به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس،تانک پیش میآید و شلیک میکند. انفجاری عظیم نیمی از خیابان را میبلعد. در گوشه و کنار هم چند انفجار دیگر رخ میدهد. نبرد بین مدافعان خرمشهر و اشغالگران عراقی، اوج گرفته است. دقایقی بعد، پل معروف خرمشهر را میبینیم که جنگ تن به تن روی آن، شدت یافته و چندین انفجار، روی پل، رزمندگان را به داخل رود کارون پرتاب میکند.
حرکت دوربین، روی پل به همراه آواز علیرضا قربانی، صحنههای تکاندهندهای از سریال کیمیا ساخته است. اگر سالها قبل در «بلمی به سوی ساحل» رسول ملاقلیپور و «سرزمین خورشید» و «کیمیا» احمدرضا درویش تا حدی در نمایش جنگ شهری خرمشهر موفق عمل کردند، این بار تلویزیون - بعد از نمایش نه چندان چشمگیر خرمشهر در سریال خاک سرخ ابراهیم حاتمیکیا - در «کیمیا»ی جواد افشار، توانست تصاویر درخورتوجهی از مدافعان خرمشهری ثبت کند.
این ثبت اما یک نکتهی عجیب داشت و آن هم تصویربرداری در همان لوکیشنهای واقعی بود؛ یعنی عوامل کیمیا، واقعا به خرمشهر رفتهاند و همهی این انفجارها و التهابات را در خود شهر، علم کردهاند. فکرش را بکنید آنها پل اصلی شهر را چند روزی بستهاند و رویش، انفجار انجام دادهاند. اینکه سازندگان آثار، برای نزدیکی حس و حال، کارشان را در نزدیکترین وضع فیزیکی به سوژه بسازند، قابل تقدیر است، اما نه اینکه در خود سوژه، بساط علم کنند. درست مثل این میماند که روسها برای نمایش محاصرهی سن پترزبورگ، در این شهر بزرگ، حالت نظامی ایجاد کنند و.... حضور سازندگان کیمیا در خرمشهر در کنار تبعات روحی و روانی مانند شنیدن و دیدن انفجارها توسط مردمی که سالها شاهد صحنههای خشن جنگ بودهاند، نشان داد که خرمشهر، ۳۳سال بعد از آزادی، هنوز آنقدر آباد نشده که نشود در آن فیلم جنگی ساخت.
لابد پربیراه هم نبوده است که حامد بهداد، بازیگر نقش شهید محمد جهانآرا در این سریال، نوشته: «راحتی ساخت فیلم در مورد خرمشهر اینه که احتیاج به دکور یا شهرک سینمایی نیست! دوربین و عوامل را بردار و برو خرمشهر و بساز؛ با زمان جنگ هیچ فرقی نکرده.» طبیعتا زندگی در خرمشهر و آبادان در این سالها جریان داشته و اگرچه رونق گذشته را ندارد، ولی ترفندهایی مانند منطقهی آزاد اروند و... تکانی به وضع معیشت مردم داده است.
استقبال از کیمیا هم نشان داد که موضوع خرمشهر و جنگ در شهرها، جذاب است برای همین هم هنوز هم فرصت هست تا با ساخت شهرک سینمایی مربوط به خرمشهر در حومهی همین شهر، هم برای جوانان، شغل ساخت، هم گروههای فیلمساز بیشتری را ترغیب کرد تا دربارهی خرمشهر، کار بسازند، هم اقتصاد شهر را به واسطهی حضور گروهها، تکان داد و هم مسائل جلوههای ویژهی میدانی را وارد زندگی روزمرهی مردم نکرد.
منبع:مشرق
