به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، کتاب «هوری» زندگینامه و خاطرات سردار هور، شهید علی هاشمی را بیان میکند؛ این کتاب که با همت انتشارات شهید هادی به رشته تحریر درآمده است؛ زندگی شهید علی هاشمی از فرماندهان عرب زبان جنگ تحمیلی را تصویر میکشد.
شهیدی با سن کم که فرماندهای توانا و باذکاوت بود. وی تسلط بسیار زیادی بر منطقه داشت و از او بعنوان طراح عملیات خیبر و بدر یاد میشود؛ همچنین سردار هور پس از عملیات تخلیه جزیره مجنون توسط رژیم بعث مورد حمله قرار گرفت، اما پیکرش تا ۲۲ سال مفقود بود تا اینکه در سال ۸۹ شناسایی و به آغوش خانواده و مردمش بازگشت.
در برشی از کتاب «هوری» آمده است: «علاوه بر کارهای عملیاتی و مسائل جنگ علی آقا باید به شهر حمیدیه هم سر و سامان میداد. یک روز بچهها خبر آوردند که یکی از شیوخ بسیار ثروتمند و صاحب نفوذ منطقه برای عراقیها جاسوسی میکند حتی خانه اش در اختیار ضد انقلاب و منافقین است خبر به گوش علی آقا رسید ابتدا تحقیق کرد و مطمئن شد که خبر درست است.
بعد با چند نفر از بچهها به سمت خانه شیخ راه افتاد. حاجی همهی مردم آن منطقه را جلوی خانهی شیخ جمع کرد. سن شیخ هم بالا بود و برای مردم آنجا حکم والی داشت نمیدانستم چه برخوردی خواهد کرد. هر کسی جرئت برخورد با این شخص را نداشت.
علی آقا شیخ را برد بالای پشت بام بعد رو کرد به مردم و گفت شنیدم خیانت میشود من جواب خائنها را میدهم. بعد از اینکه دلائل و مدارک را به مردم ارائه کرد. شیخ را خواباند و با شلاق به پشتش زد تا درسی باشد برای دیگران. حقیقتش کسی جرئت این کار را نداشت حاجی با شجاعت مصلحت اسلام را در نظر گرفت و این گونه بدون واهمه با او برخورد کرد. یادم هست که بعضی از ترس پا به فرار گذاشتند هنوز باورشان نمیشد که هیمنهی شیخ فروریخته باشد.
خیلیها میترسیدند بین عرب و عجم دو دستگی شود. اما رفتار علی آقا رفتار صحیح انقلابی بود؛ سند زندهی «أشداء علی الکفار رحماء بینهم بود. با شیوخ منطقه که با انقلاب دشمنی نداشتند رابطهی صمیمانهای داشت.
نیروها و مردم برایش محترم بودند. فرقی نمیکرد که طرفش شیخ است یا نیروی عادی هر کس برای انقلاب و ایران تلاش میکرد برایش حکم برادر را داشت.
اگر هم از نیروها کسی شهید میشد فرقی نمیکرد از چه شهر و طایفه و قبیلهای باشد. خودش اولین نفر بود که در مراسم او شرکت میکرد و از خانوادهی شهید دلجویی میکرد. علی آقا تا جایی هم که میشد از سپاه هزینه میکرد تا به خانوادهی شهدا سخت نگذرد.»
منبع: حیات
انتهای پیام/ ۱۳۴