به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، شهید «علی سلیمانی‌ها»، دهم مهر ماه سال ۱۳۴۸، در روستای قشلاق از توابع شهر آبیک به دنیا آمد، پدرش، ولی الله، کشاورزی می‌کرد و مادرش معصومه نام داشت، تا چهارم ابتدایی درس خواند و کارگر بود. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، دوازدهم اسفند ماه سال ۱۳۶۶، در کرمانشاه دچار سانحه رانندگی شد و بر اثر ضربه مغزی به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
متن وصیت‌نامه شهید علی سلیمانی‌ها:ای زمان! شاهد باش و‌ای زمین! گواه باش، که من رفتم تا ندای حسین (ع) را جواب گویم و خون بی‌ارزشم را در التزام رکاب فرزند برومندش، روح‌الله، به درگاه احدیت هدیه بَرَم و بگویم: اگر دین محمد (ص) با خون من قوام می‌یابد، پس‌ای شمشیر‌های آخته! مرا در برگیرید و بسوی دیار عاشقان سوقم دهید؛ آنجایی که فقط پرواز است و پرواز.
اینک که این وصیت‌نامه را می‌نویسم، حالتی دیگر دارم و روحم در پرواز است. به امام حسین (ع) می‌اندیشم؛ به آموزگار شهادت. به آنکه با قیامش درس آزادگی به ما داد، که بیایید مرا از این زندان برهانید، تا بسان مرغی سبک بال، آزاد و رها از تعلقات دنیوی، بسوی او پر کِشم؛ کسی که از اویم و عشقم این است که بسویش بروم.
من با شهادتم، غاصبان قدس، حرمین شریفین و عتبات عالیات و تمامی اماکنه مقدسه و کاخ نشینان شرق و غرب را به زنجیر خواهم کشید؛ همان سان که مولایم حسین (ع) تمامی ظالمین را به محاکمه کشید. تو‌ای تاریخ و‌ای کربلای ایران! شاهد باش که من با خونم به سالارم عرض کردم: یا ابا عبدالله! انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه. آری! شهادت، زینت محمد (ص) و آل او و میراث گرانبهای ما است و چه باک از شهادت، که خود تولدی نوین است.
منبع: نوید شاهد
انتهای پیام/ ۱۳۴
