گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- رسول حسنی؛ نمایش بزرگ «شهید القدس» به کارگردانی «حسن بزرا» و تهیه‌کنندگی «علی اسماعیلی»، برش‌هایی از زندگی و زمانه پر فراز و نشیب سردار شهید قاسم سلیمانی و نقش این فرمانده در شکل‌گیری و حمایت از جبهه مقاومت است. «شهید القدس» هرچند درباره سردار شهید سلیمانی است اما اشاراتی به نحوه ایجاد کشوری جعلی به نام اسرائیل با دخالت مستقیم دولت انگلیس، شکل‌گیری داعش و تشکیل جبهه مقاومت دارد. همچنین نهضت امام خمینی (ره)، جنگ تحمیلی، آزادسازی خرمشهر و پیروزی بزرگ پایان دادن به داعش از فرازهای زندگی سردار شهید سلیمانی است که در نمایش بزرگ «شهید القدس» روایت می‌شود.
اجرای نمایش بزرگ «شهید القدس» در سالروز شهادت سردار سلیمانی اقدام قابل توجه اما دیر هنگامی است که باید پیش از این اتفاق می‌افتاد. با این وجود گروه تولید این نمایش توانسته‌اند در جذب عموم مردم موفق عمل کنند و مخاطب خود را با زندگی و سیره سردار سلیمانی آشنا می‌کند و به این ترتیب بیننده با خرده روایت‌هایی از زندگی یکی از فرماندهان بزرگ جبهه مقاومت مواجه می‌شود. به دلیل بیگانه بودن عموم مردم با مقوله کتاب‌خوانی و پایین بودن سرانه مطالعه ممکن است همه بواسطه کتاب با زندگی سردار سلیمانی آشنا نمی‌شوند که این خلا بزرگ را نمایش و فیلم و سریال پر خواهند کرد و در این میان آثاری چون «شهید القدس» نقش مهم‌تری دارد.
«شهید القدس» به دلیل تن ندادن به قاعده و سبک‌ها و اصول شناخته شده تئاتر و نزدیک شدن به سلیقه عامه مردم که بی‌واسطه با نمایش مواجه می‌شود قابل مطالعه است و باید از این زوایه نیز مورد نقد و بررسی قرار گیرد. همانند تعزیه که با هیچ یک از گونه‌های نمایشی کلاسیک همخوانی ندارد. هیچ منتقدی متن تعزیه را به اصول درام نویسی نقد نمی‌کند. حتی میزانسن، ریتم و پیرنگ نیز قائم بر خود تعزیه است و نه قواعد تئاتری، اگر با ابزار نقد به سراغ تعزیه برویم باید آن را با قواعد تعزیه نقد کنیم. نمایش بزرگ «شهید القدس» نیز از این قاعده مستثنی نیست.
«حسن بزرا» و «علی اسماعیلی» در مقام کارگردان و تهیه‌کننده بعد از تجربه آثاری چون «تنهاتر از مسیح» و «بازگشت» به سراغ موضوع حساس و مهمی چون سردار شهید سلیمانی آمده‌اند، این تصمیم یعنی ورود به جهاد تبیین که بارها و بارها رهبر معظم انقلاب اسلامی بر آن تاکید داشته و دارند. تولید و اجرای نمایش بزرگ «شهید القدس» یک اقدام راهبردی فرهنگی است که در این زمانه به شدت به آن نیاز داریم. بحث این نیست که نمایش بزرگ «شهید القدس» کاملا موفق بوده چرا که هر اثری حتی در غایی‌ترین شکل خود به کمال نمیرسد و طبیعی است که ناط ضعفی داشته باشد، بلکه موضوع اصلی آن است که باید با مرکب آثار فرهنگ در مسیر جهاد تبیین قدم گذاشت و نمایش بزرگ «شهید القدس» توانسته اولین قدم را بردارد. از این جهت تولید و اجرای نمایش بزرگ «شهید القدس» اقدامی قابل تقدیر است.
آثار پیشین «حسن بزرا» و «علی اسماعیلی» هر چند توانستند توفیقاتی حاصل کنند اما وجود آن‌ها مانند «شهید القدس» اهمیت موضوعی و استراتژیک نداشتند. دو نمایش قبلی تنها طرح موضوع می‌کردند اما «شهید القدس» این گونه نیست، مسئله‌مندی این نمایش است که آن را مهم می‌کند. این که یک اثر فارغ از کیفیت آن بتواند وارد حیطه‌ای شود که حساسیت‌ها را برانگیزد قابل تامل است. موضوع شهید سلیمانی تنها موضوع یک شخص نیست، طرح یک ایدئولوژی و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی سخن از شهید سلیمانی سخن از یک مکتب است.
نمایش بزرگ «شهید القدس» به دلیل طرح مسئله مهمی چون مکتب سلیمانی اهمیت دارد، اگر نه در قیاس با دو اثر قبلی «حسین برزا»، یعنی «تنهاتر از مسیح» و «بازگشت» ضعیف‌تر است اما با وجود هر نقدی که بتوان به آن وارد کرد به دلیل ورود به میدان جهاد تبیین مهم است. نمایش بزرگ «شهید القدس» نباید مختص به این ایام شود و با حمایت مسئولان و مدیران فرهنگی باید در طول سال و شهرهای دیگر نیز اجراهای متعدد داشته باشد. شاید این مطالبه بزرگی باشد اما اجراهای جهانی نمایش بزرگ «شهید القدس» امر ناممکنی نیست چرا که پیش از این آثاری از ایران در کشورهای دیگر روی صحنه رفته‌اند.
قدم بلند بعدی علاوه بر اجرای گسترده این اثر این است که ابعاد دیگر زندگی و سیره سردار شهید سلیمانی دستمایه تولید آثار نمایشی باشد و انتظار از تولیدکنندگان نمایش بزرگ «شهید القدس» تجربیات خود را با سایر گروه‌های نمایشی به اشتراک بگذارند تا شاهد آثار متفاوتی با موضوع سردار شهید سلیمانی باشیم.
انتهای پیام/ 121
