گروه سیاسی دفاع‌پرس: رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان آدم رُکی به نظر می‌رسد. او در صحن علنی مجلس، رُک و پوسکنده درباره یکی از ضعف‌های فاحش خودش اظهارنظر کرد. ضعف سخن‌وری، قبلا هم در ایشان وجود داشته، اما اکنون به دلیل قرار گرفتن در جایگاه رئیس‌جمهور بیشتر دیده می‌شود. بعد از انتخابات، اصلاح‌طلبان نخستین گروه سیاسی بودند که روی این نقطه ضعف انگشت گذاشتند و بعضا رئیس‌جمهور را هو کردند. اما با این نقطه ضعف چگونه باید برخورد کرد؟
کار اصلی رئیس‌جمهور، مدیریت زمان و انرژی در کشور است؛ انرژیِ انسانی و انرژی‌هایِ طبیعی. اهمیت قدرتِ بیان در میان مهارت‌های رئیس‌جمهور از اینجا ناشی می‌شود. رئیس‌جمهور برای تحقق اهداف باید انرژی شهر‌وندان را از طریق گفت‌وگو جهت بدهد. رئیس‌جمهور در مجلس به صراحت از همه خواست تا این ضعف را بپذیرند و از آن عبور کنند. اما حتی با پذیرش این نقطه ضعف هم از رئیس‌جمهور توقع می‌رود برای مرتفع ساختن آن تلاش کند. «پرزیدنت پزشکیان» به زودی باید از تریبون‌های مهم جهانی مثل صحن عمومی سازمان ملل سخنرانی کند. به همین خاطر با یک «من بلد نیستم ساده» صورت مساله پاک نمی‌شود.
واقعیت این است که مسعود پزشکیان آنقدر‌ها هم که خودش فکر می‌کند، سخنران بدی نیست. اما سخت‌گیری‌های ذهنی رئیس‌جمهور، گاهی اوقات یک جمله‌سازی ساده را به کاری عذاب‌آور تبدیل می‌کند. نباید فراموش کرد که مسعود پزشکیان هنگام سخن گفتن مدام در حال ترجمه است. درکِ زحمتِ این ترجمه مداوم برای کسانی که تمام عمرشان فقط به زبان مادری سخن می‌گویند، کار دشواری‌ست.
از سوی دیگر مسعود پزشکیان اصرا دارد به فراخور مضمون، در سطح فوق پیشرفته به محفوظات عربی‌اش (یعنی قرآن و نهج‌البلاغه) دسترسیِ آنی داشته باشد. اگر سرگردانی رئیس‌جمهور بین حافظه و کاغذ را هم به این وضعیت اضافه کنیم، روشن می‌شود که ذهن مسعود پزشکیانِ هفتاد ساله چه کار دشواری را باید انجام دهد. نتیجه‌یِ این فشار‌های خودخواسته و غیرضروری این می‌شود که ناگهان رئیس‌جمهور از حرف زدن می‌افتد و با مکثی طولانی ناامیدانه به دنبال رشته‌ی کلام می‌گردد.
استراتژی سخنرانی رئیس‌جمهور باید اصلاح شود تا ذهن مسعود پزشکیان حین سخنرانی از تحمل بار‌های اضافی آسوده باشد. استفاده کاریکاتوری از نقاط قوت، آن‌ها را به نقاط ضعف تبدیل می‌کند و مستمعان هم احساس می‌کنند که وقت‌شان تلف شده است. رئیس‌جمهور باید خودش را باور کند. موفقیت او، موفقیت جمهوری اسلامی‌ست. وضعیت سیاسی کشور به گونه‌ای است که همه خواستار موفقیت مسعود پزشکیان هستند؛ حتی رقبای انتخاباتی.
مسعود پزشکیان اصرار دارد که بگوید پس از ریاست جمهوری عوض نشده. این مساله فی‌نفسه نه مثبت است، نه منفی. اتفاقا از رئیس‌جمهور انتظار می‌رود که پس از ریاست جمهوری تغییرات مثبتی را در خود ایجاد کند. واقعیت این است که کشور با تورم سخنرانی‌های طویل و ضعیف مواجه است. رئیس‌جمهور با کاستن از بلندا و زرق و برق سخنرانی‌هایش، می‌تواند اقدامی نمادین به نفع مدیریت زمان در کشور رقم بزند.
انتهای پیام/ 944
