به گزارش دفاع پرس از شیراز، سومین حرم اهل بیت(ع) در استقبال و تشییع فرزندان گمنام ایران زمین سنگ تمام گذاشت و حماسه ای دیگر خلق کرد تا به جهانیان ثابت کند که عشق و علاقه به شهیدان در تاروپود مردم این مرز و بوم تنیده شده و جداشدنی نیست.
کاروان "شاهدان بصیر" که ده روز است میهمان مردم شهیدپرور فارس هستند، چون نگین انگشتری در آغوش مردم شیراز بودند تا یاد آورند که زمین، این مهد صالحان و شایستگان هرگز از مجاهد خالی نخواهد ماند.
مردم شهیدپرور شهر مقدس شیراز، از آغازین ساعات روز در انتظار این کاروان بودند و در مسیر 2 کیلومتری دروازه قرآن تا حرم مطهر احمدبن موسی الکاظم شاه چراغ(ع)، شهدا را مشایعت کردند تا به دنیا بفهمانند که با وجود همه تحریم ها، تهدیدها، سختی ها و فشارها، مردم فرزندان بزرگ سرزمینشان را فراموش نمی کنند و در هر شرایطی رهرو راه آنان خواهند بود.
یگان های موتور سوار با بیش از ۴۰۰ موتور سوار، کاروان شاهدان بصیر را از دروازه قرآن تا میدان شهدا شیراز تشییع کردند و پیکر مطهر ۹۴ شهید گمنام بالاخره بعد از ۱۰ روز انتظار به میان مردم شیراز رسید.
با استقبال بی نظیر مردم سومین حرم اهل بیت علیه السلام از ساعات ابتدایی صبح امروز، تریلی های حامل شهدای گمنام در میدان شهدا زمین گیر شدند تا شیراز تمام قد در مقابل عظمت و بزرگی شهدا سر تعظیم فرود آورد.
از برنامه های جنبی این استقبال بی نظیر مردمی در شیراز، ایستگاه های هدیه کتاب توسط نهاد کتابخانه های استان و ایستگاه صلواتی بسیج دانشجویی فارس در مسیر استقبال مردمی از لاله های به خون خفته دوران ۸ سال دفاع مقدس است.
بازار نوشته ها و درد و دل های با شهدا، امضا روی تابوت شهدا و عکس های سلفی با پیکر مطهر شهدا نیز گرم است؛ سلفی هایی که عاشق ها به معشوق ها رسیده اند و با عکس سلفی های دیگر تفاوت زیادی دارد.
اما چیزی که نگاه ها را به خود معطوف می کرد، جوانان و نوجوانانی بودند که عکس هایی از شهدا را با خود داشتند. نوجوانانی که اگر در بین اقوام و دوستان شهیدی داشتند، با عزت و افتخار عکس این بزرگ مردان را با خود آورده بودند تا بگویند که ما هم دنباله رو این شهیدانیم.
اما عده ای دیگر هم همچنان به دنبال گمشده های خویش تابوت ها را یکی یکی با مشقت میدیدند تا شاید پس از سال ها نشانی از این گمشده بیایند.
خواهر شهید ابونصری از شیراز عکس برادر شهید و برادر شوهر جاویدالاثر خود را به همراه آورده و به دنبال گمشده اش می گردد.
می گوید پدرشوهر و مادر شوهرم هر که در می زد می گفتند از ابوذر خبر آورده...و چشم انتظار از دنیا رفتند.
او می گوید از همین جا دست برادران تفحص را می بوسم و به جوانان می گوید: خیلی سخت است بچه ای را بزرگ کنی و به جامعه تحویل دهی. تمام شرایط عروسی را فراهم کنی . پس از چهل روز پیکر بی سر شهید را برای عروسش بیاورند. پس جوانان! مواظب باشید پا روی این خون ها نگذارید. فکر کنید برادر خودتان بوده...ببینید چه حسی دارید؟
دختر جوان دیگری عکس شهیدی را در دست دارد و می گوید هم محله ای مان است...همه به دنبالش می گردند. وقتی می پرسم چرا شما؟ می گوید وظیفه است. گرچه نبودیم، اما امنیت و آزادی امروزمان را مدیون این شهداییم. پس به یادشان هستیم و در اینگونه برنامه ها با عکس او می آییم و به دنبالش می گردیم.
پسربچه نوجوانی هم عکس یکی از فامیل های شهیدش را در دست دارد. شاید بیشتر از 12 سال سن نداشته باشد اما این عکس را آنچنان با عشق به سینه چسبانده که فکر کردم پدرش باشد.....آری....شهدا با گوشت و پوست و استخوان این ملت عجین شده اند و نمی توان حتی کودکان و نوجوانان را از آن ها جدا کرد.
امین قربانی کشکولی، مشاور استاندار سابق فارس در امور عشایر هم حضور مردم علی رغم بعضی تبلیغات منفی، را حضور فوق العاده خواند و گفت: مردم فارس حماسه ای دیگر ساختند.
وی با بیان این که با توجه به اینکه بخش عمده ای از شهرستان ها عشایرنشین هستند، عشایر غیور فارس هم برای این شهدا سنگ تمام گداشتند و حق شهدا هم جز این نیست.
انتهای پیام/
