آورد که قادر به خواندن نقشههای دشمن کند.
السنوار زبان عبری آموخت، به خواندن روزنامههای صهیونیستی علاقهمند بود و مطالعات بسیاری در رابطه با امور داخلی رژیم صهیونیستی انجام داد و این امور باعث شد بتواند در عمق دشمن کاوش کند. وی زندانبانان را فریب داد و متقاعد کرده بود، صلح همان چیزی است که درنهایت همه انتظار داشتند و کاری کرد سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی از وجودش احساس رضایت و آرامش داشتند. صهیونیستها فکر میکردند توانستند السنوار را روانکاوی کنند و به افکار درونش آگاهی یابند، اما شکست خوردند.
به نوشته روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز، خوانش نادرست صهیونیستها از شخصیت السنوار مقدمه بزرگترین شکست اطلاعاتی تاریخ تل آویو بود. در این گزارش آمده است: تجربه رژیم صهیونیستی در برخورد با السنوار تنها بیانگر آرامش رهبران امنیتی این رژیم بود و آنها احساس رضایت کاذب داشتند؛ حتی یک افسر اطلاعاتی رژیم صهیونیستی به نام مایکل میلشتاین اعتراف کرد، اصلاً نتوانستند السنوار را درک کنند.
توانایی این رهبر فلسطینی در فریب دادن رژیم صهیونیستی باعث شد اشغالگران تمامی اطلاعات و گزارشهای دریافتی خود را درباره تدارک عملیات «طوفان الاقصی» نادیده بگیرند، تا جایی که شبکه الاقصی در سال ۲۰۲۲ میلادی فیلمی به نام «فی قبضة الأحرار» پخش کرد و در آن به معنای واقعی کلمه بخشی از عملیات هفتم اکتبر به نمایش درآمد. در آن فیلم از قهرمانانی همچون السنوار تجلیل شد و همه این موارد زیر نظر رژیم اشغالگر قدس قرار داشت.
وسواس رژیم صهیونیستی نسبت به السنوار باعث شد وی را در صدر فهرست اهداف خود در غزه قرار دهند، حتی اگر نیاز به تخریب نوار غزه و کل محلههای آنجا بر سر ساکنانش باشد، زیرا اعتقاد دارند وی معمار حمله «شنبه خونین» به شهرکها و پادگانهای اطراف نوار غزه بوده است.
به گزارش شبکه سی. ان. ان، السنوار برای رژیم صهیونیستی حکم اسامه بن لادن را برای آمریکا دارد و این نشان میدهد، رژیم اشغالگر به تعقیب شخصیت برجسته غزه ادامه خواهد داد تا زمانی که وی را بازداشت کند و تا زمانی که این اتفاق نیفتد، جنگ متوقف نخواهد شد.
به نظر میآید تاکنون رژیم صهیونیستی نتوانسته است حتی به السنوار نزدیک شود و به همین دلیل هزینههای سنگین نظامیانش را برای تبدیل کردن غزه به قبرستان دهها هزار نفری فلسطینیان میپردازد تا به سقف اهدافش برسد. با وجود این، نسل کشی غیرنظامیان تأثیر آشکاری بر تواناییهای مقاومت و روحیه مردان السنوار نگذاشته است.
ترس از السنوار تنها به رژیم صهیونیستی محدود نمیشود، بلکه آمریکا و سایر کشورهای اروپایی وی را خطری میدانند که باید مجازات شود و به همین دلیل بسیاری از کشورهای غربی مسیر تحریم وی را در پیش گرفته اند.
اواسط نوامبر انگلیس و آمریکا تحریمهایی علیه السنوار و پنج نفر از رهبران حماس و تأمین کنندگان مالی آنها شامل ممنوعیت سفر، بلوکه کردن داراییها و تحریم تسلیحاتی اعمال کردند. اوایل دسامبر نیز فرانسه تحریمهایی علیه السنوار شامل بلوکه کردن املاک و داراییها اعمال کرد.
آبروی رژیم صهیونیستی بر باد رفت
از دیدگاه رژیم صهیونیستی، پس از هفتم اکتبر و جنگ غزه، آسیبهای ناشی از عملیات ناگهانی نیروهای السنوار و گردانهای قسام علیه شهرکهای صهیونیست نشین به نماد مهمی برای رهبران فلسطینی تبدیل شده است.
السنوار اکنون نماد فردی است که باعث عقب نشینی رژیم صهیونیستی در عملیات «طوفان الاقصی» شد و ضربه سختی بر پیکر این رژیم از منظر داخلی و بین المللی وارد کرد که نگرشها را به تل آویو تغییر داده است.
تشکیلات و شاخههای مختلف نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بر این موضوع اتفاق نظر دارند که یحیی السنوار، رئیس جنبش حماس در نوار غزه مغز متفکر و طراح عملیات «طوفان الاقصی» در هفتم اکتبر است؛ حملهای غافلگیرکننده که تل آویو از زمان تأسیس خود در سال ۱۹۴۸ میلادی شاهدش نبوده است.
السنوار به زبان عبری مسلط است، ذهن صهیونیستها را میخواند، میداند چگونه فکر میکنند و چه برنامهای دارند؛ بنابراین صهیونیستها وی را تهدیدی برای خود میبینند و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی به صراحت اعلام کرده است، السنوار هدف ترور قرار دارد.
با وجود این، برآوردهای رژیم صهیونیستی نشان میدهد، حماس شخصیتهای بسیاری مانند السنوار دارد و به همین دلیل دستگاه نظامی این رژیم اصرار دارد به جای ترور، قدرت حماس را از نظر نظامی تضعیف کند و تواناییهای موشکی و زرادخانهای آن را در جنگ غزه کاهش دهد.
منبع: راهبرد معاصر
انتهای پیام/ ۱۳۴