به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از یزد، شهید «حمید ابوئی مهریزی» دهم آذر ۱۳۴۲، در شهرستان مهریز به دنیا آمد. پدرش علی، کارمند شهرداری بود و مادرش ربابه نام داشت. دانش آموز اول متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.
وی بیست و چهارم آذر ۱۳۶۰، با سمت تک‌تیرانداز در گیلان غرب توسط نیرو‌های عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیآمد. مزار یادبود وی در گلزار شهدای شاه صفی الدین زادگاهش واقع است.
متن کامل وصیت نامه شهید جاویدالاثر حمید ابویی
بسم الله الرحمن الرحیم
امام حسین (ع) فرموند: اگر سرانجام بدان‌ها را مرگ خواهد ربود و نیست خواهد شد پس چه بهتر و والاتر که آدمی در راه خدا با شمشیر کشته شود.
درود بر امام امت خمینی بت شکن و سلام بر امت امام این پویندگان و جویندگان راه امام. سلام و درود بر پیشتازان انقلاب اسلامی که در رأس آنها قائد اعظم امام خمینی پرچمدار حماسه آفرین حسینی که برای پیشبرد هدف‌های اسلام عزیز بر طاغوت و طاغوتیان عصر خود پیروز گشته و، چون ابراهیم بت شکن تمام بت‌ها را در هم شکسته و می‌رود تا پرچم اسلام را در همه اقصی نقاط جهان به اهتزاز درآورد.
و سلام من بر تو‌ای مادر عزیزم که بالاخره بر احساس مادرانه ات پیروز شدی و فرزندت را روانه میدان نبرد کفار و مسلمین کردی و گفتی که تو را در راه خدای بزرگ هدیه انقلاب اسلامی می‌کنم و من به وجود تو افتخار می‌کنم که مادری از سلاله فاطمه زهرا هستی سلام بر پدرم درود بر تو که چونان ابراهیم فرزند خویش را به فرمان خدا به قربانگاه فرستادی.
خواهرم تو نیز زینب زمان باش و در راه خدا و برای خدا پیام شهدا را به برادران و خواهران برسان. برادرم راه خدا بهترین و برترین راههاست پوینده و کوشنده این راه باش و خیلی از برادرم احمد می‌خواهم که زحمات مرا ببخشد و تا آنجا که توان داری در راه اسلام و ولایت فقیه و روحانیت قدم بردار و پیوند خود را با سپاه مستحکمتر کن.
و از تمام اقوام می‌خواهم که دنبال علم و دانش بروید و ایدئولوژی اسلامی فرا گیرید و عمل کنید از برادران دانش آموزم می‌خواهم که در راه اسلام، ولایت فقیه و روحانیت قدم برداشته و از گیجی‌های به وجود آمده توسط منافقین منحرف نشوند و هوس‌ها و پوچی‌ها را کنار بگذارند و به خود آیند. برادران گرامی در این موقعیت حساس که عاشورای حسین بار دیگر در ایران زنده شد و نشان داد حسینی‌ها هنوز هستند و تا حکومت الله را در سراسر جهان برقرار سازند.
و از مردم مهریز می‌خواهم که دیگر این ننگ محله گرایی را زمین گذاشته و آب به آسیاب این منافقین و مجاهد خلقی‌ها نریزید و با هم وحدت داشته باشید و کسانیکه مسئولیت را مقام می‌دانند و بر خلاف اسلام قدم بر می‌دارند باید بدانند که کسانی که هر روز همراه یک بیرق سینه می‌زنند بدانند که روزی ملت جلوی آنها را خواهند گرفت و سپاه باید جلوی چنین افرادی بایستد و انشاء اله حکومت عدل اسلامی در تمام نقاط جهان برقرار گردد؛ و قتلا فی سبیلک فوق لنا. خدا شهادت و قتل در راه تو آرزوی من است و مرا در رسیدن به این آرمان موفق گردان.
والسلام علیکم و رحمت اله و برکاته. از تمام برادران و دوستان می‌خواهم که مرا ببخشند.
ضمنا پدر و مادرم هر جا که خواستند مرا به خاک بسپارند.
دیگر سخنی نیست. حمید ابویی / داربلوط / ۱۳۶۰/۹/۱۸
انتهای پیام/
