به گزارش دفاعپرس از کرمان، «محسن میرزایی» بيستم مرداد ۱۳۴۸، در روستا گيسک از توابع شهرستان زرند متولد شد. وی تا پايان مقطع راهنمايی درس خواند و بهعنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. سرانجام در نوزدهم دی ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت تركش خمپاره شهيد شد.
بخشهایی از وصیتنامه شهید «میرزایی»:
اولین سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و چند سلام به شهیدان این شهرک طالقانی و تمام شهدای جمهوری اسلامی که با خون خود درخت نوبهار این انقلاب را آبیاری میکنند و با سلام به رزمندگان پرتوان انقلاب اسلامی که شب و روز دشمن را به خاک ظلمت میکشند.
اولین وصیتم این است کهای مادر و پدر خواهر و برادرم و تمام اقوام و دوستان وقتیکه من به سوی خدا شتافتم و به شهادت رسیدیم برای من گریه نکنید که دشمنان جمهوری اسلامی خوشحال میشوند و شما باید کاری کنید که دشمنان امام شب و روز گریه کنند.
پدر و مادر من را ببخشید و من را به خدای بزرگ سپارید و از تمام دوستان عزیزم میخواهم که سلاح به زمین افتاده شهیدان سرد شود و دیگر اینکه یار و وفادار امام باشید و دست از امام بر ندارید و در همه زمان این امام را یاری کنید.
من راضی نیستم کسانی که ضد انقلاب هستند در تشیع جنازه من شرکت کنند و از تمام مردم این شهرک میخواهم که دعاهای کمیل و ندبه و توسل باشکوهتر بخوانید که رضای خداوند در آن است و از مردم درخواست میکنم که جلوی منافقین را که درصد ضربه به این انقلاب هستند بگیرید تا یک سیلی محکمی به دهان دشمنان اسلام بخورد و تا دست از این جنایت بیشمار خود بردارند تا این که جوانان جمهوری اسلامی را به فساد تباهی نکشند.
خواهران حجاب تو رنگینتر از خون من است، شما خواهران باید حجاب خود را رعایت کنید که بعضی جوانها از بیحجابی شما سوءاستفاده نکنند، شما نباید کاری کنید که خون این شهیدان عزیز این انقلاب اسلامی را پایمال کنید و شما نزد خداوند بزرگ وظیفه مهمی دارید.
انتهای پیام/