گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: این روز‌ها دانشگاه‌های آمریکا به صحنه جنگ نیرو‌های پلیس با دانشجویان تبدیل شده است؛ پلیس و ارتش در کشوری که خود را مهد آزادی دنیا می‌داند، وارد دانشگاه‌ها شده و صد‌ها دانشجو و استاد را به دلیل اعتراض به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در نوار غزه و حمایت آمریکا از آن، بازداشت می‌کند. در همین خصوص بثینه شعبان در مقاله‌ای به تحلیل این رویداد پرداخته است که در ادامه می‌خوانید: چهره «کارولین فولین» استاد اقتصاد دانشگاه «اموری» هنگام بازداشت، شگفتی، وحشت و سوال عمیق از یک نظام دموکراتیک را به‌درستی به تصویر کشید؛ نظامی که به نظر می‌رسد، پس از سیطره رژیم صهیونیستی بر آن، به یک نظام فاشیستی تبدیل شده است که آزادی بیان را بی‌محابا سرکوب می‌کند.
درحالی که کارولین سعی می‌کرد، خود را از دست پلیس آمریکایی نجات دهد و به پشت سر خود نگاه می‌کرد که کسی به کمک او بشتابد، اما او کسی جز سرکوب‌گران مسلح به سلاح گرم را نمی‌دید.
در واقع چهره واقعی این استاد دانشگاه تداعی چهره دردناک زن فلسطینی بود که توسط سربازان اسرائیلی در بیمارستان الناصر در مقابل چشمان خانواده‌اش مورد تجاوز قرار گرفته بود؛ زنی که آن لحظه در جستجوی مرگی بود تا او را از تحقیر زیان‌بارتر از خود مرگ نجات دهد.
پس آنچه که در محوطه بیمارستان‌های فلسطین و دانشگاه‌های آمریکایی رخ می‌دهد، تنها حق بیماران برای درمان و دارو و حق آزادی دانشجویان برای بیان عقیده خود در مورد جنگ وحشیانه‌ای که رژیم آپارتاید صهیونیستی با حمایت رئیس جمهور صهیونیستی آمریکا به راه انداخته است، نیست، بلکه کرامت انسانی است که شریعت، دین و انبیای الهی این کرامت را برای او تضمین کرده‌اند. این حق برای دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها باید محفوظ باشد که ورود سلاح به این اماکن ممنوع است. نباید کسانی که کرامت انسانی را زیر پا می‌گذارند و به حق انسان در دفاع از حقیقت بی‌احترامی می‌کنند، وارد چنین محیط‌هایی شوند.
مطالبی که در مورد جنبش صلح‌آمیز در دانشگاه‌های آمریکا نقل و قول می‌شود، ذهن و هوش انسان‌ها را دست کم می‌گیرد. این درحالی است که این جنبش در دانشگاه کلمبیا توسط دانشجویان یهودی و فلسطینی که به آزادی انسان و حق حیات در سرزمین خود اعتقاد دارند، آغاز شده است و ربطی به یهودستیزی یا گرایش به یهودیت ندارد و جنبشی در حمایت از مردم غزه تحت عنوان «نه به نام ما» است.
کسانی که در این تجمعات حضور دارند، از روز اول جنگ قبول نمی‌کردند که دولت نژادپرست نتانیاهو به نام آن‌ها مرتکب نسل‌کشی و پاکسازی قومی علیه فلسطینی‌ها شود. آن‌ها به کل جهان اعلام کردند که در برابر اقدامات دولت نژادپرست افراطی و تحت حمایت دولت صهیونیستی بایدن و در برابر اشغالگری و در برابر سوءاستفاده از مردمی صلح‌جو می‌ایستند؛ مردمی که تنها هدفشان زندگی در صلح، آزادی و استقلال در سرزمین پدران و اجدادشان است.
اما رسانه‌های غربی که با پول صهیونیست‌ها اداره می‌شوند، بار دیگر اذهان مردم را دست کم می‌گیرند و مدعی می‌شوند که جنبش دانشجویی موجب شده است که دانشجویان یهودی در دانشگاه‌ها احساس ناامنی کنند و در دانشگاه‌های خود مورد استقبال قرار نگیرند.
جان‌شل رئیس پلیس نیویورک، می‌گوید: حتی دانشجویانی که در دانشگاه کلمبیا بازداشت شدند، صلح‌جو بودند و در مقابل بازداشت‌شان مقاومت نکردند و گفتند که می‌خواهند حرف‌های خود را کاملاً مسالمت‌آمیز بیان کنند.
سردرگمی عمدی بین رژیم نژادپرست و یهود ستیزی وجود دارد که این سردرگمی باید یک بار برای همیشه از بین برود. جنایات جنگی و نسل‌کشی که رهبران و سربازان این رژیم مرتکب می‌شوند باید مشمول کلیه قوانین بین‌المللی باشد؛ قوانینی که کل جهان تابع آن هستند.
این سخن که «اسرائیل» به‌طور عمدی و علنی بیش از ۳۴ هزار کودک، مادر و غیرنظامی را به شهادت رسانده، واقعیتی است که هیچ ربطی به یهودستیزی ندارد، بلکه حاکمان صهیونیست «اسرائیل» بدترین دشمن یهودیان و انسانیت هستند.
تامین رژیم وحشی با پول و تسلیحات آمریکایی و تداوم حمایت دولت بایدن از این رژیم، علی‌رغم جنایات شنیعی که علیه مردم بیگناه غزه و فلسطین مرتکب می‌شود، دولت آمریکا را در مقام شریک این جنایات قرار می‌دهد؛ بنابراین آنچه که دانشجویان صلح‌طلب آمریکایی با خیزش خود در دانشگاه‌ها تلاش می‌کنند انجام دهند، نه‌تنها کمک برای مردم مظلوم غزه است، بلکه کمک برای ارزش‌های آمریکایی است که آن‌ها ادعای آن را دارند و به آن افتخار هم می‌کنند.
این دانشجویان صادقانه مسئولیت هویت و اعتبار کشورشان در جهان را بیشتر از دولت‌شان بر عهده گرفته‌اند؛ دولتی که رئیس جمهور آن حمایت بی‌حد و حصر خود را از جنایتکاران صهیونیست اعلام می‌کند و نتانیاهوی جنایتکار جنگی و نژادپرست نیز او را تشویق می‌کند.
اگر این دانشگاه‌ها که دنیا به آن‌ها افتخار می‌کند، در طول دهه‌ها، نخبگانی را تربیت کرده‌اند که بر آمریکا حکومت می‌کنند و قطب‌نمای حاکمیت را هدایت می‌کنند، پس چرا امروز اعتماد را از همین نخبگان سلب کرده‌اند و مورد توهین قرار می‌گیرند و تحقیرشان می‌کنند. در حالی که آن‌ها تمام تلاششان این است که راه غلطی را که سران آمریکایی در پیش گرفته‌اند، اصلاح کنند.
انسان‌هایی در غزه توسط یک ماشین جنگی مرگبار قربانی می‌شوند که دولت ایالات متحده سلاح‌های مرگبار و ویرانگری این ماشین را تامین می‌کند و در واقع در ظلمی که بر این مردم بیگناه می‌شود شریک است.
پس این جنبش شرافتمندانه و مسالمت‌آمیز دانشجویی تنها جنبشی خواهد بود که نهاد‌های آمریکایی می‌توانند در دفاع از حقوق بشر و آزادی بیان مورد استفاده قرار دهند؛ در غیر این صورت، چگونه نهاد‌های آمریکایی که خود را داور هر اتفاقی در جهان می‌دانند، می‌توانند، آن‌هایی که به حقوق بشر پایبند هستند و آن‌هایی که به حقوق بشر پایبند نیستند را دست‌بندی کنند؟ و چه روایتی از آنچه که این روز‌ها بر سر دانشجویان و اساتید صلح‌جو در سرزمین‌نشان وارد می‌شود، را خواهند ساخت.
چگونه ظلم، خشونت و سرکوب آزادی‌هایی که در دانشگاه‌های آمریکایی صورت می‌گیرد، روایت خواهند کرد؟ روایتی که با همه چیز‌هایی که آن‌ها به کشور‌های دیگر در مورد اهتمام آن‌ها به تظاهرات مسالمت‌آمیز، حمله نکردن به تظاهرکنندگان و امکان آزادی بیان موعظه می‌کنند، در تضاد است؟
اقدامات سرکوبگرانه در دانشگاه‌های آمریکا، بازداشت تحقیرآمیز اساتید و تهدید به اخراج روسای دانشگاه‌ها در صورت عدم سرکوب دانشجویان، همه این‌ها کاملاً با آنچه که ایالات متحده آمریکا درباره حفظ آزادی‌ها و تضمین حق تظاهرات مسالمت‌آمیز و آزادی بیان ادعا می‌کند در تضاد است.
اینجا دقیقاً همان جایی است که تصویری را که دو روز پیش از دیدار «شی جین پینگ» رئیس جمهور چین با «آنتونی بلینکن» وزیر امور خارجه آمریکا دیدیم، درک می‌کنیم؛ جین پینگ مانند ابوالهول در وسط میز نشسته است، در حالی که بلینکن سعی می‌کرد او را ببیند و بشنود. سخنان شی جین پینگ شیوا، عمیق و هدفمند بود، وقتی به وزیر امور خارجه آمریکا گفت که ایالات متحده و چین باید شریک باشند، نه دشمن و این چیزی است که جهان می‌خواهد، نه فقط چین و آمریکا، و هر یک از طرفین باید در حرف و عمل یکی باشند؛ و نکته اینجاست که رئیس جمهور شی جین پینگ قصد داشت به بلینکن بگوید که شما یک چیز می‌گویید و چیز دیگری انجام می‌دهید و باید جلوی این کار را بگیرید. رئیس‌جمهور چین با این عبارت از طرف کل جهان صحبت می‌کرد؛ جهانی که به‌طور کلی از نفاق آمریکا و غرب و روایتی که هیچ ربطی به آنچه که در میدان انجام می‌دهند، ندارد، به تنگ آمده است.
جنبش‌های دانشجویی در دانشگاه‌های آمریکا تا حدودی تلاش می‌کنند، این شکاف را پر کنند و آرمان‌هایی را که آمریکایی‌ها اعلام می‌کنند به گوش جهانیان برسانند.
بنابراین، دانشجویان و اساتید آمریکایی تنها از فلسطینی‌ها دفاع نمی‌کنند، بلکه از آبرو و اعتبار آمریکا نیز دفاع می‌کنند. چون صهیونیست‌های جنایتکار و نژادپرست سعی می‌کنند آمریکا و غربی‌ها را به تونل‌های تاریک و نفرت‌انگیز تاریخ فرو ببرند.
انتهای پیام/ 411
