مکتب حسین ایثار و خون می‌خواهد
به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از سمنان، «سید علی شعنی» فرزند سیدحسن بیست و پنجم بهمن ۱۳۴۷ در روستای چهارده از توابع شهرستان دامغان به دنیا آمد.به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و هشتم آبان ۱۳۶۲ در پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله شهید شد. مزار او در گلزار شهدای فردوس رضای شهرستان زادگاهش قرار دارد.
فراز‌هایی از وصیت‌نامه شهید «سید علی شعنی»:
قسم به خداى حسین، من راهم را یافتم. خون حسین جارى است و مکتب حسین ایثار و خون مى‌خواهد، خونى که با آن، مکتب زنده شود و براى سیراب کردن بوته نهال انقلاب اسلامى هزاران مرد و زن جوان و حتى بچه‌هاى شش ماهه از جان خود گذشتند تا مکتب حسین و حماسه کربلا را زنده کنند. آرى! به‌قول امام مکتبى که شهادت دارد اسارت ندارد.
پدر و مادر عزیز! من با خودسازى و خودآگاهى این مکتب را انتخاب کردم و در این راه بر من تحمیلی نیست، چنانچه خود مى‌دانى که من زندگی‌ام چنین بوده و پایانش هم چنین شد، پس بر من نگریىد. گریه براى حسین و یارانش لازم نیست، گریه براى کسى است که روى تختخواب گوشه خانه‌اش مى‌میرد. حسین که در مقابل کفار ایستاد و تا دم آخر کفار را کشت و سپس راهى بهشت موعود گردید. دیگر براى گریه‌وزارى نیست باید در چنین مواقعى هر انسان ایمانى به چنین مکتبى ببالد که چنین افرادى را در دامن فاطمه پرورش داد و تحویل جامعه داد.
از چنین پدری، چون على و مادرى مثل فاطمه انتظار چنین اولادى را باید داشت که حسین کربلا باشد. پس پدر و مادر گرامى! از شما‌ها مى‌خواهم چنین باشید، براى من مبادا گریه کنید. تنها مسئولیتى که شما‌ها بعد از من دارید، ادامه راه حسین و خمینى است. مبادا درمقابل منافقان خم به ابرو آورید تا آنها شما را پریشان حال ببینند. پدر و مادر! باید افتخار کنید. ممکن است حتى جسد من به دستتان نرسد، چون جنگ است و جنگ این چیز‌ها را هم دارد. باز باید کوچکترین ضعفی به خود راه ندهید که پریشانیتان روح مرا در بهشت عذاب خواهد داد. باید افتخار کنید که توانستید پسری پرورش دهید که با خوداگاهی کامل راه شهادت را پیموده است.
خواهران عزیزم! امیدورام شما‌ها، چون زینب عمل کنید و بعد از برادرتان شما‌ها نیز ادامه دهنده راه او باشید و در راه هدفتان استوار و محکم باشید و تو اى على‌اکبر برادرم! امیدورام در نبرد برادرت راه او را ادامه دهى و همواره مطیع اوامر پدر و مادر باشى و خداوند تو را در هدفت یارى دهد و در آخر تنها توصیه‌اى که به نزدیکان، فامیل‌ها، دوستان و آشنایان دارم این است که راه سرخ حسین را ادامه دهنده باشند.
انتهای پیام/
