به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس به نقل از مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، ارتش بعثی عراق پس از فتح خرمشهر، بازگشت نیروهایش را به مرز‌های بین‌المللی مطرح کرد و آتش‌بس را در مرحله بعدی قرار داد و بدون آن‌که منتظر جواب ایران شود، به‌سرعت بخشی از نقاط اشغال‌شده را تخلیه کرد؛ البته برخی مناطق استراتژیک غرب کشور همچون ارتفاعات میمک، قصرشیرین و قلاویزان در اشغال عراق باقی ماند و شهر‌های قصرشیرین، سومار، مهران و... همچنان زیر دید و تیر دشمن بود؛ بنابراین در ارزیابی این عقب‌نشینی ارتش بعث عراق، باید گفت که در حقیقت پیروزی رزمندگان ایرانی در عملیات بیت‌المقدس بعد از پیروزی آن‌ها در عملیات فتح‌المبین، عراق را وادار به عقب‌نشینی سراسری کرد و رژیم بعثی ناچار به اقداماتی دست زد تا سه نقطه‌ضعف عمده خود را بپوشاند:
۱. با اتخاذ خطوط پدافندی مناسب متکی به عوارض طبیعی در نوار مرزی از فکه به بالا، رخنه‌پذیری خود را منتفی کرد.
۲. طول خطوط پدافندی خود را کاهش داد.
۳. موجب صرفه‌جویی در نیرو و در نتیجه ایجاد نیروی احتیاط متحرک در سپاه‌ها شد.
در این مرحله از جنگ، عراق خواستار کوشش‌های میانجی‌گرانه شد.
انتهای پیام/ 113
