به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از لرستان، شهید «سهراب مصطفایی» یکم فروردین 1331 در یکی از محله های اشترینان از توابع شهرستان بروجرد به دنیا آمد. سهراب تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش سپری کرد و مقطع دبیرستان را در بروجرد گذراند.
او در کنار تحصیل، در جلسات و مراسم مذهبی حضور فعالی داشت. رفت و آمدش به مساجد باعث شد بیش از بیش با نهضت اسلامی امام خمینی (ره) آشنا شود.
وقتی دیپلم ریاضی را اخذ کرد، به خدمت سربازی رفت. پس از طی دوره آموزشی به عنوان سپاه دانش عازم منطقه محروم شهر مهران در استان ایلام شد و تا جایی که توان داشت سعی می‌کرد با یاد دادن سواد به فرزندان آن دیار گوشه ای از گرد محرومیت را از چهره‌ی آن منطقه بزداید. او شغل معلمی را دوست داشت، به همین دلیل به استخدام آموزش و پرورش خرم آباد درآمد و در بخش معمولان مشغول به تدریس شد.
سهراب آن چنان به کارش علاقه مند بود که پیاده روی 4 ساعته در طول روز برای رسیدن به مقصد او را خسته نمی کرد. او 5 سال در بخش معمولان با علاقه و عشق تدریس کرد و هر روز بیشتر از قبل از غم محرومیت آن دیار رنج می برد. او علاوه بر تدریس، برای رفع مشکلات مردم آن دیار نیز تلاش می‌کرد و هر گاه کسی از اهالی روستا بیمار می‌شد او را برای مداوا به شهر می‌برد.
سهراب در سال 1356 به خرم آباد انتقال یافت و در دبستانی واقع در محله «پشته حسین آباد» این شهر مشغول تدریس شد. همان سال بود که در کنکور سراسری دانشگاه ها شرکت کرد و در رشته کارشناسی فیزیک پذیرفته شد.
شهید مصطفایی در اولین تظاهراتی که درسال 1357 در استان لرستان بر علیه رژیم پهلوی برگزار شد؛ حضور یافت و تظاهرات خیابانی مردم خرم آباد را ساماندهی می‌کرد. شرکت در تظاهرات، درگیری با ساواک، پخش اعلامیه، برپایی مجالس مذهبی و چهلم شهدای کشور از جمله فعالیت‌های چشمگیر سهراب در آن زمان بود.
سهراب آنقدر در تظاهرات حضور می‌یافت که ساواک او را شناسایی کرده و برای ترورش نقشه کشیده بود. آنها می‌دانستند سهراب همیشه در میان تظاهرات کنندگان و مبارزان انقلابی حضوردارد. در روز سوم آبان 1357 شهید مصطفایی در تظاهرات شرکت می‌کند و متوجه می‌شود که یکی از مأمورین ساواک در جمعیت است. سهراب او را دنبال می کند تا به هلاکت برساند. اما بعد از تعقیب و گریز سرانجام فرد ساواکی او را هدف گلوله اسلحه کمری قرار داد و با اصابت تیر به ناحیه سر، وی را به شهادت رساند.
خبر شهادت سهراب در همه جا پیچید. مردم اشترینان( زادگاهش ) و معمولان (محل تدریسش)، با پوشیدن لباس سیاه در غم و ماتم از دست دادنش فرو رفتند. پیکر مطهرش برای خاکسپاری به اشترینان انتقال داده شد. مردم آن دیار که خشمگین از شهادت سهراب بودند؛ علیه رژیم ستمشاهی تظاهرات به راه انداختند.
سرانجام پیکر پاک شهید در چهارم آبان ماه 1357 در اوج مظلومیت شبانه در زادگاهش به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
