رضا عابدی گناباد، کارشناس مسائل سیاسی افغانستان در گفتوگو با خبرنگار بینالملل دفاع پرس پیرامون سیاست منزوی کردن مجاهدین اظهار داشت: حدود چهار دهه اخیر افغانستان تاریخی از جنگهای داخلی و دخالتهای منطقهای و فرامنطقهای را پشت سر گذاشته است. اشغال توسط قوای ارتش سرخ در 1979، جهاد برای بیرون راندن متجاوزان خارجی از کشور، جنگهای داخلی پس از خروج ارتش شوروی، شکلگیری حکومت طالبان با کمک دلارهای نفتی حکام عرب خیلج فارس و آی. اس. آی پاکستان، حمله نظامی آمریکا به بهانه مبارزه با تروریسم در سال 2001 و چالشهای پس از آن در فرایند دولتسازی و مبارزه با بقایای طالبان و دیگر گروههای ریز و درشت دیگر را میتوان به عنوان مروری گذرا به تاریخ افغانستان معاصر مورد بحث قرار داد.
** فرماندهان جهادی افغانستان را در حاشیه قرار میدهند
کارشناس مسائل سیاسی در ادامه افزود: البته این دورهها اگرچه بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، اما برخی لایههای پنهانتری نیز در روند تاریخ و سیاست افغانستان در جریان است که کمتر به آنها توجه میشود. به طور مثال از سالهای پایانی دولت "حامد کرزای" در کابل روندی تازه در این کشور در لایههای حاکمیت در جریان است که از آن در محافل افغانستانی با عنوان "در حاشیه قرار دادن فرماندهان جهادی افغانستان به نفع جریان لیبرال و تکنوکرات تازه از غرب بازگشته" یاد میشود. این نگاه با بهانه نیاز افغانستان به تخصص و جوانگرایی، به دنبال حاکم کردن نسلی لیبرال و غربگرا در آینده این کشور در سالهای آینده است.
عابدی گناباد با بیان اینکه چهرههای تکنوکرات و جوان عمدتاً یا در غرب و یا در دانشگاه آمریکایی کابل تحصیل کردهاند و باورهای دینی و سنتی جامعه خود را نوعی جهالت، واپسگرایی و مانع اصلی بر سر پیشرفت افغانستان میدانند، تصریح کرد: این روند بهویژه با هدایت غرب و پس از به قدرت رسیدن "اشرف غنی احمد زی" با شدت بیشتری در این کشور در حال اجرا است. این روند در چند مقطع با اعتراضهایی در میان فرماندهان جهادی افغانستان مواجه شد.
** نیروهای جهادی ناقض حقوق بشر نیستند
کارشناس مسائل سیاسی در ادامه گفت: به طور مثال "عبدالرب رسول سیاف" از فرماندهان پیشین جهادی افغانستان در سخنانی شدیدالحین از این روند انتقاد کرد. به گفته وی، افغانستان در طول تاریخ حداقل دو بار استکبار و جهانخواران را به زانو در آورده و به همین دلیل دنیا مدیون جهاد و مجاهدت مردم این کشور است. مجاهدین افغانستان توانایی دفاع و بازسازی این کشور را دارند و باید دولت کابل به توانایی این قشر نیز اتکا نماید. او به گونهای آشکار تأکید کرد که هیچ قدرتی توان به حاشیه راندن مجاهدین در افغانستان را ندارد و دیگران باید بدانند که مجاهدین ناقض حقوق بشر نیستند، بلکه ناجی آن هستند.
عابدی گناباد خاطر نشان کرد: دولت کابل به دنبال افزایش انتقادها در خصوص سیاست به انزوا کشاندن مجاهدین بود که به مرور برخی دیگر از فرماندهان جهادی افغانستان که جوانی و جان خود را برای دفاع از این کشور هزینه کردهاند نیز هم ندا با عبدالرب رسول سیاف انتقادهای تندی را نسبت به این سیاست و برچسبهایی چون جنگسالاران محلی، ناقضان حقوق بشر، واپسگران و... که این روزها به کلید واژه جریان تکنوکرات و رسانههای غربی آنها حامی آنها بر علیه مجاهدین بدل شده است، ابراز داشتند. این روند در حالی است که حاکمان تکنوکرات در کابل توانایی حل چالشهای امنیتی و فساد گسترده در ساختارهای اداری کشور را به علت فقدان تجربه، عدم بومی بودن دانش خود و عدم آشنایی به ساختارهای فرهنگی افغانستان ندارند.
** رهبر انقلاب اسلامی: منزوی کردن مجاهدین سیاست غلطی است
وی تصریح کرد: در داخل ایران علیرغم بحثهای فراوان بر سر این روند در داخل افغانستان چندان به آن توجه نشده است. البته در این میان رهبر جمهوری اسلامی در دیدار اخیر خود با عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت افغانستان با هوشیاری خود به گونهای صریح به این اتفاق ناخوشایند اشاره کردند. ایشان با انتقاد از سیاست منزوی کردن مجاهدین افغانستان در سالهای گذشته تأکید کردند: "منزوی کردن مجاهدین با عناوینی نظیر «جنگسالاران» سیاست غلطی است و در کشوری که در معرض تهاجم نظامی و فتنهای فراگیر قرار دارد خود مردم باید با روحیه مجاهدت آماده دفاع از کشورشان باشند."
** تکنو کراتها و لیبرالها به دنبال تغییر بافت فرهنگی افغانستان هستند
عابدی گناباد در پایان عنوان کرد: در مجموع به نظر میرسد که جریانی خزنده و کاملاً هدایت شده به دنبال حاکمیت نگاه لیبرال، غربگرایانه و فنسالارانه در فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی افغانستان است. این جریان به دنبال حذف نیروهای جهادی با عناوین مختلف در سطح حاکمیت و افکار عمومی است. تجربه تاریخی افغانستان نشان داده است که جریان تکنوکرات و لیبرال در روزهای سخت که افغانستان به آنها نیاز داشت این مردم مظلوم را ترک کردند و به اروپا و آمریکا مهاجرت کردند. تکنوکراتها این روزها در دولت غربگرای اشرف غنی احمد زی نیز به شدت مورد حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا هستند. آنها به دنبال نفوذ فرهنگی و تغییر بافت فرهنگی این کشور از طریق شبکهسازی گسترده هستند.
