به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، وقتی میگفتند "کی خسته است؟" همه یک صدا پاسخ میدادند: "دشمن!". اصلا رزمندهها و فرماندهان خستگی را خسته کرده بودند. برایشان معنا نداشت که با یک زخم، زخم که هیچ؛ با نداشتن حتی یک دست و پا جبهه را ترک کنند.
شنیدهاید که میگویند یک دست صدا ندارد...اما صدای یک دست فرماندهان ما را نشنیدهاند، سودای دفاع و مهر وطن چنان در ذهن و روحشان پرورش یافته بود که با یک دست بارها به دوش کشیدند و از مردم سرزمینمان دفاع کردند تا شرمنده امام و ارزشهای انقلاب نباشند. علیرضا نوری، حسین خرازی و علی موحددانش تنها تعدادی از این فرماندهانی بودند که نشان داشتند.
