امیر سرتیپ دوم خلبان بازنشسته "سید اسماعیل موسوی"، فرمانده پایگاه هوایی دزفول در دوران دفاع مقدس در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری دفاع مقدس اظهار داشت: از سال 64 فرمانده پایگاه هوایی دزفول شدم. چهارم آذر ماه سال 65 بود که عراق با هواپیماهای بسیاری به دزفول و اندیمشک حمله کرد، من در دفتر کارم نشسته بودم و وقتی متوجه قطع برق شدم فهمیدم که مورد حمله قرار گرفتهایم.
وی افزود: سریع خود را به مقر فرماندهی رساندم، اما متأسفانه با حملهٔ گستردهای که عراق انجام داده بود خسارات زیادی بر ما وارد شد، در ابتدا عراقیها با کور کردن رادارهای ما عملاً ما را از پرواز کردن و مقابله با هواپیماهایشان بازداشتند.
امیر موسوی اذعان داشت: با توجه به اینکه من فرمانده پایگاه بودم خیلی از اتفاقی که افتاده بود ناراحت شدم، اما باید کاری میکردم تا دشمن فکر نکند که دزفول و اندیمشک را نابود کرده است، بر همین اساس دو هواپیما برای حمله به عراق فرستادم و خدا را شکر که خلبانان ما با موفقیت پایگاههای هوایی عراق را مورد حمله قرار دادند و برگشتند.
فرمانده پایگاه هوایی دزفول در دوران دفاع مقدس تشریح کرد: بعد از اتمام حمله هوایی عراق خود را به بیمارستانهای سطح شهر رساندم و از دیدن آن همه شهید شوکه شدم، آن صحنه هرگز از ذهنم پاک نشد، وقتی به اندیمشک رفتم و به راه آهن رسیدم صحنهای را دیدم که خیلی وخیمتر از دزفول بود، مردم بیگناه، کودک، نوجوان، پیر و جوان با خون یکی شده بودند و بیمارستانها جایی برای پذیرش نداشتند. عراق اخلاق در جنگ را رعایت نکرد و با بمباران اندیمشک باعث شهادت افراد غیر نظامی شد.
امیر موسوی اظهار داشت: آذر ماه سال 65 مردم اندیمشک و دزفول درسی فراموش نشدنی به تمام دشمنان ما دادند، با توجه به اینکه هر خانوادهای عزیزی را از دست داده بود اما در روز تشییع و خاکسپاری شهدا به قدری محکم و استوار آمده بودند که برای دنیا تعجب برانگیز شد.
این خلبان بازنشسته ارتش با ذکر خاطرهای گفت: یکی از هواپیماهای دشمن به دلیل بیتجربگی وارد خاک ما شده بود که به اسارت ما درآمد، خلبان عراقی مجروح شده بود، وقتی میخواستیم او را به بیمارستان ببریم، به خاطر اینکه مردم متوجه نشوند او عراقی است مجبور شدیم او را به عنوان جنازه بر روی برانکارد قرار داده و سریع از درب دیگر بیمارستان وارد شویم و وی را مورد معالجه قرار دهیم.
سلام علیکم
