به گزارش دفاع پرس از مازندران، این سرزمین به رشادت و دلاوری شهرت دارد. در روزگاران گذشته بارها در برابر دشمنان و ستمگران به مقاومت برخاست و در راه آزادی و استقلال دلاورمردانی را تقدیم کرد.کافی است از حماسه آرش کمانگیر در اسطورهها یاد کنیم یا در روزگار پسین علویان رشید و ظلمستیز تب رستان و یا مرعشیان مدافع تشییع را به خاطر آوریم.
اگر بخواهیم نام دانایان و عالمان برجسته و نقشآفرین در عرصه فرهنگ و تمدن اسلامی را همچون مرزبان بن رستم، محمد بن جریر طبری، ابوعبدالله ناتلی، ابن شهرآشوب سا روی، علامه طبرسی و... یا نامآوران مازندرانی را در یک قرن اخیر همچون شیخ عبدالله مازندرانی، شیخ فضلالله نوری، آیتالله میرزا هاشم آملی، آیتالله کوهستانی، و دهها تن دیگر که بر تارک روزگار میدرخشند، شماره کنیم، خود کتابی مفصل خواهد شد.
زمانی که حضرت امام خمینی(ره) قیام حقطلبانهاش را در خرداد سال 1342 شوری دیگر داد علما، طلاب علوم دینی و مردم ولایتمدار مازندران با پیروی از امام در راه انقلاب اسلامی تلاش مجدانه و مستمری داشتند. فعالیتهای شخصیتهای مازندرانی همچون آیات عظام صالحی مازندرانی، حسن زاده آملی، جوادی آملی، ناطق نوری، هاشمی نژاد، محمدی لائی نی، روحانی، ایازی، قاسمی و ... قابل توجه است.
گوشهای از فعالیتهای مردم مازندران در سال شور و قیام و پیروزی انقلاب اسلامی ایران به صورت روزشمار در تاریخ 3/11/1357 شهرهای مختلف این استان در ادامه میآید:
شهرستان بابل
مردم بابل از زندانیان سیاسی آزادشده شهرستان استقبال کردند.
شهرستان تنکابن
در هنگام پایین آوردن مجسمه شاه بهوسیله مأموران انتظامی، اسماعیل شاپوری زیر مجسمه رفت و کشته شد.
شهرستان ساری
اعضای انجمن شهر ساری طی نامهای به استاندار مازندران متذکر شدند؛ در شرایط فعلی قادر به ادامه فعالیت نیستند و بدینوسیله استعفای خود را از سمت انجمن شهر اعلام میدارند. مهندس سلیمی رئیس انجمن شهر این خبر را اعلام کرد.
*بزرگترین تظاهرات، ساری روز اربعین، شاهد بزرگترین راهپیمایی چندماهه اخیر بود. راهپیمایی تظاهرکنندگان پنج ساعت طول کشید و بدون درگیری خاتمه یافت.
*در روستای آبمال(او مال) ساری بین گروهی چماق بهدست و مسلح به تفنگ با دهقانان مخالف دولت برخوردی روی داد که منجر به مجروح شدن عدهای از دو طرف شد. به گفته اهالی این روستا که در 12 کیلومتری ساری واقعشده است، یکی از مالکان عمده منطقه در اعتراض به شرکت صدها تن از دهقانان در تظاهرات مردم ساری علیه رژیم، درصدد تنبیه آنان برآمد و به این منظور چماق بهدست مسلح به تفنگ برنو را اجیر کرد و کار را به درگیری با مردم کشاند. مردم به ساری آمدند و از صدها نفر فرهنگی که در خانه معلم ساری متحصن شده بودند، استمداد کردند. به دنبال این تظلم اجتماع خانه معلم متشنج شد و گروه زیادی از معلمان بلافاصله به یاری مردم روستای آبمال(او مال) شتافتند. مردم در این روستا خانه و اتومبیل آن مالک بزرگ را به آتش کشیدند و با ضبط یک قبضه تفنگ از چماق بهدستان، بقیه را فراری دادند. در این درگیری یکی از دهقانان به ضرب گلوله مجروح شد.