به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، دهه فجر سال ۱۳۶۱ برای آزادگان اردوگاه موصل روزهای متفاوتی را رقم زد. علی علیدوست قزوینی از آزادگان موصل ۲ در اینباره روایتی دارد که در ادامه میخوانید.
در ایام دهه فجر جلوی اتاق ۷ قدم میزدم که آقای جوانی را دیدم. سلام و علیک کردیم و گفت «میخوام برای شب ۲۲ بهمن کل اردوگاه رو زولبیا بامیه بدم» تعجب کردم و وقتی تعجبم را دید گفت «حاج اصغر آخوندی قناده و استاد درست کردن زولبیا و بامیه، روغن و شیر رو از حانوت میگیریم، آردم آقای ادوارد آزاده مسیحی اردوگاه یک گونی برای جشن کریسمس خریده که کمی مصرف کرده و مقدار زیادی از آن مانده. با موافقت آقای گودرزی داخل حمام اتاق ۴ روی علاءالدین آن را درست میکنیم» گفتم خب این کار که خطرناک است، گفت پناه بر خدا، قصدمان این است اسرا شب ۲۲ بهمن شیرینی بخورند، خدا کمک میکنه».
جوانی از همانجا به سمت اتاق آقای گودرزی رفت و موافقتش را گرفت. ۲ روز بعد دوباره همدیگر را جلوی اتاق هفت دیدیم. این بار دست پر آمده بود و چند عدد بامیه به عنوان نمونه پخت داخل یک دستمال یا پلاستیک از توی جیبش درآورد. یکی را داد به من و چندتا را داد که ببرم اتاق ارشد اردوگاه.
بعد از تایید ارشد، پخت این شیرینی در حمام اتاق ۴ شروع شد. نمیدونم چند روز طول کشید و با چه زحمتی، ولی برای شب ۲۲ بهمن آماده شد. جمعیت اردوگاه هزار و ۲۰۰ نفر بود و روز ۲۱ بهمن چهارصد نفر نیز از موصل دو میهمان برای مان آوردند و شدیم هزار ششصد نفر و چهارده آسایشگاه به فضل خدا شب پیروزی به هر آسایشگاه یک تشت پر زولبیا و بامیه دادند و همه اسرا موافق و مخالف حزب الهی و غیر حزباللهی میل فرمودند و عجیب این که آب از آب تکان نخورد و به عراقیها خبر نرسید و چه کار بزرگ و با عظمتی انجام شد.
مرحوم آقای غلامحسین جوانی در حالی برای کل اردوگاه موصل بهمناسبت ۲۲ بهمن زولبیا بامیه پخت که در اردوگاه رمادی ۶ حاج حسن آقا نوروزی و دوستانش فقط یک قطعه یعنی یک ظرف ده نفره، شیرینی برای ۲۲ بهمن پختند. این دو سه نفر را بردند بغداد و محاکمه و خیلی اذیت و شکنجه کردند و به چند سال زندان محکوم شدند. گرچه حکم ظاهرا اجرا نشد و خدا را شکر سالم به وطن برگشتند، ولی در این اردوگاه در سال ۱۳۶۱ بهمناسبت ۲۲ بهمن و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، برای هزار و ۶۰۰ نفر تقربیا با ۹ تشت شیرینی پختند و خوشبختانه هیچ اتفاقی هم نیفتاد.
انتهای پیام/ ۱۴۱