به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس به نقل از مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه، «علیاکبر ولایتی» وزیر امور خارجه وقت جمهوری اسلامی ایران عصر روز ۲۴ خرداد سال ۱۳۶۱ که بهتازگی از اجلاس وزیران امور خارجه کشورهای عضو جنبش عدمتعهد در هاوانا و اجلاس ویژه خلع سلاح مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک به ایران بازگشته بود، در یک مصاحبه مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی، به تشریح مسائل گوناگون منطقه ازجمله اعزام نیروهای نظامی ایران به لبنان، شرط عراق برای دادن اجازه عبور نیروهای ایران از خاک آن کشور و شرکت ایران در جبهه پایداری عرب پرداخت.
وی در پاسخ به سؤالی درباره اعزام نیروهای نظامی ایران به لبنان، با تأکید بر اینکه از زمان شروع حرکت اسلامی در ایران، مبارزه برای نابودی رژیم صهیونیستی همواره مهمترین هدف امام خمینی و مردم ایران بوده است، گفت: ما اینک از این فرصت استقبال میکنیم و حاضریم با توجه به ایمان مردم به آرمانهای اسلامی، همه توان خود را که بسیار عظیم است، در راه این هدف مقدس قرار دهیم و یک بار دیگر در عمل به دنیا ثابت کنیم که ما در آن چه میگوییم صادقیم.
ولایتی اضافه کرد: رزمندگانی که به جبهههای نبرد در لبنان اعزام شدهاند، پیشقراولان نیروی میلیونی امت مسلمان ایران برای اخراج صهیونیسم از کلیه اراضی اشغالی مسلمانان هستند.
وزیر امور خارجه وقت جمهوری اسلامی ایران سپس در این مورد که عراق اجازه عبور نیروهای ایران از خاک عراق برای پیوستن به جبهه مبارزه با رژیم اشغالگر قدس را به قبول آتشبس در جنگ از سوی ایران مشروط کرده است، گفت: پذیرش این شرط از سوی ما به این مضمون است که برای مقابله با یک تجاوز، تجاوز دیگری را قبول کنیم و به آن صحه بگذاریم. ما علاوه بر آزادسازی سرزمینهای خودمان، از خواستههای مردم عراق در سرنگونی رژیم بعثی صهیونیستی حمایت خواهیم کرد.
ولایتی در پاسخ به سؤالی درباره احتمال پیوستن ایران به جبهه پایداری عرب، گفت: شرکت کردن در هر اتحادیه و پیوند با هر کشور خارجی منوط به تصمیمگیری مجلس شورای اسلامی است؛ لیکن درصورتیکه کشورهای عضو جبهه پایداری از ما بخواهند تا برای تحکیم مواضع مقابله با امپریالیسم و صهیونیسم در این جبهه شرکت کنیم، از اینکه بهعنوان ناظر مشارکت نماییم، دریغ نخواهیم کرد.
منبع:
حبیبی، ابوالقاسم، روزشمار جنگ ایران و عراق: آزادسازی خرمشهر؛ پایان رؤیای تجزیه ایران، (کتاب نوزدهم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۳۹۸، صص ۹۳۵، ۹۳۶
انتهای پیام/ 113