سردار حسن عراقی زاده معاون بهداشت و درمان ستاد کل نیروهای مسلح در گفتوگو با خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع پرس اظهار داشت: مواجهه کشورمان با انواع مخاطرات طبیعی و انسان ساخت، نیازمند برنامه ریزیهای دقیق و روز آمد به منظور کاهش پیامدهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و غیره است؛ در این راستا غفلت از بخش سلامت، به عنوان مهم ترین و ملموس ترین حوزه، به شدت چالش زا و غیر قابل جبران خواهد بود.
وی افزود: البته طی سالهای اخیر نظام سلامت اقدامات ارزشمندی را در راستای برنامههای کاهش خطر بلایا و فوریتها، انجام داده که راه اندازی مراکز مدیریت حوادث و فوریتهای پزشکی و مراکز هدایت عملیات در تمام دانشگاههای علوم پزشکی کشور، تأسیس دبیرخانه کارگروه بهداشت و درمان و توانبخشی و ایجاد تیمهای واکنش سریع پزشکی از جمله این موارد است.
سردار عراقی زاده اضافه کرد: اما علیرغم این دستاوردها متأسفانه برنامه جامع و متوازنی به هنگام بروز بلایا عملیاتی نشده که لازمه این امر بر برنامه ریزی برای پاسخ مؤثر و هماهنگ به بلایا و نیز توجه به رویکردهای روزآمدی است.
وی با تأکید براینکه در مدیریت حوادث و بلایا باید رویکرد ملی را جایگزین رویکرد سازمان محور و بخشی نگر کرد، اظهار داشت: در این راستا سازمان بسیج جامعه پزشکی برنامههای منظم و هدفمندی را پی گیری و اجرا کرده که انتقال تجربیات بهداری رزمی، پیشنهاد تشکیل سازمان مدیریت بحران، سازماندهی تیمهای اضطراری عمومی، تخصصی و بیمارستانی از مهم ترین این فعالیتها است.
معاون بهداشت و درمان ستادکل نیروهای مسلح همچنین درباره وظایف بهداری نیروهای مسلح بیان داشت: حفظ و ارتقاء سلامت آحاد کارکنان نیروهای مسلح و خانوادههای آنان، پشتیبانی از تمام مأموریتهای رزمی نیروهای مسلح در ابعاد بهداشتی و درمانی است.
وی اظهار داشت: در زمان بحران می تواند به صورت مستقل عمل کند و مأموریتهای خود را انجام دهد اما در شرایط عادی بهداری نیروهای مسلح به عنوان بخشی از شبکه بهداشت و درمان کشور عمل میکند یعنی تعامل دو سویه با بخش کشوری بهداشت و درمان کشور دارد.
سردار عراقی زاده: بهداری نیروهای مسلح همواره این آمادگی را اعلام کرده که در طرحهای ملی میتواند مشارکت داشته باشد، مانند مشارکت در طرح واکسیناسیون فلج اطفال که یک بسیج عمومی را نیاز داشته بهداری نیروهای مسلح نقش داشته و در حوادث غیر مترقبه نیز حضوری مؤثر داشته است.
وی تأکید کرد: این آمادگی را داریم که چنانچه تهدیداتی در عرصههای نظامی در اشکال مختلف آن متصور باشد، حضوری مؤثر داشته باشیم.
