دهه کرامت نجات دهنده ارزش‌های انسانی در سایه آموزه‌های دینی است

گروه‌ها استان‌ها دفاع‌پرس ـ حجت الاسلام «سیدامیر ابراهیمی» مسئول نشر آثار و ارزش‌های مشارکت روحانیت در دفاع مقدس لرستان دلیل نامگذاری ولادت باسعادت شاخص‌ترین فرزندان امام هفتم، حضرت امام رضا (ع) و حضرت بی‌بی معصومه به دهه کرامت، این است که وجود این بزرگواران مظهر کرامت انسانی و منزّه از هرگونه پستی و فرومایگی و مجهز به سلاح تقوی و پرهیزگاری بودند.

هرچند امام هفتم، موسی بن جعفر (ع) فرزندان زیادی داشتند که از جور زمانه به هر طرف متواری و پراکنده شدند، اما از این میان حضرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) آموزگاران کرامت و انسانیت در تمام قرون و اعصار شدند و ارزش وجودی‌شان برای همیشه تاریخ زنده و ماندگار است.

پرداختن به زوایای پیدا و پنهان زندگی با عظمت حضرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) از آن جهت حائز اهمیت است که بشر امروز در باتلاق پستی و فرومایگی اسیر شده و به دور از شرافت و کرامت انسانی در لجن‌زار ذلت دست و پا می‌زند.

دهه کرامت از این لحاظ اهمیت دارد که نویددهنده‌ی ادامه حیات اسلام در چهارچوب دستورات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و نجات ارزش‌های انسانی در سایه آموزه‌های دینی است، دینی که با قربانی‌های فراوان معصومین (ع) و بزرگان دین تا امروز به حیات پربرکت خود ادامه داده است.

حضرت امام رضا (ع) به این دلیل گهواره آسایش و مدینه‌ی جدش رسول خدا را ترک کرد، تن به غربت داد و ابراهیم‌گونه خویشتن را در آتش نمرود زمانش انداخت تا بت‌کده مامون را ویران و مسلمانان را از انحراف و کجروی‌ها نجات دهد.

امام می‌دانست که مأمون مست قدرت است و برای ادامه سلطه‌ی خویش دست به هر کاری می‌زند، لذا با بهره‌گیری از علم و دانش و کاردانی نقشه‌های مأمون را از راه‌های معقول و منطقی یکی پس از دیگری خنثی و حقایق را برملا ساخت.

حضرت امام رضا (ع) با اینکه شدیداً تحت نظر بود و فعالیت آزادانه نداشت، اما در سیاست همواره پیروز بود. هر بار که مأمون تصمیم می‌گرفت تا امام را شکست بدهد، خود شکست می‌خورد. سرانجام نیز مجبور شد تا تصمیم به قتل امام بگیرد.

به دنبال این اتفاق، حرکت بزرگ بانوی خاندان پیامبر، زینت‌بخش مهد اسلام، کریمه اهل‌بیت حضرت معصومه (س) که فاصله میان مدینه و خراسان را با پای پیاده پیمود، بیانگر این مطلب است که اسلام گاهی نیاز به قربانی‌های بیشتری نیز دارد و حتی گاهی زندگی را باید در راه دین فدا کرد.

این بانوی باعظمت و شجاع، از مدینه تا قم با پیمودن صحرا‌های گرم و سوزان حجاز، برای اثبات ولایت گام‌های بسیاری برداشت و با نقل روایت‌هایی بسیار درباره پیشوایی امام علی (ع) به اثبات ولایت ایشان و دیگر امامان معصوم (ع) پرداخت. در اینجا مناسب از است خاطره‌ای از فقیه عالی مقام ایت الله مرعشی نقل کنم که مورد عنایت کریمه اهل بیت قرار گرفته است

آیت اللَّه مرعشی فرمود: «روزگاری مشکلات فراوانی داشتم، از جمله آن که می‌خواستم دخترم را شوهر دهم ولی مال و ثروتی نداشتم تا برای دخترم جهیزیه تهیه کنم، با ناراحتی به حرم حضرت فاطمه معصومه علیها السلام رفته و با عتاب و خطاب، در حالی که اشکهایم سرازیر بود، گفتم:‌ای سیده و مولای من، چرا نسبت به امر زندگی ام اهمیتی نمی‌دهی؟ من چگونه با این بی مالی و بی چیزی دخترم را شوهر دهم؟ سپس با دلی شکسته به منزل بازگشتم. در این حال حالت غشوه‌ای مرا فرا گرفت و در همان حال شنیدم کسی در می‌زند. رفتم پشت در و آن را باز کردم. شخصی را دیدم که پشت در ایستاده، وقتی مرا دید گفت: سیده تو را می‌طلبد، با عجله به حرم رفتم و، چون به صحن شریف آن حضرت رسیدم، چند کنیز را دیدم که مشغول تمییز کردن ایوان طلا هستند. از سبب آن پرسیدم.

گفتند: هم اکنون سیده می‌آید. پس از اندکی حضرت فاطمه معصومه علیها السلام آمد، آن بزرگوار در شکل و شمایل، چون مادرم فاطمه زهرا علیها السلام بود «چون جدّه ام فاطمه زهرا علیها السلام را سه بار پیش از آن در خواب دیده بودم و می‌شناختم.» به نزد عمه ام رفته و دست وی را بوسیدم. آن گاه آن حضرت به من فرمود:‌ای شهاب! کی ما به فکر تو نبوده ایم که ما را مورد عتاب قرار داده و از دست ما شاکی هستی؟ تو از زمانی که به قم وارد شدی، زیر نظر و مورد عنایت ما بوده ای. در این حال از خواب بیدار شدم و، چون دانستم که نسبت به حضرت معصومه علیها السلام اسائه ادب کرده ام. فوراً برای عذرخواهی به حرم شریف رفتم. پس از آن حاجتم برآورده شد و در کارم گشایشی صورت گرفت.» (پاک نیا، عبدالکریم؛ خاطرات ماندگار از خوبان روزگار، ص: ۱۴۱)

انتهای پیام/