«هادی ساعدمحکم» صدابردار فیلم سینمایی مجنون که یکی از نامزد‌های بهترین صدابرداری جشنواره چهل و دوم فجر شده بود، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، به تشریح برخی از فعالیت‌های سینمایی خود پرداخت و با بیان اینکه چند سالی از تولید فیلم «رد خون» و «درخت گردو» می‌گذرد و من طی این سال‌ها هیچ فیلم جنگی کار نکرده بودم، اظهار داشت: در فاصله زمانی که پیشنهاد فیلم مجنون برای همکاری و صدابرداری داده شده بود، پیشنهادات کاری دیگری داشتم که از لحاظ شرایط تولیدی و قصه خیلی راحت‌تر بود، اما دیر زمانی نگذشت که خودم وتیمم‌را دوباره وسط انفجار و جنگ و روایت فیلم دفاع مقدس دیدم.
وی به سخنانی از تهیه کننده فیلم مجنون اشاره کرد و افزود: روز اول کاری ما در فیلم مجنون سر صحنه جناب نادران صحبتی کرد که هرچه جلوتر رفتیم به درستی حرف ایشون پی بردم. ایشان به ما گفتند: «شهید مهدی زین‌الدین همه این جمع را طلبیده و انتخاب کرده است تا اتفاقات روز‌های عملیات خیبر و بخشی از زندگی ایشان را به تصویر بکشیم و بسازیم». ما در این پروژه هرچه پیش می‌رفتیم؛ شرایط تولید و کار و فیلمبرداری سخت و سخت‌تر می‌شد و فکر می‌کنم، شهید زین‌الدین همراه‌ترین، صبورترین، آرام‌ترین، و سخت کوش‌ترین آدم‌ها را طلبیده و دعوت کرده بود، چون اگر غیر از این بود، بار‌ها و بار‌ها این پروژه متوقف می‌شد. خدا را شاکرم که از نتیجه و خروجی این دعوت سربلندی ما شد.
نامزد‌های بهترین صدابرداری جشنواره چهل و دوم فجر درباره تفاوت فیلمبرداری در این پروژه عنوان کرد: مسلما صدابرداری فیلم‌های جنگی شرایط خاص خودشان را دارند و خیلی متفاوت از کار‌های آپارتمانی و شهری است. در فیلم جنگی در سینمای ما بخش زیادی از انفجار‌ها و تیراندازی و تمام ادوات جنگی که افکت و صدای بسیاری ایجاد می‌کنند همزمان و درحین فیلمبرداری انجام می‌شود، و این مسله کار را برای ضبط همزمان دیالوگ‌ها برای صدابردار سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌کند، اینکه شما طراحی صدای درستی انجام بدهید که هم افکت‌ها و صدای انفجار و تیراندازی در پرسپکتیو و از باند‌های مختلف داشته باشید وهم اینکه دیالوگ‌ها را به درستی بشنویم البته من در فیلم جنگی خیلی موافق این نیستم که دیالوگ‌ها واضح و شارپ شنیده شود و همیشه علاقمند این هستم که صدای اینگونه فیلم‌ها حس مستند داشته باشد و حتی خیلی از دیالوگ‌ها به وضوح شنیده نشود.
ساعد محکم تصریح کرد: در فیلم مجنون باتوجه به صحبت‌هایی که با جناب شامحمدی داشتم، سعی‌مان براین شد هنگام صدابرداری سکانس‌های جنگی، به سوژه‌ها و شخصیت‌ها خیلی نزدیک نشویم و صدا‌ها رو با فاصله بشنویم و ضبط کنیم و تا جایی که بتوانیم از میکروفون‌های یقه‌ای (hf) استفاده نکنیم و در اکثر صحنه‌ها میکروفون‌گذاری کنیم... در مورد صدای فیلم وشرایط خاص صدابرداری فیلم مجنون شاید ساعت‌ها بشود صحبت کرد.
وی در پاسخ به اینکه آیا از بضاعت فنی سینمای ایران در این فیلم استفاده درست شده است، گفت: بله به نظرم فیلمبرداری، طراحی‌صحنه، لباس، وجلو‌های ویژه در این فیلم از ویژگی‌های منحصر به فردی برخوردار است که باتوجه به بضاعت سینمای ما از لحاظ امکانات برای این ژانر از سینما، باید به این عزیزان دستمریزاد گفت. بیشتر سکانس‌ها به صورت میدانی در میان لوکیشن‌های سخت و در شرایط آب و هوایی سرد در مناطق مختلف آبادان و خرمشهر و رودخانه بهمنشیر و تالاب هور العظیم فیلمبرداری شد که هر کدوم‌شرایط سخت و طاقت فرسای خودشان را داشت، اما این گروه صبور و سخت کوش فیلم سخت مجنون را که حداقل نیازمند ۱۲۰ جلسه فیلمبرداری بود، در ۷۵ جلسه به اتمام رساندند.
صدابردار فیلم مجنون ادامه داد: این نسل از ۸سال جنگ هیچ اطلاعات و آشنایی ندارند، چون، نبودن، ندیدن ولمس نکردن وهیچ شناختی از فرماندهان (جوان‌های) دوران جنگ ندارند، و به نظر من ساخت فیلم‌های دفاع مقدسی خیلی واجب ولازم است تا این نسل بدانند و ببینند و لمس کنند که چه کسانی و چگونه برای این آب و خاک جان دادند. البته امیدوارم از شعار و بیهوده‌گویی دوری کنیم و هرچه واقعی‌تر این رخداد‌ها را به تصویر بکشیم، بیننده و این نسل ارتباط بهتری با فیلم برقرار می‌کند و این مسئله برای مهدی شامحمدی به عنوان کارگردان خیلی مهم بود که شهید زین‌الدین و یارانش را به دور از ادا و شعار و بزرگنمایی بی‌مورد به تصویر بکشد و به نظرم موفق شده در فیلم هرآنچه، شیوه رفتاری و واقعیت اخلاقی شهید زین‌الدین در جبهه و در زندگی شخصی هست را بدون شعار و ادا و غلو روایت کند و موجب شده ما روایتی واقع گرایانه به‌دور از هرگونه شعارببینیم و به شناختی عمیق از شخصیت این شهید در خُلق وخو، تفکر، رفتار، تصمیم‌گیری، نحوه مواجه با اتفاقات پیش‌بینی نشده، نوع برخورد با همزمانش درمیدان جنگ، و در زندگی شخصی برسیم.
انتهای پیام/ 121
