ماجرای استعفای یک کارمند به عنوان آخرین راه حل برای حضورش در جبهه

به گزارش دفاع پرس از مشهد، یکم تیر 1332 وجودش به خانه محقر غلامرضا در روستای حسن ­آباد چناران روشنایی بخشید. او به شکرانه داشتن فرزندی سالم و خوش سیما گوسفندی عقیقه کرد و پسر را ابراهیم نامید. همه جا او را با خود می ­برد و رسم مردانه زیستن را به او می­ آموخت. ابراهیم چهارساله بود که در مکتب مشغول به یادگیری حفظ و روخوانی قرآن شد. به واسطه انس با قرآن، روخوانی و روانخوانی فارسی را نیز به سرعت آموخت.

کار و تلاش از سنین نوجوانی

در شش سالگی به همراه خانواده به مشهد مقدس نقل مکان کرد. دوران ابتدایی را در مدرسه کاشانی آغاز کرد. کلاس اول بود که داستان می­ خواند و همه اوقاتش با مطالعه می­ گذشت. هر تابستان در مغازه پدر مشغول می­ شد و با پس­ انداز مزدی که دریافت می ­کرد برای خود دوچرخه و برای خواهران کوچک­ترش لباس و کفش می ­خرید. ده دوازه ساله بود که تصویر داخل کتاب فارسی­ اش که عکس شاه و فرح بود چشم­هایشان را درآورده بود که تنبیه شد.

در سال 1345 وارد مدرسه راهنمایی ابومسلم مشهد شد و در این مقطع نیز خوش درخشید و در زمینه کسب علم دانش ­آموز موفقی بود.

سینمای قبل از انقلاب را لجن زار می دانست

خواهرش می­ گوید در همان سالها بعضی وقتها به ابراهیم می­ گفتیم داداش ما را ببر سینما. او می ­خندید و سری تکان می­ داد و می­ گفت: به به! ببرمتان لجن ­زار؟حاضر می­ شد و ما را به حرم امام رضا(ع) می­ برد و از آنجا به سالن ورزشی تختی.

ابراهیم به فوتبال علاقه داشت. مدتی را به عنوان بازیکن تیم ابومسلم خراسان و سپس مربی و مدتی را نیز به عنوان داور فعالیت داشت. او عضو فعال مسجد امام رضا(ع) منطقه آبکوه مشهد بود.

انس با کتاب

عاشق خریدن کتاب بود، برای خودش و خواهرهایش بسته بسته کتاب داستان می­ خرید. برای آن­ها می ­خواند و تفسیر می­ کرد:«این ظاهرش داستان است، اما می­ خواهد راه درست بودن را به ما بگوید.» کتاب­های علی شریعتی و دیوان شمس و حافظ را هر کجا که می­ رفت، همراه خود می­ برد.

سال 1351 دیپلم کشاورزی گرفت و دوره سربازی را به عنوان سپاهی ترویج گذراند. در آزمون ورودی دانشسرای راهنمایی در رشته زبان انگلیسی شرکت کرد و با رتبه بالا قبول شد. مدتی رفت ولی بعد از مدت کوتاهی انصراف داد. او علت انصرافش را اینگونه بیان کرده بود، این­که دانشسرا نیست فاسدسرا است. نه حجاب حالی­شان می ­شود و نه محرم و نامحرم. من حوصله همنشین شدن با اینها را ندارم.

استخدام در شرکت ملی گاز و انجام فعالیتهای سیاسی

در سال1355 به استخدام شرکت ملی گاز ایران درآمد. دوره کارآموزی را گذراند و تکنسین خط لوله گاز در شرکت ملی گاز شاهرود شد. به اسم فوتبال و ورزش، دوستانی را دور خود جمع می­ کرد. جلسه می­ گذاشتند و اعلامیه­ های امام خمینی را می­ خواندند؛ و نوار سخنرانی گوش می­ کردند. وقتی دستگیر شد، مادر دو روز دوندگی کرد تا ثابت کند ابراهیم اهل هیچ حزب و دسته ­ای نیست. تعهد داد که دست از پا خطا نکند. از بازداشتگاه که بیرون آمد، سبکبال و آرام خندید و گفت به همین خیال باشید. من تازه زندگی کردن را یاد گرفته ­ام. خیال کرده­ اند چهار تا توپ و تشر این­ها، مغزم را شستشو داده و از این به بعد آهسته می­ آیم، آهسته می­روم که گربه شاخم نزند؟!

کتاب­هایش را که آثار استاد مطهری و دکتر شریعتی و کتاب­های امام خمینی(ره) بود، ریخت تو کارتن و گذاشت زیر شیروانی که دست کسی بهشان نرسد. شده بود مسئول جمع کردن انقلابی­ها.

با دوستانش می­ رفت توی خیابان، جلو جماعت سینه سپر می­ کرد و شعار می­ داد. مادر که تا آمدن او مرغ سر کنده را می­ مانست و بین اتاق و در حیاط، رژه می­ رفت، با دیدن او سر و رویش را غرق بوسه می­ کرد. و خطاب به ابراهیم می­ گفت: قربانت بروم. برگشتی؟ نمی ­دانی چه کشیدم تا آمدی عزیز دلم!

می­ خندید و بند کتانی­ هایش را باز می­ کرد. ابراهیم هم در جواب مادر می­ گفت: 

می­ نماند در جهان یک تار موی  

کل شی­ء هالک الا وجههُ.

مادر بهتر نگاهش می ­کرد. منظورت چیست ابراهیم؟ داری مرا می ­ترسانی. ابراهیم پیشانی مادر را می­ بوسید و می­ گفت یعنی دنیا دارفانی است جان من. به کسی دل نبند. 

گرفتن روزه مستحبی
روزه مستحبی می­ گرفت و نمی­ خواست کسی بداند. وقتی می ­نشست برای دیگران میوه پوست می­ گرفت، قاچ می­ کرد و می­ گذاشت تو بشقاب آن­ها. پوست میوه ­ها را تو ظرف خودش می­ ریخت. دیگران نمی ­دانستند، اما این­ها از نگاه پدر و مادر ابراهیم، دور نمی ­ماند.

انقلاب پیروز شد، به عضویت کمیسیون پاکسازی شرکت ملی گاز در آمد. او در این مقطع با زبان روزه به سر کار می ­رفت.

مگر توبه نصوح کرده ای

مادرش می­ گوید از او پرسیدم نکند توبه نصوح کرده ­ای که این قدر روزه می­ گیری؟ او رد جواب گفت مأموریت خطیری را به من داده ­اند. خیلی حساس است و اگر کوتاهی کنم، حق مردم ضایع می­ شود و مسئول آن خواهم بود. به همین خاطر با زبان روزه می­ روم که پایبندتر بمانم و در حق کسی جفا نکرده باشم.

سال1358 ازدواج کرد که ثمره این ازدواج 1 پسر و دو دختر بود.

اولین اعزام به جبهه

جنگ شروع شده بود، که برای اولین بار در سن سی­ سالگی و به عنوان بسیجی، داوطلب حضور در جبهه شد و از همان اوایل به عنوان یک نیروی زبده انجام فعالیت می­ کرد. در پشت جبهه نیز فعالیت داشت و ضمن رسیدگی به بازماندگان شهدا و دلجویی از خانواده آنان، حمایت از محرومان جنگ­زده را سرلوحه کار خود قرار داده بود. از سوی فرمانده لشکر (حاج باقر قالیباف) به عنوان فرمانده گردان حزب الله منصوب شد.

پافشاری برای حضور در جبهه و نوشتن نامه به ریاست پالایشگاه گاز

ابراهیم بارها تقاضای اعزام به جبهه داد اما با تقاضایش موافقت نمی­ شد. سرخورده و بی­ قرار، پای تلویزیون که می­ نشست و یا اخبار روزنامه ­ها را که می­ خواند، به واماندگی خود افسوس می­ خورد. شده بود رئیس آبرسانی پالایشگاه گاز شهید هاشمی­ نژاد سرخس. سال1364 در اوج بی ­تابی تعطیلات نوروز را گذراند و با شروع کار در سال جدید نامه ­ای برای ریاست پالایشگاه گاز مرقوم کرد و تقاضای جدی­ اش مبنی بر عزیمت  به منطقه را اعلام و عازم منطقه جنگی شد.

بسم ­الله­ القاسم الجبارین

می­ نماند در جهان یک تار مو

کل شی­ء هالک الا وجههُ

ریاست محترم پالایشگاه گاز شهید هاشمی­ نژاد-برادر جمالی­ نیا

سلام ­علیکم

انسان پیوسته دستخوش عواطف و احساس خود می­ باشد. اما فرق است میان آنکه از سر عشق بدین حال می­ رسد تا آنکه از سر هوی، گرچه حدود سه ماه قبل هم شفاهاً تقاضای اعزام شد لیکن سکوت در مقابل پاسخ منفی به دلایل زیر بوده که نواقص و اشکالاتی در آبرسانی مشهود بوده و علاوه بر آن اراضی بایر این واحد بر آن داشت که لطف خداوند، فضای سر سبز و مثمرثمری ایجاد شود.

در ضمن اشکالات واحد نیز به حول و قوه الهی بر طرف گردید.

گر چه در تب اعزام سوختم و صبر نمودم اکنون به لحاظ نیاز مبرم جبهه و آن شور حسینی که از دمادم امام امت بر ما دمیده شد، ننگ باد که بتواند در جبهه مثمرثمر باشد و دنیای پرطاوس­وش فریبش دهد. به لبخند فرزندش دلخوش باشد حال اینکه فرزند دیگری در تب دیدار پدر می­ سوزد به خانه ­اش بنگرد و در جای دیگر خانه بر سر هم نوعش به دست دشمنان اسلام فرود آید مجذوب کانون آرام خانواده­اش باشد که کانون خانواده­ای را جنگ تحمیلی به فراغ مبدل ساخته.

آری، مسئله نیاز در مقابل اعزام یک تئوری توجیهی بیش نیست چرا که در عرصه عشق و شناخت هیچ عاملی قدرت آن را ندارد که مانع این سیر الی­الله گردد.

لذا با توجه به اینکه در خواست قبلی را در صادقانه ­ترین طبق اخلاص نهاده از حضورتان عاجزانه تقاضای اعزام به جبهه شد ولی در مقابل جواب منفی دریافت گردید.

عطف به فرموده شما که زمین خداوند بدون حجت نمی­ ماند، که این امر در همه ابعاد مصداق دارد، اگر همان تقاضا برایتان میسر است اجرکم عندالله.

درخواست ها

در غیر اینصورت مستدعی است با هر کدام از خواسته­ های زیر نظر موافق دارید در اسرع وقت اعلام فرمائید:

الف)حدود 45 روز مرخصی و 15 روز استراحت طلب دارم، با مجموع آن به اضافه مرخصی حتی­الامکان سال جاری موافقت فرمائید.

ب)با مدت 3 ماه مرخصی بدون حقوق موافقت فرمائید.

ج)انتقال پست سازمانی در مقابل هر پستی که اعزام به جبهه در امر مربوطه زیان ­آور نباشد.(کتباً اعلام می ­نماید در صورت حیات اعتراضی بعداً ننماید.)

د)از آنجایی که عمر جنگ تحمیلی ثابت نمود فضایی مصفای روحانی جبهه طریق نزدیک­تر انسان به معبودش می­ باشد خواهشمند است با استعفای کارمند شماره65819 موافقت فرمایید.

من به هر جمعیتی نالان شدم

جفت خوش­حالان و بد حالان شدم

هر کس از ظن خود شد یار من

وز درون من نجست اسرار من

الیس صبح بقریب-ان­تنصرالله ینصرکم-ابراهیم محبوب

فرماندهی گردان حزب الله

اشعار عرفانی مولانا و حافظ را از بر می ­خواند و تفسیر می­ کرد. همه مجذوب رفتار و سکوتش بودند. به واسطه دانش و هوش بالایی که داشت، به سرعت مسئولیت­ واحدهای پدافندی و آفندی، اطلاعات و عملیات، فرماندهی گروهان غواصان و در نهایت فرمانده گردان حزب ­الله را به عهده گرفت؛ و در عملیات خیبر از ناحیه پا به شدن آسیب دید و پس از مدتی دوباره به منطقه جنوب برگشت.

به وقت جنگ، شیر شرزه بود و به گاه دگر، مردی لطیف که شعر می­سرود و سبزی می­ کاشت و به زن و فرزند عشق می­ ورزید. چنان به دل دشمن می­ تاخت که صدام برای سرش جایزه گذاشته بود.

امشب قورمه می خوریم فردا گلوله می خوریم

مادرش می­ گوید:«شبی که می­ خواست برای آخرین بار به جبهه اعزام شود، تمام دوستان خود را که آنها هم با او به جبهه رفتند جمع کرد؛ و دختر کوچکش را عقیقه کرد. آن شب گوسفندی را کشت و به دوستانش گفت: هیچ کس حق ندارد بنشیند و خانم­ها غذا درست کنند. امشب باید خانمها بنشینند و حتی یک استکان هم جابجا نکنند و همه باید خدمتگزار آنها باشیم. آن شب من و خانمش نشسته بودیم و او به برخی از خانم­ها که وارد خانه می­ شدند اشاره می­ کرد و می­ گفت: مادرم اینکه آمد مادر شهید و این یکی همسر شهید آینده است. پس از چندی صدایش از زیر زمین می­ آمد که می­ گفت: امشب قرمه­ ها را می­ خوریم، فردا گلوله­ ها را. فردای آن روز بود که همگی به جبهه اعزام شدند.

رفتنی که برگشتی در آن نیست

همسرش می­ گوید:«در مجلس مهمانی که فقط همرزمانش شرکت داشتند؛ گفت: فردا روز اعزام است ما می­ رویم و دیگر برنمی­ گردیم.»   

 او در عملیات کربلای 4، که در چهارم دی­ماه 1365 در منطقه عملیاتی شلمچه انجام شد حضور داشت.

"هر کس از این عملیات برگردد برای ماندن انتخاب شده است و الا راهی جز شهادت نیست." این آخرین جمله­ ای بود که پیش از عملیات از ابراهیم شنیده شد.

با توجه به شواهد و قراین موجود در منطقه و درک نظامی نیروها، احتمال لو رفتن عملیات بسیار بالا بود و مسئوولین جنگ با درصد قابل توجهی ریسک­ پذیری عملیات را شروع کرده بودند و ابراهیم می­ دانست که راهی جز انجام تکلیف نیست.

ابراهیم از همیشه خوش­ تیپ­­ تر به نظر می­ رسید. برای اولین بار لباس سبز سپاه را به تن کرد. غسل شهادت کرده بود و سر و صورتش را اصلاح کرده بود. خودش را برای شب وصل آماده کرده بود. مگر می­ شود دیدار محبوب رفت و آراسته نبود.

حضور فرمانده به عنوان کمک آرپی جی زن

آن شب رفتیم تا به خط اول دشمن رسیدیم. داخل نهر خَین، استحکامات ایجاد شده توسط دشمن بی­ شمار بود و تنها یک مورد ان سه ردیف سیم­ خاردار حلقوی بود که بر روی هم سوار شده بود و بعضاً پره­ های گلوله آرپی ­جی به آن گیر می­ کرد و مشکل ایجاد می­ کرد! ابراهیم این مسئله را متوجه شد خودش را به آرپی­ جی زن رساند و از او خواست که بر دوش او سوار شده و شلیک کند! ابراهیم آرپی­ جی زن را روی دوش خود گذاشت و ایستاد! قامت سَرو او تکیه­ گاه آرپی­ جی ­زن شد و شلیک­ها آغاز شد. از آن­جا که ابراهیم در تیررس مستقیم کالیبر دشمن بود، پس از شلیک چند آرپی­جی، مورد اصابت تیر مستقیم کالیبر قرار گرفته و نقش زمین شد. در همان حالت از رزمنده ­ای که آنجاست می­ خواهد که چفیه­ اش را روی صورتش بیندازد تا زخمی شدنش باعث تضعیف روحیه رزمنده ­ه ای دیگر نشود. به گفته یکی از همرزمانش پس از لحظاتی که از اصابت گلوله می­ گذرد، در حالی که تنش را به یک سمت می ­چرخاند مین کارگذاشته شده منفجر و جان به جان آفرین تسلیم می­ کند.

پایان ابراهیم و آغاز دوباره اش

ابراهیم به پایان رسید و آغاز شد. راهی را که بدان باور داشت، برگزید و تا رسیدن به پایانی که انتظارش را داشت و تشنه آن بود، لحظه ­ای تردید نکرد.

اعتراف فرمانده عراقی

و اما بشنوید صبح پس از عملیات کربلای 4 را از زبان یکی از فرماندهان دشمن که در عملیات کربلای 5 به اسارت نیروهای سپاه در آمده بود:

- سرمست از پیروزی، در بین کشته­ های ایرانی می­ گشتیم و هر چه را که می ­توانستم غنیمت برمی­ داشتیم. اسرای مجروح ایرانی را هم دست و پا بسته در گوشه ­ای جمع کرده بودیم تا آنان را به بصره منتقل کنیم. در بین جنازه ­های ایرانی و در کنار نهر خَیّن، جنازه چند نفر جلب توجه می­ کرد که لباس سپاه بر تن داشتند و از قیافه و هیبت آنان مشخص بود که از فرماندهان ارشد ایرانی هستند!(از گفته­ های این سرگرد عراقی و نشانه­ هایی که داده بود مشخص شد که او از جنازه شهید حسن ستوده فرمانده گردان ثارالله و ابراهیم محبوب فرمانده گردان حزب ­الله صحبت می­ کند.) جنازه ­ها را به داخل مواضع خودی آوردیم و آنان را همراه با اسرا به  بصره منتقل کردیم. در بصره جشن مفصلی تدارک دیده شده بود! مردم بسیار زیادی برای تماشای اسرا و جنازه ­های ایرانی و حضور در جشن و پایکوبی، خود را به محل مورد نظر رسانده بودند و نقل و شیرینی پخش می ­کردند! اسرای شما و جنازه­ های پاسداران را از میان گروه موسیقی و رقصندگان می­ گذراندند و مردم می­ نوشیدند و اطراف جنازه ­ها پایکوبی و هلهله می­ کردند.  

 منبع: کتاب کارمند شماره65819 - حمله ای دیگر