به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، رسانه‌های رژیم صهیونیستی از آغاز مرحله سوم جنگ علیه غزه با کلید واژه کاهش حمله‌ها و خروج برخی نیرو‌ها از این باریکه سخن می‌گویند. در این گزارش به بررسی این اتفاق خواهیم پرداخت. آیا واقعا صهیونیست‌ها در حال عقب نشینی اند؟
مرحله اول، حمله‌های بی سابقه
۷ اکتبر چنان صهیونیست‌ها را گیج و مبهوت کرد که ۳ روز طول کشید تصمیم بگیرند که حمله‌ای بی‌سابقه با هدف اعلامی آزادی اسرای اسراییلی و سپس نابودی کامل ساختار حماس در نوارغزه را آغاز کنند. حمله‌ای که البته با همراهی نیرو‌های آمریکایی و اتاق فکر نظامی آن‌ها انجام شد. این حمله که تا روز بیستم بر حمله‌های هوایی متمرکز بود، به نام مرحله اول لقب گرفت.
در دو هفته اول در ادبیات صهیونیست‌ها صراحتا از جنگی کوتاه مدت، اشغال دوباره شمال غزه و مجبور کردن مقاومت به آزادی اسرا سخن به میان می‌آمد.
مرحله دوم و آغاز نبرد زمینی
از روز بیست و دوم ارتش رژیم صهیونیستی وارد مرحله دوم یعنی آغاز حمله‌های زمینی و ورود به نوار غزه شد. حجم حمله‌های هوایی در هفته‌های نخست چنان عجیب و بی سابقه بود که تا روز سی ام حدود ۱۰ هزار فلسطینی شهید شدند و حداقل نیمی از غزه آسیب دید. این درحالی است که در جریان جنایت صهیونیست‌ها در جنگ سال ۲۰۱۴ طی ۵۱ روز منجر به شهادت ۲۵۰۰ نفر شده بودند.
با آنکه گمان می‌شد حمله‌های هوایی بی سابقه در مرحله اول، پیشروی زمینی را راحت می‌کند، اما بسیار کندتر و پر هزینه‌تر از آنچه توقع می‌رفت برای ارتش صهیونیستی اتفاق افتاد؛ اتفاقی که موج انتقادات را در سراسر رژیم صهیونیستی به دنبال داشت و در نهایت نتانیاهو برای رهایی از این مساله در ۲۴ نوامبر (روز چهل و نهم جنگ) تن به آتش بس در مقابل تبادل اسرا داد. این آتش بس در نهایت ۷ روز به درازا کشید.
با پایان آتش بس و آغاز دوباره نبرد، ارتش رژیم صهیونیستی که از شمال نوارغزه هیچ دستاورد میدانی، نظامی و سیاسی نیافته بود، سراغ جنوب و به ویژه خان یونس رفت. نظر سنجی شبکه ۱۱ اسراییل در هفته گذشته نشان می‌دهد ۶۴ درصد از صهیونیست‌ها از عملکرد نخست وزیرشان ناراضی اند و تنها ۳۲ درصد راضی بوده اند.
مجموعه شرایط در نهایت منجر به این اتفاق شد که وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در نودمین روز جنگ به وال استریت ژورنال گفت: «اسراییل انتقال از مرحله نبرد شدید در غزه به مرحله عملیات ویژه را آغاز کرده است».
اما منظور از مرحله سوم چیست؟
منظور از مرحله سوم که از یک هفته قبل‌تر در رسانه‌های صهیونیستی فضاسازی و آماده سازی روانی‌اش انجام شده بود، عبارت بود از خروج اندکی از نیرو‌ها و تمرکز بر حمله‌های هدفمند و نقطه‌ای و همچنین کاهش حمله‌های هوایی. اما بهتر است از مرحله سوم تحت عنوان پایان راهبرد نظامی و سناریوی میدانی یاد کنیم که تل آویو طی آن به دنبال خروج آبرومندانه نیرو‌های صهیونیستی و شروع ایجاد کمربند امنیتی جدید است. ضمن آنکه اخبار و تصاویر مخابره شده نشان از یک عقب نشینی گسترده در شمال نوارغزه دارند.
روزنامه آمریکایی واشگنتن پست به گفته یک مقام ارشد آمریکا نوشته است: «اسراییل هزاران نیروی خود را در یک عقب‌نشینی بزرگ از شمال نوار غزه خارج کرده است. اسراییل به واشنگتن اطلاع داده که تعداد نیروهایش را کم می‌کند و بمباران هوایی را کاهش خواهد داد.»
«عقب نشینی بزرگ» کلیدواژه دقیق تری برای مرحله سوم است که روزنامه آمریکایی هم از آن استفاده کرده است. صهیونیست‌ها علیرغم کمک‌های بی سابقه آمریکایی‌ها و بایدن از جمله کمک ۱۴ میلیارد دلاری توانسته اند جنگ را تا حدود ۱۰۰ روز ادامه دهند، اما بواسطه عدم دست یابی به اهدافشان ازجمله نابودی حماس و آزادسازی اسرا گزینه دیگری جز کاهش شدت نبرد ندارند.
ژنرال عاموس یادلین رییس سابق موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی در مورد مرحله سوم در یادداشتی نوشته است: «این روزها، ارتش اسراییل مرخص کردن نیرو‌های ذخیره به صورت گسترده و بازگشت به چارچوب‌های رزمی برای آموزش را به عنوان بخشی از مقدمات مرحله سوم جنگ در غزه آغاز کرده است. از نظر اقتصادی، آزادی بیشتر نیرو‌های ذخیره به طور چشمگیری هزینه‌های سنگین جنگ را کاهش می‌دهد و به اقتصاد و بخش‌های ضروری مانند فناوری پیشرفته و تجارت اجازه می‌دهد تا به فعالیت بازگردند و اقتصاد را دوباره انرژی بخشند. مرحله سوم جنگ از نظر نظامی، سیاسی و اقتصادی به نفع اسراییل است. تلاش نظامی جاری در نوار غزه در شرف فرسودگی است و برای جلوگیری از آسیب و کاهش تلفات، انتقال به یک جنگ فرسایشی فعال علیه حماس مورد نیاز است تا فضای تنفسی به اسراییل بدهد.»
آیا جنگ پایان یافته است؟
اما باید توجه داشت که آغاز مرحله سوم به معنای پایان جنگ غزه و طوفان الاقصی نیست. صهیونیست‌ها امید دارند آنچه را که در میدان بدست نیاورده اند با گذر زمان و تشدید شرایط انسانی در غزه اعم از بحران بهداشتی و غذایی، به دست آورند و مقاومت را مجبور به پذیرش خواسته‌های‌شان نمایند.
ضمن آنکه باید توجه داشت اکنون مساله مهم و سرنوشت ساز، آینده غزه است. آنچه صهیونیست‌ها از آن به عنوان فردای پس از جنگ نام می‌برند. عاموس یادلین که پیشتر به او اشاره شد در بخش دیگری از یادداشت خود می‌نویسد: «انتقال به مرحله بعدی نبرد ممکن است به اسراییل اجازه دهد تا در شکل دادن به واقعیت آینده در غزه مشارکت کند. حماس باید بداند که جهان عرب و غرب درحال ساخت جایگزینی برای حاکمیت بر غزه است و قطعا حماس بخشی از این حاکمیت نیست».
به نظر می‌رسد صهیونیست‌ها فعلا تصمیمی برای پایان جنایت در غزه ندارند و سعی دارند با تشدید تنش منطقه‌ای در کنار حفظ فشار اجتماعی و بحران انسانی بر روی باریکه غزه، فردای پس از جنگ را به سود خود به پایان ببرند؛ کاری که البته در مرحله سوم جنگ از دو مرحله پیشین سخت‌تر است.
منبع: مهر
انتهای پیام/ ۱۳۴
